پویاشناسی سیستم

یکی از چالش های جدی شرکت های بیمه، افزایش متوسط زمان پرداخت خسارت به بیمه گزاران زیان دیده است. تاکنون مطالعات متعددی در زمینه علل و راه مقابله با این پدیده ارائه گردیده؛ اما کمتر به نتایج اثربخش منجر شده است. بنابراین در این مقاله، یک مدل شبیه سازی شده از زنجیره خدمات شرکت های بیمه بر اساس متدولوژی پویاشناسی سیستم ارائه می گردد. مدل زنجیره خدمات بیمه به منظور تجزیه و تحلیل و بهبود کیفیت خدمات بیمه ای از جمله متوسط زمان پرداخت خسارت شبیه سازی شده است. نتایج حاصل از ساخت مدل ریاضی غیر خطی، که با شبیه سازی روی کامپیوتر از طریق نرم افزار Vensim تحلیل گردید، نشان می دهد دو عامل اصلی افزاینده متوسط زمان پرداخت خسارت عبارتند از: افزایش بوروکراسی اداری و افزایش تعداد مشتریان شرکت بیمه. همچنین دو عامل اصلی کاهنده متوسط زمان پرداخت خسارت عبارتند از: بهبود عملکرد نیروی انسانی و بهبود استفاده کارا از فناوری اطلاعات.

این پژوهش با بهره گیری از رویکرد پویاشناسی سیستم به دنبال ارایه ی چارچوبی است که عوامل مؤثر بر دورکاری و تأثیر متقابل شان بر یکدیگر را شناسایی نموده و راهبردهای مناسب برای استقرار توسعه آن را پیشنهاد نماید. پژوهش به لحاظ هدف، کاربردی و از نظر نحوه ی گردآوری داده ها، توصیفی- پیمایشی است و در آن از دو نوع پرسش نامه به عنوان ابزار گردآوری داده ها از دو گروه جامعه ی آماری که شامل خبرگان دانشگاهی و صنعتی است، استفاده شده است. از یافته های مهم آن، استخراج عوامل اصلی مؤثر در استقرار و توسعه ی دورکاری، آشکارشدن تأثیر و چگونگی رابطه ی متغیرهای عملیاتی مدل و تأیید اجزای حلقه ی علی و ارایه ی الگوی نهایی تحقیق می باشد

پژوهش حاضر با هدف شبیه سازی سرمایه گذاری جمعی در اکوسیستم کارآفرینی فناورانه انجام شده است. روش پژوهش به صورت مطالعه موردی آمیخته کیفی-کمی و مبتنی بر روش پویایی سیستم است. برای گردآوری اطلاعات از بررسی های کتابخانه ای، بررسی متون علمی پژوهش، مقالات و نشریات تخصصی و مصاحبه با خبرگان استفاده شد و بررسی و تحلیل داده ها به روش رویکرد پویایی سیستم و با استفاده از نرم افزار ونسیم انجام گرفت. داده های حاصل نشان داد مدل پژوهش به خوبی تعاملات متقابل متغیرهای اثرگذار در این امر را نشان می دهد. جریانات نقدی، حساسیت بالایی را به تغییرات تعداد سرمایه گذاران در هر واحد نشان می دهد. همچنین افزایش مقررات اقتصادی تأثیرات بسیاری در متغیرهای توسعه کارآفرینی پایدار و توسعه پلتفرم های سرمایه گذاری جمعی می گذارد و موجب افزایش توسعه کارآفرینی پایدار می شود؛ افزایش سرمایه گذاری اثر مناسبی بر تقویت نوآوری در مراکز رشد و فناوری و کاهش دخالت دولت می گذارد؛ تغییر هزینه های ترویج باعث افزایش نرخ ترویج سرمایه گذاری جمعی در دوره های ۱۸ تا ۳۰ می شود و اثر بسیار مناسبی بر کاهش مالیات دارند.