هدف این پژوهش، بررسی روشهای متداول سازماندهی سکهها و اسکناسها در موزهها و پیشنهاد نظام هماهنگ، به منظور سازماندهی یکپارچه و مناسب این اشیا در موزههاست.
روش/ رویکرد پژوهش: پژوهش حاضر، پژوهشی پیمایشی و توصیفی است. مبانی نظری پژوهش حاضر به روش کتابخانهای و جمعآوری دادهها به روش پیمایشی انجام شده است. ابزار جمعآوری دادهها مصاحبه پژوهشگر با موزهداران موزههای حاوی سکه و اسکناس (ایران و خارج از کشور) است.
جامعه پژوهش: جامعه این پژوهش، موزههای حاوی سکه و اسکناس ایران و جهان هستند. در این پژوهش، 65 موزهدار ایرانی و خارجی در مصاحبه شرکت کردند (13 موزهدار داخل کشور و52 موزهدار خارج از کشور). موزهدارهای شرکت کننده در مصاحبه از موزههای مختلف حاوی سکه و اسکناس، با در نظر گرفتن پراکندگی جغرافیایی و گستره جهانی انتخاب شدهاند.
یافتههای پژوهش: یافتههای پژوهش حاکی از آن است که در حال حاضر روش واحدی برای سازماندهی سکهها و اسکناسها در موزهها وجود ندارد. در نهایت، با تکیه بر یافتههای پژوهش حاضر، نظام هماهنگ، بهمنظور سازماندهی یکپارچه و مناسب سکهها و اسکناسها در موزهها پیشنهاد شده است. موزهداران شرکت کننده در مصاحبه، نظام هماهنگ را مناسب و کاربردی ارزیابی کردند.
نتیجهگیری: با توجه به یافتههای پژوهش حاضر، که نشان دهنده عدم سازماندهی یکپارچه سکهها و اسکناسها در موزههاست؛ پیشنهاد نظام هماهنگ برای سازماندهی یکپارچه این اشیا در موزهها ضروری بهنظر می رسد. سازماندهی یکپارچه سکهها و اسکناسها در موزهها، بهوسیله نظام هماهنگ، منجر به مدیریت بهتر سکهها و اسکناسها در موزه ها و، در نتیجه، موجب بهبود همکاری، تعامل، و بهرهبرداری بیشتر از این اشیای موزهای میشود.
