آموزش رفتاری والدین

" مقدمه: اختلالات برونی سازی شده جزو اختلالات دوران کودکی هستند و پژوهش حاضر جهت بررسی تاثیر آموزش رفتاری والدین بر شیوه های تربیتی و سلامت روانی مادران کودکان مبتلا به این اختلالات انجام شده است.روش کار: تحقیق حاضر یک مطالعه ی شبه آزمایشی با طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه شاهد است که جامعه ی آماری آن دانش آموزان پسر 7 تا 10 ساله ی شهر تبریز بوده اند. 32 نفر از مادران کودکان مبتلا به اختلالات برونی سازی شده که دارای شیوه ی فرزندپروری ناکارآمد بوده (16 نفر مستبدانه و 16 نفر سهل گیرانه) و نیز در پرسش نامه ی سلامت عمومی نمره ای برابر یا بالاتر از نقطه ی برش 23 داشتند، انتخاب و به تصادف به دو گروه آزمون و شاهد تقسیم شدند. پس از مداخله ی آموزشی بر روی گروه آزمون شیوه های فرزندپروری و سلامت روانی مادران دو گروه مجددا ارزیابی و نتایج توسط آزمون یومن ویتنی تحلیل گردیدند. یافته ها: مقایسه ی نتایج نشان داد که شیوه ی فرزندپروری مستبدانه (02/0=P) و سهل گیرانه (02/0=P) در مادران گروه آزمون کاهش و در مقابل شیوه ی فرزندپروری مقتدرانه (04/0=P) افزایش یافته است. هم چنین نمره ی کلی سلامت روانی، افزایش (000/0=P) و نمره ی زیر مقیاس های نشانه های جسمانی (001/0=P)، اضطراب و بی خوابی (02/0=P) و افسردگی (01/0=P) در مادران گروه آزمون پس از مداخله به صورت معنی داری کاهش یافت ولی در مورد زیر مقیاس نارساکنش وری اجتماعی تفاوت معنی داری حاصل نشد (14/0=P).نتیجه گیری: نتایج پژوهش حاکی از موثر بودن آموزش رفتاری والدین در تغییر شیوه های تربیتی و بهبود سلامت روانی مادران کودکان مبتلا به اختلالات برونی سازی شده است و با آموزش برنامه های تصحیح شیوه ی فرزندپروری می توان گام موثری در کاهش مشکلات رفتاری کودکان مبتلا به اختلالات برونی سازی شده و بهبود سلامت روانی مادران این کودکان برداشت. "

هدف پژوهش حاضر بررسی تاثیر آموزش رفتاری والدین به مادران کودکان 9 تا 11 ساله مبتلا به اختلال نارسایی توجه/ بیش فعالی نوع\nعمدتاً بیش فعال/تکانشگر در کاهش نشانههای بیش فعالی و رفتارهای قانون شکنانه این کودکان بود. روش پژوهش شبه آزمایشی با طرح\nپیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل بود. تعداد 30 نفر از مادرانی که فرزندان شان دارای این اختلال (نوع عمدتا بیش فعال/تکانشگر)\nتشخیص داده شده بودند به صورت نمونهگیری در دسترس انتخاب و در دو گروه آزمایش و کنترل همتا سازی شدند. ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامه های فهرست رفتاری کودک، پرسشنامه مرضی کودکان و مقیاس درجهبندی کانرز والدین بودند. آموزش رفتاری\nوالدین در قالب نه جلسه نود دقیقه ای در گروه آزمایشی اجرا شد. برای تجزیه و تحلیل دادهها از تحلیل کوواریانس استفاده شد. نتایج\nبیانگر تاثیر کاربندی آزمایشی بر کاهش نمره های بیش فعالی/ تکانشگری گروه آزمایشی در مقایسه با گروه کنترل بود. آموزش رفتاری والدین موجب کاهش رفتارهای قانون شکنانه در گروه آزمایش شد. به طور کلی یافتهها نشان میدهند که آموزش رفتاری به مادران موجب کاهش مشکلات رفتاری و علائم اختلال نارسایی توجه/ بیش فعالی میشود؛ بنابراین با آموزش والدین میتوان نشانه های اختلال نارسایی توجه/بیش فعالی را مدیریت کرد.

