وابستگی به تلفن همراه

بروش مطالعه: به منظور دستیابی به اهداف مورد نظر در پژوهش حاضر دو گروه بین 18 تا 20 سال شامل 52 نفرافراد وابسته به تلفن همراه و 154 نفر غیر وابسته به تلفن درنظر گرفته شدند. نمونه ها با استفاده از پرسشنامه های هیجان خواهی آرنت، سبکهای دلبستگی به والدین و همسال آرمسدن و گرینبرگ و پرسشنامه وابستگی به تلفن همراه بیانچی ارزیابی شدند. برای بررسی متغیرهای هیجان خواهی ، سبکهای دلبستگی به والدین و همسال به عنوان پیش بینهای وابستگی به تلفن همراه از روش تحلیل ممیز استفاده شد. یافته ها: برای تحلیل داده ها، علاوه بر روش آمار توصیفی، روش تحلیل ممیز به کار بسته شد. نتایج به دست آمده فرضیه های این پژوهش را تأیید کرد و نشان داد که وابستگی به تلفن همراه در نوجوانان را می توان بر اساس متغیرهای هیجان خواهی ، سبکهای دلبستگی به همسال پیش بینی نمود. نتایج به دست آمده و مدل ارائه شده توسط این پژوهش به تفضیل مورد بحث قرار گرفته است.

پژوهش حاضر با هدف شناخت نقش سبک های دلبستگی به والد و ویژگی های شخصیتی با وابستگی به تلفن همراه دانش آموزان دبیرستانی انجام شد. 330 دانش آموز (205 دختر، 125 پسر) به روش نمونه برداری چند مرحله ای از دانش آموزان پایه سوم وچهارم مقطع متوسطه شهر بیرجند انتخاب شدند و مقیاس سبک دلبستگی به هر والد (هازن و شیور، 1986)، پرسشنامه وابستگی به تلفن همراه (جعفرزاده، 1389) و فرم کوتاه سیاهه ویژگی های شخصیتی (کاستا و مک کری، 1992) را تکمیل کردند. برای تحلیل داده ها از روش تحلیل مسیر بهره گرفته شد. یافته ها نشان دادند سبک های دلبستگی به والد و ویژگی های شخصیتی (به استثنای برون گردی و گشودگی) با وابستگی به تلفن همراه در دانش آموزان دبیرستانی رابطه معنادار وجود دارد. همچنین سبک دلبستگی ناایمن به مادر و نوروزگرایی، پیش بینی کننده آسیب پذیری آنها در برابر وابستگی به تلفن همراه است.

هدف این پژوهش بررسی نقش وابستگی به تلفن همراه در پیش بینی خودپنداره تحصیلی و اشتیاق به مدرسه در دانش آموزان دوره متوسطه شهرستان ثلاث باباجانی در سال تحصیلی 95- 1394 بود. روش انجام پژوهش، همبستگی و جامعه آماری آن تمام دانش آموزان دختر و پسر دوره متوسطه شهرستان ثلاث باباجانی بود که 210 نفر(100 پسر و 110 دختر) از آنان بر اساس روش نمونه گیری طبقه ای تصادفی به عنوان نمونه انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه وابستگی به تلفن همراه هیون یونگ کو(2008)، پرسشنامه خودپنداره تحصیلی یسن چن(2004) و اشتیاق به مدرسه وانگ و همکاران (2011) استفاده شده است. روایی محتوایی پرسشنامه ها مورد تایید اساتید صاحبنظر قرار گرفته و پایایی آنها به ترتیب 81/0، 90/0 و 86/0 بدست آمد. برای تجزیه و تحلیل داده از نرم افزارSPSS و آمار توصیفی(میانگین و انحراف معیار) و آمار استنباطی(همبستگی پیرسون و رگرسیون چند متغیری) استفاده شد. نتایج تجزیه و تحلیل داده ها نشان داد که وابستگی به تلفن همراه با خودپنداره تحصیلی (425/0- r=) و با اشتیاق به مدرسه(455/0-r =) همبستگی منفی و معناداری دارد. نتایج تحلیل رگرسیون نیز نشان داد که وابستگی به تلفن همراه و مولفه های آن توانایی پیش بینی 68 درصد از تغییرات خودپنداره تحصیلی و 53 درصد از تغییرات اشتیاق به مدرسه را دارد.

