ورزش سه گانه، یکی از رشته های ورزشی پرهیجان و بسیار محبوب است. از آنجا که ورزش سه گانه شامل موادی چون شنا، دوچرخه سواری و دو است، عوامل خطرزای زیادی در آن موجب ایجاد آسیب در ورزشکاران می شوند، از این رو هدف از این تحقیق بررسی ویژگی های آسیب ها در ورزشکاران سه گانه بود. به این منظور اطلاعات مربوط به آسیب های یک سال گذشته 60 ورزشکار زبده سه گانه شرکت کننده در مسابقات قهرمانی کشور (بوشهر) از طریق برگه گزارش آسیب گردآوری و به وسیله آزمون خی دو تجزیه و تحلیل شد. در مجموع 123 آسیب گزارش شد (حدود 2 آسیب در سال برای هر ورزشکار). در مقایسه با بالاتنه، تعداد بیشتری از آسیب ها در پایین تنه (78 درصد) رخ داد. ساق پا (28 درصد)، شانه (22 درصد)، زانو (21 درصد) و مچ پا (11 درصد) بیشترین تعداد آسیب را به خود اختصاص دادند (05/0P<) و 67/42= 2). متداول ترین نوع آسیب ها درد جلوی ساق پا (26 درصد)، درد شانه (22 درصد)، درد زانو (15 درصد) و خراشیدگی و کوفتگی (14 درصد) بود (05/0 P< و 43/13=2). استفاده بیش از حد (30 درصد)، مهم ترین علت وقوع آسیب ها (05/0 P< و 95/35=2) و بعد از آن تغییر محل دویدن (19 درصد)، کفش نامناسب (15 درصد) و گرم کردن ناکافی (13 درصد)، از دیگر علل اصلی وقوع آسیب ها بودند. آسیب های غیربرخوردی (83 درصد) به طور معنی داری از آسیب های برخوردری (17 درصد) بیشتر بود (05/0P< و 34/53 = 2). آسیب های روی داده در زمان تمرین (76 درصد) بیشتر از آسیب های زمان مسابقه (24 درصد) بود (05/0P< و 26/32=2) . آسیب های روی داده در مرحله دویدن (51 درصد) بیشتر از آسیب های روی داده در مرحله دوچرخه سواری (27درصد) و شنا (22 درصد) بود (05/0P< و 14/18=2). از نظر شدت آسیب ها، بیشتر آسیب ها خفیف (85 درصد) بود (05/0P< و 53/61= 2). آسیب های سمت راست (64 درصد) به طور معنی داری بیشتر از آسیب های سمت چپ بود (05/0P< و 95/9= 2) از یافته های این تحقیق می توان نتیجه گرفت که بیشتر آسیب ها در پایین تنه و در مرحله دویدن رخ دادند و ساق پا و شانه مستعدترین نواحی آسیب در ورزشکاران سه گانه بودند و دلیل اصلی وقوع آسیب ها نیز استفاده بیش از حد بود. ازاین رو پیشنهاد می شود که دست اندرکاران پزشکی تیم ها، بدنسازان، ورزشکاران و مربیان به نکات مذکور توجه داشته باشند و همچنین طی برنامه های پیشگیری از آسیب، این موارد را مد نظر قرار دهند.
