این پژوهش با هدف بررسی رابطه میان میزان استفاده از موبایل با میزان مصرف سیگار است. از روش پیمایش که عام ترین نوع روش در تحقیقات اجتماعی است استفاده شده و داده ها با استفاده از پرسشنامه جمع آوری گردید. جامعه آماری شامل مردان سیگاری ساکن شهر تهران که با روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای انتخاب شده بودند. نمونه آماری 384نفر مردان سیگاری بودند که در زمان تحقیق از موبایل استفاده و سیگار می کشیدند. یافته ها نشان داد که کم ترین سن مصرف سیگار و سن استفاده از موبایل به صورت یکسان کاهش یافته است که 10سال بوده است. آزمون رگرسیون نشان داد که میان میزان استفاده از موبایل با میزان مصرف سیگار و میان الگوی استفاده از موبایل با میزان مصرف سیگار رابطه مستقیم و مثبت وجود دارد و میان میزان استفاده از موبایل با الگوی مصرف سیگار رابطه مثبت و مستقیم وجود دارد. نتیجه گیری: موبایل ظرفیت مداخله برای کاهش مصرف سیگار بخصوص برای جوانان را دارد و کاربرد اجتماعی موبایل را می توان افزایش داد.
