حمایت فردی

هدف پژوهش حاضر، بررسی تأثیر حمایت اجتماعی و تعارض کار-خانواده بر عملکرد شغلی کارکنان ادارات ورزش و جوانان استان کرمان بود. جامعه آماری این پژوهش را کارکنان ادارات ورزش و جوانان استان کرمان تشکیل دادند(252=N) که 157 نفر به روش تصادفی خوشه ای، انتخاب شدند. برای گردآوری داده ها از پرسش نامه های حمایت اجتماعی زیمت و همکاران(1988)، تعارض کار- خانواده نتمیر و همکاران(1996) و عملکرد شغلی موتوویدلو و ون اسکاتر(1994) استفاده شد. نتایج نشان داد که حمایت اجتماعی بر عملکرد شغلی تأثیر مستقیم و معناداری دارد؛ همچنین حمایت اجتماعی بر تعارض کار – خانوده و تعارض کار - خانواده بر عملکرد شغلی تأثیر منفی و معنادار دارد. نتایج حاصل از مدل سازی پژوهش نشان داد که حمایت اجتماعی به واسطه تعارض کار – خانواده بر عملکرد شغلی کارکنان تأثیر معناداری ندارد. در نهایت کلیه شاخص های برازش مدل نشان دهنده برازش مطلوب آن بودند. با توجه به یافته های پژوهش به مدیران و مسئولان ادارات ورزش و جوانان پیشنهاد می شود که با ایجاد حمایت های لازم زمینه بهبود عملکرد در محیط کار، مقابله با مشکلات زندگی، سازگاری عمومی و بهزیستی جسمانی و روانشناختی دارد را فراهم آورند.