هدف این پژوهش با هدف سنجش رابطه هوش معنوی با سلامت روانی در بین کتابداران شاغل در کتابخانه های دانشگاهی انجام شده است. روش پژوهش حاضر یک تحقیق توصیفی – پیمایشی بود. جامعه آماری این پژوهش کلیه 210 نفر از کتابداران شاغل در کتابخانه های مرکزی دانشگاه های دولتی شهر تهران بودند. داده های مورد نیاز پژوهش از طریق پاسخ کتابداران به سؤال های پرسشنامه های هوش معنوی و سلامت عمومی به دست آمده است. طبق یافته های این پژوهش بین هوش معنوی و سلامت روان رابطه معناداری به لحاظ آماری وجود داشت. ضریب تعیین بین دو متغیر برابر (51/0=) بود که نشان داد 51 درصد از تغییرات سلامت روان را می توان به کمک هوش معنوی پیش بینی نمود و همچنین تفاوت آماری چندانی بین میزان هوش معنوی زنان و مردان شاغل در کتابخانه های مورد بررسی یافت نشد. این تفاوت در وضعیت تأهل نیز دیده نشد. در مورد سلامت روان مقایسه میانگین نمره های سلامت روان کتابداران با توجه به جنسیت آن ها نشان داد که در سطح توصیفی نمره سلامت روان کتابداران مرد (66)، بیشتر از میانگینسلامت روان کتابداران زن (65) بوده است اما این تفاوت چندان نبوده است که بتوان به لحاظ آماری آن را تأیید کرد. در دنیای امروزی انسان برای ادامه زندگی انسانی خود به عاملی جهت حفظ معنویات خود نیازمند است که هوش معنوی خوانده می شود. مطرح شدن هوش معنوی تحت تأثیر موج معنوی گرایی به عنوان یک سازه می تواند ظرفیت های جدید را در روان شناسی دین فراهم آورد که این موضوع در حفظ کرامات انسانی در تقابل با مادی گرایی امروزی امری حیاتی محسوب می شود.
