هدف: هدف از پژوهش حاضر بررسی اثربخشی شناخت درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی بر کیفیت خواب و احساس تنهایی سالمندان شهر بجنورد در سال 1396-1395 بود. روش:پژوهش حاضر از لحاظ هدف کاربردی از لحاظ روش کمی و از منظر گرداوری داده ها در زمره پژوهش های نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری شامل 150 نفر ازسالمندان بجنورد بودند که 40 نفر به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. جهت جمع آوری داده ها از مقیاس تنهایی دهشیری و همکاران (۲۰۰۸) و مقیاس کیفیت خواب پیتزبرگ(1989) استفاده شد. جلسات آموزشی ذهن آگاهی برگرفته از پکیج آموزشی «درمان شناختی مبتنی بر ذهن آگاهی (باون، چاولا و مارلات، 2011) در 8 جلسه 2 ساعته برای گروه آزمایش انجام شد. تجزیه وتحلیل داده ها در دو سطح توصیفی و استنباطی با استفاده از نرم افزار SPSS تحلیل شدند. یافته ها:نتایج حاکی از آن بود که آموزشی ذهن آگاهی بر کیفیت خواب و احساس تنهایی سالمندان تاثیر معناد دار داشته است. نتیجه گیری: در تمرین های ذهن آگاهی افکار و احساسات انکار و یا سرکوب نمی شوند بلکه این افکار و احساسات لحظه به لحظه همان گونه که اتفاق می افتند به صورت غیر قضاوتی مورد توجه قرار گرفته و مشاهده می شوند تا اینکه وارد حوزه آگاهی شوند. ذهن آگاهی باعث به وجود آمدن آرامش پایدار در کنار تجارب جاری می شود