علاقه

این پژوهش با هدف بررسی رابطه اشتیاق و علاقه به زندگی با تعهد سازمانی در بین کارکنان ادارات آموزش و پرورش شهرستان خرم آباد به مرحله اجرا درآمد. روش تحقیق توصیفی از نوع همبستگی است. جامعه آماری شامل کلیه کارکنان اداری این ادارات جمعاً 620 نفر می باشند. که با استفاده از جدول کرجسی و مورگان حجم نمونه 242 نفر (27 نفر زن و 215 نفر مرد) تعیین شد و با روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای نسبی پرسش نامه ها در بین نمونه مشخص شده توزیع و تکمیل گردید. ابزار گردآوری داده ها شامل: پرسش نامه امنیت روانی مازلو(1952)، دارای پانزده مولفه. و پرسش نامه تعهد سازمانی آلن و مایر(1990). اطلاعات تحقیق با استفاده از نرم افزار spss و با روش همبستگی و رگرسیون تجزیه و تحلیل شد. یافته ها نشان دادند که: بین اشتیاق و علاقه به زندگی با تعهد سازمانی رابطه معناداری در سطح (001/0>p) وجود دارد. و براساس تحلیل رگرسیون چندگانه، مولفه های اشتیاق و علاقه به زندگی از قابلیت پیش بینی تعهد سازمانی برخوردار نیستند (05/0>p).

علل انتخاب رشته تحصیلی با توجه به نوع رشته و مقطع تحصیلی، در جوامع کنونی بسیار متفاوت و متنوع است. بررسی علل و انگیزه های انتخاب یک رشته در مقطع کارشناسی و ادامه تحصیل در مقاطع بالاتر، می تواند به بازنگری در فرایندهای مختلف مرتبط با رشته مانند فرایند جذب و گزینش داوطلبان یا نحوه ارائه برنامه های آموزشی کمک شایانی نماید. رشته زبان و ادبیات عربی یکی از رشته های حوزه علوم انسانی است که در اکثر دانشگاه های کشور تدریس می شود. پژوهش حاضر کوشیده است با استفاده از روش کمّی- توصیفی و با بهره گیری از ابزار پرسشنامه، به بررسی میزان علاقه دانشجویان ورودی 95، 96 و 97 دانشگاه شهید مدنی آذربایجان در انتخاب رشته، علاقه به رشته و انگیزه شغلی آنها بپردازد. نتایج پژوهش نشان می دهد تنها 10 نفر (11.7%) این رشته را طبق توصیه دیگران انتخاب کرده اند و سایر افراد راه های مختلف دیگری را برای انتخاب رشته زبان و ادبیات عربی انتخاب کرده اند. بررسی ها نشان داده است که 63 نفر از دانشجویان (73.3%) از انتخاب این رشته راضی هستند که آمار بالا و قابل قبولی به نظر می رسد. درصد پایینی از دانشجویان (22.1%) معتقدند که سایر دانشجویان به رشته آنها دیدگاه مثبتی دارند امّا بخش عظیمی از آنها اعتقاد دارند که رشته آنها اصلاً مقبولیت لازم را ندارد و شاید این امر بر انگیزه و علاقه آنها در مراحل تحصیل و تلاش برای ارتقای سطح تحصیلی تأثیر منفی بگذارد.

هدف : با مطالعه گزاره های درون دینی و برون دینی می توان دو نوع تأثیرگذاری را میان علاقه و تفکر انتقادی مشاهده کرد؛ اشاره به نقش پیش برنده علاقه و دیگری به نقش کاهنده آن در فرآیند تفکرورزی. روش :نگاره پیش رو با هدف تبیین و حل تنافی نام برده با رویکرد تطبیقی و از روش «توصیفی-تحلیلی» و در گردآوری اطلاعات به صورت «کتابخانه ای» بهره برده است. یافته ها: یافته های به دست آمده نشان می دهد اگرچه علاقه داشتن به منزله یک تمایل انسانی، به طور کلی تأثیر مثبتی بر تفکر دارد، اما همین مؤلفه در مواردی مانع دیدن کاستی ها و نقص ها نیز می شود. ازاین رو در تفکری همانند تفکر انتقادی که نیاز به قضاوت و ارزیابی بیشتر نمود دارد، بایستی برای ارتقای آن، علاقه به موضوع را کنترل کرده تا نگاه انتقادی به مسئله به درستی شکل گیرد. بر اساس برآیند نتایج، پیشنهاد می شود که به نقش کاهنده علاقه در تفکر انتقادی، به ویژه در درک شناختی و فراشناختی ساختار ذهنی تفکر، توجه دقیق تری شود و از آموزه های درون دینی در درک بهتر از آثار برآیندی علاقه در تفکر انتقادی بهره گرفته شود. نتیجه گیری : بر این اساس بازخوانی به روز و روشمند آموزه های دینی از ضروریات زیست آگاهانه در هزاره سوم به شمار می آید؛ به ویژه زمانی که رویکرد مؤثر و زاینده به مؤلفه های روان شناختی بیش ازپیش مورد نیاز زندگی پیچیده امروز است.

