هدف: پژوهش حاضر با هدف پیش بینی انگیزش تحصیلی بر اساس حمایت اجتماعی ادراک شده و میزان باورهای هوشی در دانش آموزان انجام شد. روش شناسی: مطالعه حاضر توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه پژوهش دانش آموزان دوره ی دوم متوسطه در شهر تهران در سال تحصیلی 98-1397 بودند. نمونه پژوهش 120 نفر بودند که با روش تصادفی خوشه ای چندمرحله ای انتخاب شدند. داده ها با پرسشنامه های انگیزش تحصیلی (هارتر، 1981)، حمایت اجتماعی ادراک شده (زیمت و همکاران، 1988) و باورهای هوشی (عبدالفتاح و ییتس ، 2006) جمع آوری شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از آزمون رگرسیون چندگانه خطی در نرم افزار SPSS-22 و در سطح معناداری 05/0 تحلیل شدند. یافته ها: یافته ها نشان داد که حمایت خانواده، دوستان و معلمان با انگیزش تحصیلی دانش آموزان رابطه معنادار مثبت و میزان باورهای هوشی افزایشی با انگیزش تحصیلی آنان رابطه معنادار مثبت داشت. همچنین متغیرهای حمایت خانواده، دوستان و معلمان و باورهای هوشی به طور معناداری توانستند 31 درصد از تغییرات انگیزش تحصیلی دانش آموزان را پیش بینی نمایند (0/05>P). نتیجه گیری: هر چقدر معلمان خانواده و دوستان از دانش آموز در حوزه های مختلف به صورت واقعی حمایت کنند روحیه انها و ظرفیت های تحصیلی آنها افزایش خواهد یافت و از این رو بهبود حمایت اجتماعی ادراک شده و آموزش های مرتبط با باورهای هوشی می تواند زمینه ساز افزایش انگیزش تحصیلی در دانش آموزان شود.
