دستیابی به هدف

هدف از پژوهش حاضر، تعیین ارتباط رضایتمندی نیازهای اساسی با دستیابی به هدف بود. جامعه آماری این پژوهش را جانبازان و معلولان ورزشکار استان خراسان رضوی (700=N) تشکیل می دادند. با استفاده از جدول مورگان، نمونه آماری برابر با 248 نفر برآورد شد که پس از توزیع و جمع آوری پرسش نامه ها، در نهایت 181 پرسش نامه کامل بود و مورد تجزیه و تحلیل نهایی قرار گرفت. به منظور جمع آوری داده ها از دو پرسش نامه رضایتمندی نیازهای اساسی (جوهان و همکاران، 2011) و دستیابی به هدف (سین و همکاران، 2008) استفاده شد. روایی پرسش نامه ها با ب هره گیری از نظرات اصلاحی اساتید مدیریت ورزشی تعیین شد و پایایی هر دو پرسش نامه با استفاده از آزمون آلفای کرونباخ به ترتیب (83/0=α) و (82/0=α) به دست آمد. روش تحقیق از نوع همبستگی بوده و به صورت میدانی اجرا شده است. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها، از شاخص های توصیفی و آزمون های آماری کلموگروف-اسمیرنوف، ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون استفاده شد. نتایج نشان داد که بین رضایتمندی نیازهای اساسی با دستیابی به هدف، رابطه مثبت و معنا داری (01/0≥P ، 272/0=r) وجود دارد. همچنین بین مؤلفه های شایستگی (01/0≥P ، 264/0=r)، درک درونی منبع علیت (012/0=P ، 187/0=r) و ارتباط (01/0≥P ، 297/0=r) با دستیابی به هدف، رابطه معنا داری وجود داشت. اما بین مؤلفه های انتخاب (95/0=P ، 005/0=r) و اراده (109/0=P ، 12/0=r) با دستیابی به هدف رابطه معنا داری مشاهده نشد. از طرفی، نتایج تحلیل رگرسیون نشان داد که مؤلفه ارتباط واجد شرایط پیش بینی دستیابی به هدف است.

هدف از ان جام این پژوهش، تعیین مدل معادلات ساختاری ارتباط بین ج و انگیزشی با دست یابی به هدف بود. جامعه آماری این پ ژوهش را فوتبالیست های باشگاه های استعدادیابی (پرسپولیس، پیشگامان، سایپا، ابومسلم و ذوب آهن) در شهر مشهد تشکیل می دادند. نمونه آماری برابر با 217 نفر برآورد شد که پس از توزیع و جمع آوری پرسش نامه ها، در نهایت 205 پرسش نامه کامل بود و مورد تجزیه و تحلیل نهایی قرار گرفت. نتایج نشان داد بین جو انگیزشی با دست یابی به هدف، رابطه مثبت و معناداری وجود دارد. همچنین نتایج تحلیل رگرسیون نشان داد که جو انگیزشی تسلط و جو انگیزشی اجرا، واجد شرایط پیش بینی دست یابی به هدف بازیکنان می باشند. به نظر می رسد که تقویت انگیزش بازیکنان از سوی مربیان می تواند تأثیر مثبتی بر دست یابی به هدف بازیکنان داشته و شرایط بهبود عملکرد آن ها را فراهم آورد.

شواهد محدودی از اثربخشی تجربی در مورد تلاقی هوش مصنوعی (AI) و مربیگری سازمانی و زندگی وجود دارد. مربیگری "اثربخش است" اما اغلب در دسترس نیست یا مقرون به صرفه نیست. هوش مصنوعی می تواند مربیگری را برای دستیابی به مخاطبان گسترده تر توسعه دهد، با این حال، ما هنوز نمی دانیم که AI-coaching چقدر اثربخش است. این مطالعه که یک کارآزمایی طولی کنترل شده همانند سازی شده است، کارآیی یک مربی هوش مصنوعی ربات چت به نام Vici را آزمایش می کند. یک گروه آزمایشی (75 نفر) به مدت شش ماه از Vici استفاده کردند. هشت مقیاس در مورد دستیابی به هدف، تاب آوری، بهزیستی روانشناختی و استرس ادراک شده از گروه آزمایش و کنترل (94 نفر) جمع آوری شد. داده ها در ابتدا، پس از شش ماه استفاده از چت بات، و سه ماه بعد از آن جمع آوری شد. گروه آزمایش افزایش آماری معنی داری را در دستیابی به هدف نشان دادند، در حالی که سایر معیارها نتایج غیرمعنی داری داشتند. این نتایج را با استفاده از تئوری های هدف و کنترل و هوش مصنوعی تفسیر می کنیم تا نشان دهیم که مربیگری هوش مصنوعی در یک گستره ی محدود مؤثر است، و همچنین نشان می دهیم که هوش مصنوعی می تواند مربیگری را به روشی مقرون به صرفه و اثربخش گسترش دهد.