این پژوهش به بررسی تأثیر مدیران اجرایی ارشد در احتمال شکست یا پایداری شرکت های دارای عرضه اولیه عمومی سهام (IPO) طی سال های 1385 تا 1395 پرداخته است. برای این بررسی، مدیران اجرایی ارشد بر اساس شاخص های مهارت های عمومی به دو دسته متخصص و عمومی با مهارت، تقسیم شدند. مدیران اجرایی متخصص به دنبال نقش های کاربردی خاص در شرکت ها و صنایع هستند، در حالی که مدیران عمومی تجربه کاری خود را از فعالیت در سمت ها، شرکت ها و صنایع مختلف بدست می آورند. در این پژوهش، شواهد محکمی مبنی بر اینکه شرکت های عرضه اولیه با داشتن مدیر متخصص، به احتمال کمتر با شکست روبرو می شوند و پایدارتر هستند، ارائه شد. یافته های این تحقیق حاکی از آن است که توانایی مدیران متخصص پیامدهای قابل توجهی در عملکرد شرکت های تازه ثبت شده ایجاد می کند. علاوه بر این، مدیران متخصص می توانند اقداماتی در راستای اهداف شرکت و سهامداران انجام دهند که موجب افزایش پایداری شرکت های عرضه اولیه در طولانی مدت شوند.
