حمایت دوستان

این پژوهش با هدف مشخص کردن نقش واسطه ای خودکارآمدی در رابطه بین منابع حمایت اجتماعی و علایم افسردگی در دانشجویان دانشگاه های شهر تهران انجام شد. نمونه شامل 333 دانشجو (162 زن، 171 مرد) از دانشجویان مقطع کارشناسی دانشگاه های تهران و امیر کبیر بودند. از دانشجویان خواسته شد سه مقیاس افسردگی بک (I-BDI)، مقیاس خودکارآمدی شرر (SES) و مقیاس حمایت اجتماعی واکس (SS-A) را تکمیل نمایند. برای تجزیه و تحلیل داده ها از روش همبستگی اسپیرمن و تحلیل مسیر استفاده شد. در این پژوهش یک مدل فرضی که برگرفته از مدل هاسلم، پاکنهام و اسمیت بود، مورد بررسی قرار گرفت. یافته ها نشان داد مدل پیشنهادی با داده های پژوهش برازش مناسبی داشت. خودکارآمدی و حمایت اجتماعی از جانب دوستان به طور مستقیم و حمایت خانواده به طور غیرمستقیم بر علایم افسردگی دانشجویان اثرداشت. همچنین خودکارآمدی نقش واسطه ای در رابطه حمایت اجتماعی و افسردگی و بیشترین تاثیر را بر علایم افسردگی دانشجویان داشت. بنابراین نتایج پژوهش نشان داد خودکارآمدی متغیری بسیار مهم در سبب شناسی افسردگی است. چون تجربیات اولیه ایجاد کننده خودکارآمدی بر والدین متمرکز است، حمایت خانواده نقش مهمی در افزایش خودکارآمدی دانشجویان دارد و دانشجویان خودکارآمد بیشتر درگیر روابط اجتماعی می شوند. همچنین دانشجویان به دلیل داشتن تجارب و ویژگی های مشترک، از حمایت دوستان بسیار بهره می برند. مداخلاتی که موجب بهبود خودکارآمدی و دریافت حمایت اجتماعی از جانب خانواده و دوستان شود، می توانند افسردگی را در دانشجویان کاهش داده یا از آن جلوگیری کنند. ارایه چنین مداخلاتی در محیط دانشگاه بسیار مفید و ضروری به نظر می رسد.

هدف از انجام این پژوهش، بررسی نقش حمایت اجتماعی بر تعهد ورزشی بانوان شرکت کننده در فعالیت های ورزشی بود. کلیه بانوان شرکت کننده در فعالیت های ورزشی استان مازندران جامعه آماری این تحقیق را تشکیل دادند، که از بین آن ها ۲۹۷ نفر به عنوان نمونه مورد مطالعه قرار گرفتند. برای گردآوری داده ها پس از تعیین روایی و پایایی، از پرسشنامه ویژگی های دموگرافیک، پرسشنامه حمایت اجتماعی (واکس و همکاران ۱۹۸۶) و پرسشنامه مدل تعهد ورزشی (اسکانلن،۱۹۹۳) استفاده گردید. نتایج نشان داد که بین تعهد ورزشی با حمایت خانواده، حمایت دوستان و حمایت دیگران ارتباط مثبت و معناداری وجود دارد. آزمون تحلیل مسیر نیز نشان داد که عوامل حمایت اجتماعی (حمایت خانواده، حمایت دوستان و حمایت دیگران) به طور مستقیم بر تعهد ورزشی تاثیر داشتند. همچنین در قسمت اثر کل مشخص شد که حمایت دوستان بیشترین (۳۸/۰=β) تاثیر را بر تعهد ورزشی داشت. ضریب تعیین متغیرهای درون زا نشان داد که ۳۶% از واریانس متغیر تعهد ورزشی توسط متغیرهای تاثیر گذار بر آنها تبیین شده است.کلیه شاخص های برازش مدل نیز نشان دهنده برازش مطلوب مدل بودند.

