کارآفرینی یکی از مباحث مهم در امر توسعه می باشد تا جایی که عده ای از کارآفرینی به عنوان موتور رشد اقتصادی یاد می برند.در همین راستا هدف اصلی تحقیق حاضر مطالعه قابلیت های کارآفرینی دانشجویان تحصیلات تکمیلی دانشگاه تبریز محسوب می شود. روش اجرای این پژوهش به شیوه پیمایشی است. ابزار گردآوری داده ها، پرسشنامه بوده است. جامعه آماری پژوهش حاضر شامل تمامی دانشجویان تحصیلات تکمیلی دانشگاه تبریز در سال 1391 می باشد. که 286 نفر از آنان با استفاده از فرمول کوکران انتخاب شده اند و به شیوه نمونه گیری تصادفی طبقه ای مورد مطالعه قرار گرفته اند. یافته های تحقیق نشان می دهد که، دانشجویان تحصیلات تکمیلی دانشگاه تبریز از روحیه کارآفرینی تا حد متوسط و کمی پایین تر از متوسط برخوردارند. همچنین، نتایج آزمون همبستگی حاکی از آن است که متغیر سرمایه اجتماعی با پتانسیل کارآفرینی رابطه مثبت و معنی داری دارد. پتانسیل کارآفرینی بر حسب متغیرهای جنسیت، وضعیت تاهل، تفاوت معنی داری ندارد. نتایج به دست آمده از مدل رگرسیونی نشان می دهد که دو متغیر حمایت اجتماعی و مشارکت اجتماعی توانسته اند حدود 10 درصد تغییرات مربوط به پتانسیل کارآفرینی دانشجویان تحصیلات تکمیلی را تبیین کنند.
