این پژوهش به بررسی اجتماعات علمی در دانشگاه فرهنگیان و ارتباط آن با توسعه حرفه ای دانشجویان از منظر جامعه شناختی می پردازد؛ روش مطالعه، کیفی؛ روش نمونه گیری، نظری-هدفمند؛ تکنیک جمع آوری داده ها، مصاحبه نیمه-استاندارد بوده و مصاحبه ها بر اساس اشباع نظری پایان یافته است. جهت تحلیل یافته ها، مصاحبه ها ابتدا تحلیل محتوا و کدگذاری شده اند؛ سپس به مفاهیم تبدیل و پس ازآن به مقولات عمده بازسازی معنایی شده اند. از منظر این پژوهش، وجه تمایز دانشگاه فرهنگیان از سایر دانشگاه ها آموزش نارسمی و راه دستیابی به آموزش نارسمی، اجتماعات علمی معرفی شده است. مهم ترین اجتماعات علمی در این دانشگاه انجمن های علمی، کانون های فرهنگی، انجمن های ورزشی، اجرای برنامه ها در سرای دانشجویی، تشکل های دانشجویی و شورای صنفی می باشند. مهم ترین عواملی (کارگزارانی) که بر این اجتماعات اثر می گذارند دانشجویان، کارشناسان، اساتید، مسئولین، امکانات، تجهیزات و اعتبارات و دستورالعمل ها و بخشنامه ها هستند. جهت تحقق اهداف اجتماعات علمی و همنوایی واحدهای مرتبط با آن ها ، تفکیک و یکپارچگی ساختاری و کارکردیِ کارگزاران و نظارت بر تنظیمات اجتماعی حاکم بر عملکرد این اجتماعات و واحدهای مرتبط ضروری است. در این صورت، اجتماعات علمی می تواند بستر تربیتِ حرفه ای معلم را تحقق ببخشند .