مقدمه و هدف : با توجه به شیوع بالای وابستگی به تلفن های هوشمند و نیز اهمال کری در بین نوجوانان، هدف این پژوهش بررسی تعدیل کنندگی وابستگی به تلفن همراه در آزمون مدل پیش بینی نشاط ذهنی بر اساس حمایت اجتماعی و ناگویی خلقی با میانجی گری اهمال کاری تحصیلی در دختران نوجوان بود.   مواد و روش ها : جامعه آماری شامل دانش آموزان دختر دوره متوسطه شهر بندر امام خمینی (ره) بود که در سال تحصیلی 98- 1397 مشغول به تحصیل بودند.از بین آنها 352 نفر به روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای چند مرحله ای انتخاب شدند. و به پرسشنامه های وابستگی به تلفن هوشمند، حمایت اجتماعی ادراک شده، ناگویی خلقی، اهمال کاری و نشاط ذهنی، پاسخ دادند. داده ها با روش مدل یابی معادلات ساختاری تحلیل شدند. (05/0 ≥P). یافته ها : نتایج نشان دادند در هر دو گروه، مسیر مستقیم حمایت اجتماعی و ناگویی خلقی، با نشاط ذهنی معنی دار نبود، اما مسیر مستقیم اهمال کاری تحصیلی به نشاط ذهنی منفی و معنی دار و حمایت اجتماعی به اهمال کاری تحصیلی منفی و معنی دار  و مسیر ناگویی خلقی به اهمال کاری تحصیلی مثبت و معنادار بود. اهمال کاری تحصیلی رابطه بین حمایت اجتماعی و ناگویی خلقی را با نشاط ذهنی به صورت کامل واسطه گری کرد. همچنین وابستگی به تلفن همراه این مدل میانجی گری را تعدیل کرد. بحث و نتیجه گیری: می توان با افزایش حمایت اجتماعی و درمان ناگویی خلقی اهمال کاری تحصیلی را در نوجوانان کمتر کرده و به واسطه آن نشاط ذهنی را بهبود بخشید. و با آموزش استفاده صحیح از تلفن همراه شدت تاثیر عوامل بر کاهش نشاط ذهنی را کمتر کرد.

هدف این پژوهش بررسی رابطه وابستگی به تلفن همراه با هویت فرهنگی در بین نوجوانان12تا18ساله دختر مناطق 1تا5شهر تهران بود. روش پژوهش از نظر هدف کاربردی و از نظر نحوه گردآوری داده ها توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش حاضر را کلیه نوجوانان دختر مناطق1تا5 شهر تهران به تعداد 88271 تشکیل دادند که از طریق فرمول نمونه گیری کوکران تعداد 352 نفر به عنوان نمونه از طریق روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای انتخاب شدند ابزار پژوهش پرسشنامه استاندارد وابستگی به تلفن همراه سواری(1392) و پرسش نامه استاندارد هویت فرهنگی راسک(2009) بود که روایی پرسشنامه ها بر اساس روایی محتوایی،صوری مورد بررسی قرار گرفتند و پس از اصطلاحات لازم روایی مورد تائید قرار گرفت و از سوی دیگرپایایی پرسش نامه ها با روش آلفای کرونباخ به ترتیب برای وابستگی به تلفن همراه سواری (1392) 867/0 و هویت فرهنگی راسک(2009) 850/0 برآورد شد و تجزیه و تحلیل داده ها در دو سطح توصیفی و استنباطی مشتمل بر ضریب همبستگی پیرسون انجام گرفت. نتایج پژوهش نشان داد که وابستگی به تلفن همراه با هویت فرهنگی نوجوانان دختر 12تا18 سال در شهر تهران رابطه معنی دار داشت(p<0/05)و همچنین نتایج نشان داد که بعد خلاقیت زادیی وابستگی به تلفن همراه با هویت فرهنگی رابطه معنی دار نداشت (p>0/05) و بعدهای میل گرایی و احساس تنهایی وابستگی به تلفن همراه با هویت فرهنگی رابطه معنا دار داشت ( p<0/05) .

هدف پژوهش حاضر، مقایسه معنای تحصیل در دانش آموزان دختر وابسته و ناوابسته به تلفن همراه بود. روش پژوهش توصیفی و از نوع علی –مقایسه ای بود. جامعه آماری تحقیق شامل کلیه دانش آموزان دختر منطقه 4 تهران ، که در سال تحصیل 1395-96 مشغول به تحصیل می باشد بود. نمونه پژوهش شامل 60 نفر از دانش آموزان دختر مقطع پیش دانشگاهی بودند که به شیوه ی نمونه گیری در دسترس که با استفاده از اجرای پرسش نامه وابستگی به تلفن همراه بیانچی و فیلیپس (2005) در دو طیف وابسته و ناوابسته به تلفن همراه انتخاب شدند(n1=30n2=30). ابزار پژوهش، پرسشنامه معنای تحصیل (MOE) هندرسون و همکاران (2006 بود. نتایج حاصل از تحلیل واریانس چند متغیری نشان داد که پبین میانگین نمرات معنای تحصیل در مولفه های یادگیری، استقلال و فشار روانی در دو گروه دانش آموزان وابسته و ناوابسته به تلفن همراه تفاوت معنی داری وجود دارد. (05/0p<).

