رفتارهای منافقانه و کجروی سازمانی: تبیین نقش میانجی اعتماد بین فردی و سکوت سازمانی (مقاله علمی وزارت علوم)

چکیده

به منظور بسط ادبیات مرتبط با آثار و پیامد رفتارهای منافقانه در سازمان ها، پژوهش حاضر بر آن است تا با ارائه الگویی، نقش این نوع رفتارها را در بروز  کجروی های سازمانی همراه با تبیین نقش میانجی اعتماد بین فردی و سکوت سازمانی در سازمان های دولتی شهر رفسنجان در سال 1397 مورد آزمون قرار دهد. به این منظور، پرسشنامه های پژوهش تهیه و بین نمونه 294 نفری از کارکنان مذکور توزیع شد. برای تحلیل داده ها، مدل یابی معادلات ساختاری اجرا و برای بررسی فرضیه ها، الگوی روابط بین پیشایندهای کجروی های سازمانی با نقش محرک رفتارهای منافقانه در ارتباطات بین فردی با میانجی گری سازه های اعتماد بین فردی و سکوت سازمانی تدوین و آزمون شد. نتایج نشان داد که در سطح اطمینان 95 درصد، رفتارهای منافقانه با اعتماد بین فردی و سکوت سازمانی ارتباط مستقیم معنی داری دارند. اعتماد بین فردی و راهبرد سکوت نیز ارتباط مستقیم معنی داری با کجروی های سازمانی دارند. درنهایت باتوجه به تأثیر مستقیم رفتارهای منافقانه بر بروز کجروی های سازمانی؛ می توان  استدلال نمود که سازه های اعتماد بین فردی و سکوت سازمانی، نقش میانجی نسبی را در این ارتباط ایفا می نمایند. بنابراین، شواهد حاکی از آن است که رفتارهای منافقانه با کاهش اعتماد بین فردی، زمینه ساز شیوع سکوت سازمانی بوده و به واسطه آن؛ ظهور و افزایش کجروی های سازمانی کارکنان را همراه داشته است.