تحلیل سلسله مراتب

با توسعه های جدید شهری امروزه هیچ گونه تعادلی از نظر سطح فضای سبز و مناطق باز موجود بین شبکه های شهری و الگوهای طبیعی سرزمین در ایران مشاهده نمی شود و شبکه های شهری در حال مسلط شدن بر شبکه های اکولوژیکی هستند. بر همین اساس یکی از وظایف اساسی و مهم برنامه ریزان شهری و ناحیه ای، تخصیص بهینه زمین به کاربری فضای سبز شهری است. که در این تحقیق برای دستیابی به این هدف یک روش تحلیل تناسب فضایی مکانی فضای سبز شهری (در مقیاس منطقه ای) با تاکید بر ترکیب مؤلفه های کمی و کیفی (عامل های اجتماعی و فیزیکی) و با توجه به اصول اکولوژیک، با بهره گیری از قابلیت ارزیابی چند معیاره و در محیط سامانه اطلاعات جغرافیایی ارائه شده است. در نهایت از این روش برای تحلیل تناسب فضایی مکانی پارک های منطقه ای شهر بیرجند استفاده شده است؛ و بر اساس آن مشخص شد، به طور کلی وضعیت تناسب پارک های منطقه ای در سطح قابل قبولی قرار دارد که البته با سطح ایده آل نیز فاصله ی چشمگیری وجود دارد.

با توجه به نقش مهم معلم تربیت بدنی در تحقق اهداف تعلیم و تربیت و اهمیت ارزیابی به عنوان جزءلا ینفکتعلیموتربیت ، این پژوهش با هدف شناسایی و اولویت بندی معیارهای ارزیابی عملکرد معلمان تربیت بدنی انجام گرفته است. روش پژوهش از نوع توصیفی تحلیلی است. جامعه پژوهش، شامل کلیه خبرگان امر ورزش مدارس می باشد که از روش های غیر تصادفی و به شکل هدفمند، تعداد 34 نفر جهت شناسایی معیارها و تعداد 25 نفر جهت اولویت بندی، به روش تحلیل سلسله مراتبی بر اساس میزان تجربه کاری و مدرک تحصیلی به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزار پژوهش شامل دو پرسش نامه محقق ساخته بود که روایی آن ها توسط گروهی از اساتید و متخصصین و اعتبار آن در پرسش نامه اول توسط آلفای کرونباخ ( 78/0 =α ) تایید و در پرسش نامه دوم، عدم وجود ناسازگاری در پاسخ ها دلیل بر اعتبار آن بود (1/0CR<) . تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از آمار توصیفی و استنباطی (ضریب کندال) و داده هایحاصل از پرسش نامهمقایساتزوجی(AHP)بااستفاده از نرم افزار Expert Choiceانجامگرفت. نتایج حاصل از اجماع نظر خبرگان، شناسایی 9 معیار با 40 گزینه بود (702/0w=) که معیار کسب امتیاز ویژه، دارای 6 گزینه (خدمت در روستا، سنوات خدمت در مناطق محروم، مدت خدمت در جبهه و داشتن امتیاز جانبازان، آزادگان و خانواده محترم شهدا) به دلیل پایین بودن امتیاز، حذف و در نهایت تعداد 8 معیار مقام ها و امتیازات، عملکرد علمی پژوهشی، عملکرد سازمانی، عملکرد آموزشی ورزشی، سابقه ورزشی، سابقه علمی آموزشی، منابع در دسترس و میزان جذب سرمایه به طریق اسپانسر با 34 گزینه در مرحله اولویت بندی مجدد به نظر سنجی خبرگان گذاشته شد که پس از تجزیه و تحلیل اطلاعات، معیار عملکرد آموزشی ورزشی با اهمیت ترین و معیار میزان جذب سرمایه به طریق اسپانسر (سازمان های خارج از مدرسه و انجمن اولیا و مربیان) در اولویت آخر قرار گرفت. یکی از نیازهای اولیه ارزیابی، تدوین معیار می باشد؛ لذا پیشنهاد می شود بازنگری در سیستم ارزیابی معلمان تربیت بدنی و تدوین معیارهای جدید متناسب با وضع موجود و ارزش دهی به معیارها بر اساس میزان اهمیت آن ها در ارزیابی می تواند درهرچهبهتراجراشدنسیستمارزشیابیمعلمانتربیت بدنیکمککندوضعف هاوقوت هارامشخص سازد.