هدف پژوهش حاضر مقایسه روابط نوجوانان همسال در دانش آموزان دختر وابسته و ناوابسته به تلفن همراه بود. روش پژوهش توصیفی و از نوع علی –مقایسه ای بود.. جامعه آماری تحقیق شامل کلیه دانش آموزان دختر منطقه 4 تهران ، که در سال تحصیل 1395-96 مشغول به تحصیل می باشد بود. نمونه پژوهش شامل 60 نفر از دانش آموزان دختر مقطع پیش دانشگاهی بودند که به شیوه ی نمونه گیری در دسترس که با استفاده از اجرای پرسش نامه وابستگی به تلفن همراه بیانچی و فیلیپس (2005) در دو طیف وابسته و ناوابسته به تلفن همراه انتخاب شدند(n1=30n2=30). ابزار پژوهش، مقیاس روابط نوجوانان همسال (APRI) (پاردا، 2000) بود. . نتایج حاصل از تحلیل واریانس چند متغیری نشان داد که در هر دو بعد مربوط به روابط نوجوانان همسال شامل قلدری و قربانی شدن تفاوت معنی داری بین دو گروه وجود

پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش میانجی گری تعدیل شده نیازهای اساسی روان شناختی توسط انسجام خانواده در رابطه کمرویی با وابستگی به تلفن همراه در نوجوانان دختر انجام شده است. جامعه مورد مطالعه شامل تمامی نوجوانان دختر 13 تا 18 ساله مشغول به تحصیل شهر تهران در سال 1401 بود که با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس تعداد 283 نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند و به مقیاس بازنگری شده کمرویی چیک و باس (چیک، 1983)، شاخص اعتیاد به تلفن همراه (لئونگ، 2008)، مقیاس نیازهای اساسی روان شناختی (دسی و رایان، 2000) و مقیاس انسجام سازمان یافته خانواده فیشر (فیشر و همکاران، 1992) پاسخ دادند. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها از همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه با نصب برنامه الحاقی پردازشگر هایس (مدل 4 و 59) در نرم افزار SPSS24 استفاده شد. نتایج نشان داد نیازهای اساسی روان شناختی رابطه بین کمرویی و وابستگی به تلفن همراه را میانجی گری می کنند و رابطه بین کمرویی با وابستگی به تلفن همراه و نیازهای اساسی روان شناختی و نیز رابطه نیازهای اساسی روان شناختی و وابستگی به تلفن همراه توسط انسجام خانواده تعدیل می شود. بر این اساس، با افزایش ارضای نیازهای اساسی روان شناختی و ارتقای انسجام خانواده، کمرویی و در نتیجه وابستگی به تلفن همراه در نوجوانان کاهش می یابد. یافته های این پژوهش برای درک سازوکار پیچیده تأثیر کمرویی بر وابستگی به تلفن همراه مفید است و پیامدهایی عملی برای پیشگیری و کاهش وابستگی نوجوانان به تلفن همراه دارد.

امروزه استفاده بیش از حد و وابستگی به تلفن همراه یکی از معضلات در بین نوجوانان محسوب میگردد از اینرو این پژوهش با هدف تدوین مدل ساختاری نقش وابستگی به تلفن همراه بر سلامت روان با نقش میانجی خودارزشیابی در دانش آموزان دبیرستانی انجام گرفت. روش پژوهش حاضر به صورت توصیفی از نوع همبستگی می باشد. جامعه آماری پژوهش شامل دانش آموزان متوسطه دوم سال۱۴۰۱- ۱۴۰۲ شهرستان ملارد است که طبق آمار 13886 نفر می باشد. حجم نمونه 375نفر بصورت خوشه ای تصادفی انتخاب شد. ابزار گردآوری اطلاعات پرسشنامه وابستگی به موبایل کوه هی (2009)، پرسشنامه خودارزشیابی جاج و همکاران (1997) و سلامت روان ویت وویر (1983) می باشد. داده های گردآوری شده با استفاده از آزمون معادلات ساختاری مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج نشان می دهد که اثر مستقیم وابستگی به تلفن همراه بر سلامت روان (001/0) ,P (269/0)، اثر غیرمستقیم وابستگی به تلفن همراه با میانجیگری خودارزشیابی بر سلامت روان (019/0) ,P (088/0) و همچنین اثر کل بین متغیرها (001/0),P (241/0) می باشد، همچنین اثر مستقیم خودارزشیابی بر سلامت روان (001/0), P (241/0-) می باشد که از نظر آماری معنادار می باشند. با توجه به نتایج به دست آمده متغیرهای وابستگی به تلفن همراه و خودارزشیابی بطور همزمان قادر به تبیین 5/24 درصد از واریانس سلامت روان هستند. همچنین، متغیر وابستگی به تلفن همراه قادر به تبیین 5/13 درصد از واریانس خودارزشیابی می باشد. بنابراین مدل نظری نقش میانجیگری خودارزشیابی در رابطه بین وابستگی به تلفن همراه با سلامت روان در دانشجویان در سطح 05/0 و با احتمال 95% تائید می گردد