با افزایش روزافزون حجم اطلاعات بشری در زمینه های گوناگون، پژوهندگان در دست یابی به اطلاعات کافی و مفید در بازه زمانی کوتاه، در هر یک از موضوعات مورد نظر خویش، دچار مشکل شدند. تدوین «منابع مرجع» مانند فرهنگ نامه ها و دانش نامه ها، یکی از چاره اندیشی های بشر برای رفع این مشکل بوده است. این نوشتار به بررسی و ارزیابی مهم ترین فرهنگ نامه ها و دانش نامه هایی می پردازد که از سال 1370 تا 1387ش در حوزه کلام اسلامی نگارش یافته و در دسترس محققان قرار گرفته است. پیش از ورود به ارزیابی هر یک از این آثار، درباره بعضی از منابع مرجع، ازجمله لغت نامه ها ، اصطلاح نامه ها، فرهنگ نامه ها و دانش نامه ها و تفاوت های آنها و نقش ها و کارکرد هر یک در ارتقای دانش بشری توضیحاتی مختصر داده شده است، آن گاه به بحث اصلی؛ یعنی ارزیابی فرهنگ نامه ها و دانش نامه های کلامی و نقاط قوت و ضعف آنها پرداخته شده است. تعداد این منابع، اعم از فارسی و عربی پنج تا است. در پایان، یکی دیگر از منابع فرهنگ نامه ای کلام اسلامی که در آینده نزدیک انتشار می یابد، معرفی و به امتیازات آن اشاره شده است.
