گروه اقدام ایران بخشی از وزارت امور خارجه ایالات متحده است که در سال 2018 تأسیس شد. با خروج آمریکا از برجام، این گروه مدیریت و هماهنگی اقدامات تهاجمی علیه ایران را عهده دار است. سازندگان این گروه، اهداف جامعی را در قالب 12 شرط پمپئو، وزیر امور خارجه آمریکا، بیان داشته اند و ابزارهای مختلف را در اختیار قرار داده اند. قوانین کنگره، کمک های بلاعوض آمریکا به دولت ها و سازمان های بین المللی، تراز منفی تجاری آمریکا در مبادلات با قدرت ها، وابستگی نظامی منطقه به آمریکا و پایگاه های نظامی ایالات متحده، ابزارهای اصلی گروه اقدام در پیاده سازی استراتژی های خود هستند. با این حال، صرف نظر از دعاوی، آیا این گروه قادر به پوشش دادن همه اهداف خود است و تا چه حد می تواند آنها را پوشش دهد؟ این مقاله با بهره گیری از مطالعات امکان سنجی در ابعاد مختلف حقوقی، منابع، فنی، عملیاتی، زمانی و اقتصادی دایره اهداف(طیفی از تعدیل رفتار منطقه ای تا تغییر رژیم) و روش های این گروه(طیفی از تحریم تا تهاجم مستقیم نظامی) را مشخص و 20 استراتژی ممکن اولویت بندی و مشخص شده که کدامیک در سیاست های اعمالی آمریکا و کدام یک در تقابل با چالش ها از بیش ترین امکان تحقق برخوردار است. هم چنین، در جمع بندی با در نظر گرفتن ابعاد مختلف امکان سنجی، طرح اولیه ای از راهبردهای جامع تقابلی ارائه شده که البته بحث و تدقیق آنها به پژوهش های دیگر نیاز دارد.