کسب و کار دیجیتال

تحقیق حاضر با هدف بررسی عوامل ارزشی تاثیر گذار کارآفرینان در فضای آنلاین بر قصد و نیت رفتار کاربران در خریدهای اینترنتی صورت گرفته است. این مطالعه بر حسب هدف از نوع کاربردی و از نظر روش، کمّی است که به واکاوی جامعه آماری کاربرانی که طی یک سال دست کم 3 بار خرید آنلاین داشته اند، پرداخته است. داده های تحقیق با استفاده از پرسشنامه آزمون آلفای کرونباخ، مشتمل بر 25 سوال جمع آوری شده است و در مرحله بعد ضریب آلفای کرونباخ محاسبه شد که مقدار آن یک به دست آمد. در مرحله بعد، پس از گردآوری داده ها، گام بعدی که شامل تجزیه و تحلیل داده است که در دو بخش آمار توصیفی و آمار استنباطی صورت گرفته است و در بخش آمار استنباطی، پس از تعیین نمودن توزیع متغیرها در سطح جامعه مورد نظر مدل معادلات ساختاری و به کمک «نرم افزار پی ال اس» انجام شده است. نتایج نشان می دهد که نگرش رفتاری، هنجارهای ذهنی و کنترل رفتاری بر قصد خرید کاربران تأثیر مثبت دارد. قصد و نیت خرید کاربران به طور مستقیم بر رفتار کاربران تأثیر مستقیم داشته و همچنین کنترل رفتاری بر رفتار مصرف کننده، تأثیر مثبت دارد.

مقدمه: محیط دیجیتال عرصه نسبتاً جدیدی است. بسیاری از زنان کارآفرین برای کارآفرینی، فضای دیجیتال را به فضای فیزیکی ترجیح می دهند. افزون براین، حضور زنان در محیط های دیجیتال درحال افزایش است. با وجود کاهش موانع در محیط دیجیتال، زنان در این حوزه نیز با بازدارنده های متعددی روبه رو هستند. در این راستا، هدف پژوهش حاضر، شناسایی عوامل بازدارنده فردی و سازمانی رشد کسب و کارهای دیجیتال زنان در شهر تهران بود. روش شناسی: پژوهش حاضر اکتشافی و از نظر هدف، کاربردی و در گردآوری داده ها از نوع تحلیل محتوای کیفی بود. در این پژوهش تکنیک نمونه گیری هدفمند تا رشیدن به اشباع نظری بود. براساس اشباع نظری، 15 مصاحبه با زنان کارآفرین صورت گرفت و با استفاده از روش تحلیل مضمون مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: طبق یافته های پژوهش عوامل بازدارنده رشد کسب و کارهای دیجیتال زنان در شهر تهران در سطح فردی شامل ویژگی های شخصیتی بود که خود در بردارنده عواملی نظیر کمال گرایی بیش از حد، صراحت بیش از حد، اعتماد به نفس پایین و درون گرایی بیش از حد بود. یکی دیگر از عوامل مهم بازدارنده فردی، عامل خانواده بود که خود شامل عدم باور خانواده به فعالیت های کارآفرینانه فرد، مخالفت صریح خانواده و رویکرد سنتی به نقش های زنان در خانه بود. از دیگر عوامل بازدارنده فردی شناسایی شده اهداف رشد محدود و نبود شبکه سازی بود. براساس نتایج پژوهش مشخص شد که عوامل بازدارنده در سطح سازمانی شامل نیروی انسانی، فرهنگ سازمانی جنسیت زده، موانع مالی، موانع مرتبط با بازار و ماهیت دیجیتال کسب و کار بود. عامل بازدارنده اهداف رشد محدود خود شامل مواردی از قبیل اولویت آرامش فردی بر رشد کسب وکار و عدم تمرکز بر کسب و کار بود. همچنین، عامل ماهیت دیجیتال کسب و کار در سطح سازمانی در بردارنده عواملی مانند عدم آگاهی از اینترنت و فضای دیجیتال در برخی اقشار جامعه، عدم تمایل سرمایه گذاران برای سرمایه گذاری در کسب وکار های دیجیتال و عدم دسترسی به برخی از فناوری های مدرن بود. نتیجه گیری/ دستاوردها: این پژوهش به شناسایی بازدارنده های فردی و سازمانی رشد کسب و کارهای دیجیتال زنان پرداخته است. نتایج پژوهش حاکی از آن بود که اگرچه محیط دیجیتال برخی موانع کارآفرینی زنان را کاهش می دهد، اما همچنان بازدارنده های قابل توجهی برای زنان وجود دارد و بازدارنده های کارآفرینی زنان از محیط فیزیکی به محیط برخط نیز منکعس می شود. لازم است در راستای بهبود شرایط کسب وکار های دیجیتال زنان اقداماتی صورت گیرد. از جمله این اقدامات می توان به وضع قوانین حمایتی بیشتر توسط دولت برای کسب وکار های دیجیتال و همچنین، ایجاد بستر مناسب در خصوص فرهنگ سازی این حوزه از کسب و کار زنان اشاره کرد.