این پژوهش با هدف بررسی تأثیر سبک های رفتاری مدیران بر شکل گیری اثر گلم در کارکنان ستادی دانشگاه علوم پزشکی ایلام به شیوه کمّی انجام شده است. روش پژوهش، توصیفی– همبستگی است. در این پژوهش سبک رفتاری مدیران به عنوان متغیر مستقل و اثر گلم به عنوان متغیر وابسته مورد بررسی قرار گرفته است. از جامعه آماری 350 نفری کارکنان دانشگاه علوم پزشکی ایلام در سال 1393، حجم نمونه 185 نفری مطابق فرمول کوکران و به روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای انتخاب شد. ابزار جمع آوری داده ها، پرسشنامه محقق ساخته است که از روایی صوری و محتوایی برخوردار است و پایایی آن با ضریب آلفای کرونباخ برای تمام متغیرها بالای 7/. محاسبه شد. نتایج تحلیل داده ها با استفاده از روش همبستگی و تحلیل رگرسیون نشان داد، سبک رفتاری ابراز وجود و سبک پیش برنده، بر کاهش اثر گلم مؤثر هستند، اما سبک رفتاری حمایتی و تحلیلی بر اثر گلم تأثیری نداشتند. بنابراین، می توان بیان نمود که برنامه ریزی مناسب جهت بهبود در زمینه سبک های رهبریِ ابراز وجود و پیش برنده بین مدیران، سبب کاهش اثر گلم در کارکنان دانشگاه علوم پزشکی می شود.