هدف پژوهش حاضر، بررسی تأثیر حمایت اجتماعی و تعارض کار-خانواده بر عملکرد شغلی کارکنان ادارات ورزش و جوانان استان کرمان بود. جامعه آماری این پژوهش را کارکنان ادارات ورزش و جوانان استان کرمان تشکیل دادند(252=N) که 157 نفر به روش تصادفی خوشه ای، انتخاب شدند. برای گردآوری داده ها از پرسش نامه های حمایت اجتماعی زیمت و همکاران(1988)، تعارض کار- خانواده نتمیر و همکاران(1996) و عملکرد شغلی موتوویدلو و ون اسکاتر(1994) استفاده شد. نتایج نشان داد که حمایت اجتماعی بر عملکرد شغلی تأثیر مستقیم و معناداری دارد؛ همچنین حمایت اجتماعی بر تعارض کار – خانوده و تعارض کار - خانواده بر عملکرد شغلی تأثیر منفی و معنادار دارد. نتایج حاصل از مدل سازی پژوهش نشان داد که حمایت اجتماعی به واسطه تعارض کار – خانواده بر عملکرد شغلی کارکنان تأثیر معناداری ندارد. در نهایت کلیه شاخص های برازش مدل نشان دهنده برازش مطلوب آن بودند. با توجه به یافته های پژوهش به مدیران و مسئولان ادارات ورزش و جوانان پیشنهاد می شود که با ایجاد حمایت های لازم زمینه بهبود عملکرد در محیط کار، مقابله با مشکلات زندگی، سازگاری عمومی و بهزیستی جسمانی و روانشناختی دارد را فراهم آورند.

هدف از پژوهش حاضر بررسی ارتباط بین حمایت اجتماعی خانواده و حمایت اجتماعی دوستان و خودکارامدی با مشارکت ورزشکاران جانباز و معلول استان خراسان رضوی در فعالیت های بدنی است. این پژوهش از نوع توصیفی- همبستگی است و جامعه آماری آن را ورزشکاران جانباز و معلول استان خراسان رضوی در سال 1395 تشکیل می دهند. نمونه پژوهش 244 ورزشکار معلول بودند که به صورت تصادفی خوشه ای انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها، از پرسشنامه های ویژگی های جمعیت شناختی، پرسشنامه میزان مشارکت ورزشی، پرسشنامه خودکارامدی، پرسشنامه حمایت اجتماعی خانواده و پرسشنامه حمایت اجتماعی خانواده (لی، پترسون و دیکسون، 2010) استفاده شد. داده های پژوهش با روش آماری ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون و آزمون فریدمن با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 21 تجزیه وتحلیل شدند. یافته ها نشان داد بین خودکارامدی با میزان مشارکت ورزشکاران (201/0=r) و همچنین بین حمایت اجتماعی خانواده و حمایت اجتماعی دوستان با میزان مشارکت ورزشکاران (156/0=r)(221/0=r) جانباز و معلول در فعالیت های بدنی ارتباط مثبت و معناداری وجود دارد، اما خودکارامدی، حمایت اجتماعی خانواده و حمایت اجتماعی دوستان پیش بینی کنندهه معناداری برای مشارکت ورزشکاران جانباز و معلول در فعالیت های بدنی نیست. نتایج نشان داد بین مشارکت ورزشکاران جانباز و معلول در فعالیت های بدنی با خودکارامدی، حمایت اجتماعی خانواده و حمایت اجتماعی دوستان ارتباط مثبت و معناداری وجود دارد. همچنین جانبازان و معلولان ورزشکار بیشترین حمایت را از طریق فراهم آوردن شرایط رفت وآمد به محل های تمرین و مسابقه و تشویق کردن و بازخورد مثبت از طرف خانواده و کمترین حمایت را نیز در نمایش نحوه درست و چگونگی حرکات ورزشی از طرف خانواده دریافت می کنند.