قرآن از حضور فرشتگان در آسمان خبر داده و شیاطین و اجنه را از شنیدن کلام ایشان محروم و ممنوع می داند. بدان سان که هرگاه شیطانی سرکش، درصدد گوش سپردن به کلام فرشتگان برآید، از هر سوی هدف شهاب های آسمانی قرار گرفته و مطرود و ناکام می گردد. مقاله حاضر، ضمن باز کاوی و بازخوانی آیات مربوطه، بیان می دارد که گزاره قرآنی «رجم شیاطین با شهاب ها»، به هیچ رو علل طبیعی پیدایش شهاب ها را نفی نمی کند و دامن قرآن در این باب از هر گونه ناسازگاری با داده های علمی، منزه و مبرا است.