تنیدگی، والدگری و مشکلات روانشناختی والدین کودکان با مشکلات رفتاری اثرات مخربی بر گزارش والدین از شیوه فرزندپروری و همچنین رواندرستی آنها دارد، بدین جهت یکی از روش های بهبود این مشکلات ارائه آموزش های روانشناختی در زمینه مهارگری مشکلات رفتاری کودکان به والدین می باشد. از اینرو هدف پژوهش حاضر بررسی تأثیر آموزش رفتاری والدین به مادران کودکان با مشکلات برون ریزی شده (پرخاشگری و قانون شکنی) در کاهش تنیدگی و بهبود شیوه های والدگری این مادران است. روش پژوهش شبه آزمایشی با طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل بود. از اینرو تعداد 24 نفر از مادرانی که فرزندانشان با مشکلات رفتاری برون ریزی شده شناسایی شده بودند به صورت نمونه گیری در دسترس انتخاب و در دو گروه آزمایش و کنترل همتاسازی شدند. ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامه های، فهرست رفتاری کودک، شاخص تنیدگی والدین و پرسشنامه شیوه های فرزندپروری بود. آموزش رفتاری والدین در قالب نُه جلسه نود دقیقه ای در گروه آزمایشی اجرا شد. در پایان، دو گروه پرسشنامه های مذکور را به عنوان پس آزمون تکمیل کردند. داده ها با استفاده از تحلیل کوواریانس مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج بیانگر تأثیر کاربندی آزمایشی بر کاهش نمره های شیوه های والدگری خودکامه و سهل گیر مادران و افزایش نمره شیوه والدگری مقتدرانه آنان بود (0/05> P)، همچنین تحلیل ها نشانگر تأثیر کاربندی در کاهش، تنیدگی (0/05>P) مادران کودکان گروه آزمایشی نسبت به گروه کنترل بود. یافته ها نشان می دهند که آموزش رفتاری به مادران، شیوه های تربیتی مادران را بهبود بخشیده و از به وجود آمدن آشفتگی در روابط والد- فرزندی و همچنین مشکلات هیجانی در مادران کودکان با مشکلات رفتاری برون ریزی شده پیشگیری می نماید.

هدف: هدف پژوهش حاضر بررسی تاثیر آموزش رفتاری به مادران بر کاهش علایم پرخاشگری فرزندان مبتلا به اختلال سلوک بود. روش: روش پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون - پس آزمون با گروه کنترل بود. از این رو، تعداد 24 نفر از مادرانی که فرزندانشان دارای این اختلال تشخیص داده شده بودند به صورت نمونه گیری در دسترس انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل جایگزین شدند. ابزار پژوهش شامل چک لیست رفتاری کودکان بود. آموزش روش های اصلاح رفتار در قالب 10 جلسه نود دقیقه ای در گروه آزمایشی اجرا شد. در پایان دو گروه پرسشنامه مذکور را به عنوان پس آزمون تکمیل کردند. داده ها با استفاده از تحلیل کوواریانس مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: تحلیل نتایج بیانگر تأثیر کاربندی آزمایشی بر کاهش پرخاشگری گروه آزمایشی نسبت به گروه کنترل بود (05/0p<). نتیجه گیری: به طور کلی، یافته ها نشان داد که آموزش روش های اصلاح رفتار به مادران، مشکلات پرخاشگری فرزندان را کاهش می دهد.

مقدمه: هدف پژوهش حاضر بررسی تأثیر آموزش رفتاری والدین به مادران، بر کاهش پرخاشگری رفتارهای قانون شکنانه و افزایش عملکرد رفتاری در کودکان 7 تا 10 سال کارکنان نیروهای مسلح بود. روش: روش پژوهش شبه آزمایشی با طرح پیش آزمون - پس آزمون با گروه کنترل بود. از این رو از بین 120 نفر از مادرانی که پرسش نامه فهرست رفتاری کودک را تکمیل کرده بودند، تعداد 30 نفر که فرزندانشان دارای بالاترین نمره بودند به عنوان نمونه اصلی پژوهش انتخاب شده و بعد از همتا سازی آنان بر اساس سن، سطح تحصیلات و وضعیت اقتصادی در دو گروه آزمایش و کنترل جای گماری شدند. ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامه عملکرد رفتاری و فهرست رفتاری کودکان بود. آموزش رفتاری والدین در قالب 9 جلسه نود دقیقه ای در گروه آزمایشی اجرا شد. در پایان دو گروه، پرسشنامه های مذکور را به عنوان پس آزمون تکمیل کردند. داده ها با استفاده از تحلیل کوواریانس مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج: تحلیل نتایج بیانگر تأثیر اثربخشی آموزشی بر افزایش عملکرد رفتاری و همچنین نشانگر تأثیر اثربخشی آموزشی در کاهش، پرخاشگری و رفتارهای قانون شکنانه کودکان مادران گروه آزمایشی، نسبت به گروه کنترل بود. بحث: آموزش رفتاری والدین در کاهش رفتارهای پرخاشگرانه، قانون شکنانه و افزایش عملکرد رفتاری کودکان در معرض ابتلا به مشکالت رفتاری دارای اهمیتی اساسی است. پژوهش ها نیز بر لزوم انجام و وجود چنین آموزش هایی برای والدین تاکید دارند. این پژوهش با چنین توجهی به اهمیت مشکلات دوران کودکی نشان داد که آموزش رفتاری مادران می تواند از مشکلات رفتاری کودکان دبستانی پیشگیری به عمل آورده و از وقوع بیش از حد این قبیل مشکالت بکاهد.