راهنمایان تور بینالمللی به عنوان سفیران فرهنگی یک کشور مطرح هستند که شایستگیهای ارتباطی آنها، بر ایجاد تجربه مثبت و منفی در گردشگران و خاطرات آنها از مقصد تأثیر میگذارد. به دلیل ماهیت ارتباطی شغل راهنمایی تور و تعاملات چهره به چهره آنها با گردشگران، توانمندیهای ارتباطی آنها بسیار حائز اهمیت است؛ لذا در این مطالعه به شناسایی مهارتهای ارتباطی راهنمایان تور بینالمللی و اهمیت آنها پرداخته میشود. این مطالعه از نوع کیفی-کمی (آمیخته) بوده و به روش دلفی انجامشده است. جامعه آماری پژوهش را خبرگان دانشگاهی در حوزه گردشگری و راهنمایان تور بینالمللی تشکیل میدهند. نمونهگیری به صورت غیر تصادفی بوده و برای شناسایی نمونه پژوهش از شیوه گلوله برفی استفاده شد. دادههای جمعآوریشده با مشارکت 28 نفر از خبرگان به اشباع رسید. یافتههای پژوهش نشان داد که متخصصان در مجموع 21 مهارت ارتباطی را بیان نمودهاند که شامل تسلط به زبان خارجی، رعایت فاصله مناسب، حرکات مناسب، شوخطبع بودن، روابط عاطفی مناسب، چشمپوشی از عیب و ایرادات گردشگران، آداب معاشرت خوب، باادب بودن، حفظ ارتباط چشمی، رعایت احترام در مراودات اجتماعی، استفاده از ایماواشاره، نداشتن لکنت زبان، استفاده از گرامر مناسب، توضیح جذاب جاذبهها، ارتباط مناسب با عناصر دیگر صنعت گردشگری، فن بیان قوی و توانایی سخنوری، صراحت کلام،داستانسرایی، ارائه اطلاعات متناسب باحوصله گردشگران، سرگرم کردن گردشگران و میانجیگری اجتماعی میشود. نتایج این تحقیق میتواند به تور اپراتورها، انجمنهای حرفهای راهنمایی تور و همچنین مراکز تربیت راهنمایان تور چارچوبی ارائه دهد که از طریق برگزاری سمینارها، کارگاهها و دورههای آموزشی مهارتهای ارتباطی راهنمایان تور را بهبود ببخشند.