هدف: با شیوع پاندمی و افزایش در خانه مانی، تعادل سکونتی پیشین که میان ساکنان و مسکن برقرار بود، دچار اختلال شد. خانه ها که پیش تر تنها در ساعات محدودی از شبانه روز مورد استفاده قرار می گرفتند، اکنون باید پاسخگوی نیازهای متنوع ساکنان به طور 24 ساعته باشند. این وضعیت نواقصی را در سازگاری سکونتی آشکار کرد که پیش از این پنهان بودند. تحقیق کیفی حاضر با هدف تکامل سازگاری سکونتی طی در خانه مانی، به مطالعه تجربه ساکنان در این وضعیت، پرداخته است. روش پژوهش: داده ها از طریق مصاحبه های نیمه ساختاریافته با 14 معمار و متخصص در سه مقطع زمانی پاندمی (ابتدا، اوج و انتهای پاندمی) جمع آوری شد. تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار مکس کیودا و روش تحلیل مضمون در دو مرحله کدگذاری باز و محوری انجام شد. یافته ها: روایی یافته ها نیز با پرسشنامه تحلیل سلسله مراتبی تأیید شد. سازوکارهای سازگاری ساکنان در دو دسته اصلی «جلوگیری از شیوع بیماری» و «تسهیل سکونت طی درخانه مانی» تقسیم شده اند. در دسته اول، «طلب سلسله مراتب فضایی»، « جانمایی و سیرکولاسیون مجدد فضاها» و «افزایش اهمیت فضاهای خدماتی» مطرح شدند. از میان این موارد، «طلب سلسله مراتب فضایی» با کسب61 درصد فراوانی ارجاع در داده های کیفی اولیه و 49 درصد اهمیت نسبی در بازبینی مجدد پس از پاندمی، بیشترین فراوانی و اهمیت را در داده ها داشت. در دسته دوم، سازوکارهای «جایگزینی شهر در خانه»، «انسانی ترشدن مسکن»، «طلب فضاهای باز وسیع (تخلخل)»، «بهره از فناوری»، «حساسیت به جزئیات» و «طلب انعطاف پذیری» برجسته شدند. «طلب انعطاف پذیری» در این دسته با26 درصد فراوانی ارجاع در داده ها بیش از 32 درصد اهمیت نسبی در بازبینی مجدد، بیشترین اهمیت را داشته و پس از آن « طلب فضاهای باز و وسیع» با فراوانی 5/25 درصد در داده ها و کسب حدود 29 درصد اهمیت نسبی، قرار گرفت. نتیجه گیری: روایت حاصل از فرایند مطالعه در دو دسته سلبی و ایجابی ارائه شده است. در سازوکارهای سلبی، شاهد شکل گیری الگویی رفتاری فضایی در خانه ها میان سه مضمون هستیم: ساکنان در ابتدا با ایجاد «سلسله مراتب بهداشتی» و مانع سعی در انسداد ورود اقلام و افراد آلوده دارند و در صورت عدم توفیق با «بهبود جانمایی و سیرکولاسیون» و هدایت و نظافت آلودگی در «خدماتی ها» از شیوع بیماری جلوگیری کرده اند. همچنین در دسته ایجابی«جایگزینی شهر در خانه»، «انسانی ترشدن مسکن» و «حساسیت به جزئیات» در رابطه ای طولی اغلب منجر به «طلب فضاهای باز وسیع (تخلخل)» و«طلب انعطاف پذیری» بیشتر شده اند. تمایل بیشتر به «بهره از فناوری» اغلب به منظور جبران ضعف های خانه در انعطاف پذیری و وسعت، رخ داده است.