هدف اصلی این پژوهش بررسی مشکلات معرفت شناختی یادگیری مفاهیم علوم تجربی توسط دانش آموزان می باشد. برای این منظور از مفهوم موانع معرفت شناختی و روش روانکاوی معرفت عینی موردنظر گاستون باشلار بهره گرفته شد. روش روانکاوی معرفت عینی دارای سه وجه عمده روانکاوانه، معرفت شناختی و تاریخی است. روانکاوی معرفت عینی، با لحاظ این وجوه، به بررسی عوامل و موانعی که سد راه پیشرفت و توسعه علم شده اند، می پردازد. موانع معرفت شناختی علاوه بر نقش تعیین کننده ای که در پژوهش های علمی دارند، دارای پیامدهای تربیتی مهمی نیز در زمینه آموزش علوم تجربی هستند. در این نوشتار ضمن اشاره به دلالت های تربیتی عمده موانع معرفت شناختی در آموزش علوم تجربی، رویکردی جدید به آموزش علوم پیشنهاد شد. در رویکرد پیشنهادی بر استفاده از خطاهای معرفت شناختی دانش آموزان در جهت شناسایی و رفع موانع یادگیری تاکید شد. نتایج این پژوهش حاکی از آن است که به کارگیری پیامدهای موانع معرفت شناختی در آموزش علوم می تواند با شناسایی و رفع موانع یادگیری، از جوانب مختلف به ارتقا کیفیت آموزش علوم تجربی یاری رساند.
