هدف از این پژوهش شناسایی عوامل پدیداری و شرایط زمینه ای یادگیری حین کار معلمان مدارس خاص شهر تهران می باشد. این پژوهش کیفی و مبتنی بر نظریه داده بنیاد بوده، داده ها به روش بررسی متون مرتبط و مصاحبه های نیمه ساختمند با 47 نفر(برای رسیدن به اشباع نظری و بیشترین اعتماد) از افراد مطلع (مدیران فعلی و قبلی، معلمان و کارشناسان آموزشی مدارس خاص) که به روش هدفمند انتخاب شدند، جمع آوری شده اند. داده ها به روش کدگذاری باز، محوری و گزینشی تحلیل شد. نتایج پژوهش نشان داد دو دسته ویژگی موجب یادگیری حین کار معلمان می شوند: 1-ویژگی های فردی (استعداد و توانایی های کلی فرد، انگیزه های درونی، و احساس معنا و هدفمندی در کار) 2- ویژگی های شغل معلمی (ضرورت رشد مستمر در شغل معلمی، رسالت و تکلیف انسان سازی، تلاش برای بهبود مستمر حرفه ای، فرصت بکارگیری آموخته ها، اهمیت ایده پردازی و خلاقیت). شرایطی زمینه ای برای یادگیری حین کار معلمان عبارتند از: 1-فرهنگ سازمانی (کیفیت تعاملات، فرصت های یادگیری، نظام بازخورد، سبک تصمیم گیری، تاکید بر نوآوری و ...)،2- الگوهای نقش (نفوذ پیشکسوتان، مدیران به عنوان الگوی یادگیری، بلندپروازی و اشتیاق شغلی و ...)، 3-حمایت سازمانی (توجه به منافع مادی و معنوی معلمان)، و 4-کیفیت و کمیت دوره های آموزشی (تناسب هدف ها، محتوا، روش ها، ارزشیابی و امکانات آموزشی). بدین گونه اگر محل کار به محل یادگیری تبدیل شود، یادگیری حین کار افراد موجب تحول پیوسته خودشان و سازمان شان می شود.