اﻣﺮوزه مهمترین دغدغه ﻧﻈﺎم آﻣﻮزﺷﯽ و ﭘﺮورﺷﯽ ﯾک کﺸﻮر ، اﯾﺠﺎد ﺑﺴﺘﺮی ﻣﻨﺎﺳﺐ جهت رﺷﺪ و ﺗﻌﺎﻟﯽ ﺳﺮﻣﺎیه های ﻓکﺮی در ﺟﺎمعه ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ. ﺑﺮای آن که همه گرو های اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ ﻗﺎدر ﺑﺎﺷﻨﺪ به ﻃﻮر ﻣﺆﺛّﺮ در ﭼﻨﯿﻦ ﺟﺎمعه ای ﻣﺸﺎرکﺖ داﺷته ﺑﺎﺷﻨﺪ، ﺑﺎﯾﺪ ﯾﺎدﮔﯿﺮی ، ﺧﻼﻗﯿﺖ ، ﻧﻮآوری و ﻧﯿﺰ ﻣﺸﺎرکﺖ ﻓﻌﺎل و ﺳﺎزﻧﺪه اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ را ﺑﯿﺎﻣﻮزﻧﺪ. نقش بنیادی علم فیزیک در پیشبرد سایر علوم و فنون نیز مورد پذیرش همگان است ، به طوری که نرسیدن به هدف های آموزشی در زمینه ی فیزیک موجب ضعف ، ناتوانی و دست نیافتن به اهداف مربوط به پیشرفت علوم و فنون دیگر خواهد بود. ایجاد جاذبه در فیزیک هم برای گردآوردن مجموعه ای با هوش و استعداد کافی در این علم و هم برای تدریس بهتر آن از جمله وظایفی است که جزء چالش های دبیران فیزیک در تدریس این درس است. این پژوهش به بررسی عوامل موثر بر میزان علاقه مندی دانش آموزان به درس فیزیک می پردازد. بنظر می آید آموزش توأم با روش های نوین آموزش فیزیک ، روش های متنوع سنجش و اندازه گیری می تواند بستری مناسبی برای ایجاد علاقه به درس فیزیک دانش آموزان فراهم آورد.

علاقه مندی دانش آموزان به موضوع درس در امر یادگیری نقشی محوری ایفا می کند. روش تدریس در جریان تفهیم درس با توجه به کمبود امکانات، نبوغ و هنر معلم را می طلبد. روش های نوین تدریس که مبتنی به فعالیت های علاقه ساز دانش آموزان است می تواند یادگیری و نتیجه آموزش را ارتقاء دهد. تحقیق حاضر به منظور ارزیابی تأثیر استفاده از روش ایفای نقش و ترکیب آن با نمایش در علاقه مندی دانش آموزان به درس جغرافیا انجام شده است. روش تحقیق مبتنی بر توصیف عملکرد تجربی می باشد. جامعه آماری از بین دانش آموزان در دسترس نگارندگان که 455 نفر بوده اند از مجموع آن ها به طور تصادفی و با استفاده از روش مورگان 208 نفر به عنوان حجم نمونه آماری تحقیق انتخاب شدند. در کلاس هایی که به عنوان حجم نمونه انتخاب شدند روش ایفای نقش و نمایش اجرا شد و با دیگر باقیمانده جامعه آماری مورد مقایسه قرار گرفت. نتایج نشان دادند که استفاده از روش ایفای نقش و نمایش در درس جغرافیا، علاقمندی دانش آموزان به این درس را افزایش می دهد.

موضوع اصلی این مطالعه بررسی تفاوت نسلی در حوزه معیارهای همسرگزینی و عوامل اجتماعی مؤثر بر آن در بین دو نسل والدین و فرزندان در شهر تهران است. چارچوب نظری و فرضیات تحقیق با استفاده از نظریات کلان و خرد که از طرف جامعه شناسان و سایر دانشمندان در این حوزه مطرح شده است، تشکیل گردیده اند. کار میدانی در مناطق 22 گانه شهر تهران با روش پیمایش و با استفاده از فن پرسشنامه صورت گرفته است. حجم نمونه در این پژوهش 600 نفر و جامعه آماری شامل پدران دارای پسر مجرد و مادران دارای دختر مجرد 19 سال یا بالاتر و پسران و دختران مجرد 19 سال یا بالاتر ساکن شهر تهران بوده اند. حجم نمونه 600 نفر و به شیوه نمونه گیری تصادفی طبقه ای چند مرحله ای بین گروه های چهارگانه پاسخگو به طور مساوی تقسیم شده است. نتایج حاصل از تحقیق نشان می دهند که در 6 متغیر، تفاوت ها بین معیارهای نسل والدین در هنگام همسرگزینی خود با معیارهای همسرگزینی نسل فرزندان معنی دار هستند و در یک مورد، بین آن ها تفاوت معنی داری وجود ندارد. آزمون فرضیات نشان می دهند که جنسیت، سن، تحصیلات، شغل، پایگاه اقتصادی- اجتماعی، روابط با بستگان و میزان استفاده از وسایل ارتباط جمعی موجب تفاوت بین دو نسل در معیارهای همسرگزینی می باشد. با آزمونهای رگرسیون و تحلیل مسیر مشخص شد که عمده ترین تعیین کننده ها در فاصله نسلی، نوع شغل، میزان تحصیلات و میزان استفاده از ماهواره می باشند که در مجموع 49 درصد تغییراتفاصله نسلی را توضیح می دهند. همچنین، نتایج آزمون ها حاکی از آن است که در مجموع، بین معیارهای نسل والدین برای همسرگزینی فرزندانشان در مقایسه با نظرات نسل فرزندان در این مورد تفاوت معنی داری وجود نداشته است.