مقطع متوسطه اول

این پژوهش با هدف مقایسه تمایزیافتگی خود در نوجوانان با ساختار خانوادگی تک والد(والد-مادر) و خانواده هسته ای اجرا شد. پژوهش حاضر که از نوع تحقیقات توصیفی است از روش علی-مقایسه ای و در جامعه آماری کلیه دانش آموزان دختردوره متوسطه اول منطقه 4 شهر تهران، در سال تحصیلی 95-94 و در نمونه ای به حجم 120 نفر در قالب دو گروه 60 نفره (60 نفر تک والد، 60 نفر هسته ای)، که به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند، طراحی و اجرا شده است. برای گردآوری پیشینه نظری و پژوهشی، از روش کتابخانه ای استفاده شده و برای جمع آوری اطلاعات، از پرسشنامه استاندارد تمایزیافتگی خود اسکورون و فریدلندر( 1998)( DSI)، با روایی و اعتبار مناسب، استفاده شده است. در تجزیه وتحلیل آماری نیز از شاخص های گرایش مرکزی ، شاخص های پراکندگی، نمودار و آزمون تی مستقل و من ویتنی، بهره گرفته شد. یافته ها حاکی از آن است که تمایزیافتگی خود، در نوجوانان با ساختار خانوادگی تک والد و هسته ای متفاوت نیست (05/0p>). واکنش پذیری عاطفی در نوجوانان با ساختار خانوادگی تک والد و هسته ای متفاوت نیست. در جایگاه من،گروه دانش آموزان تک والد (با میانگین35/45) نسبت به دانش آموزان دارای خانواده هسته ای (با میانگین6/41)، به طور معناداری از نمرات بیشتری برخوردار بوده اند (01/0p>). گریزعاطفی در نوجوانان با ساختار خانوادگی تک والد و هسته ای متفاوت نیست. هم آمیختگی با دیگران در نوجوانان با ساختار خانوادگی تک والد و هسته ای متفاوت نیست (05/0p>).

بیان مفاهیمی نظیر شک، اجبار و غیره (بیان نگرش گوینده) از طرق مختلفی امکان پذیر است که یکی از آن روش ها، استفاده از افعال کمکی وجه نما و ساختارهای فعلی وابسته به آن هاست. هدف پژوهش پیش رو بررسی مقایسه ای آموزش نُه فعل کمکی وجه نما و ساختارهای فعلی مربوط، در کتاب های آموزش زبان انگلیسی ایران و مالزی است. برای نیل به این هدف از کتاب های انگلیسی دوره مقطع متوسطه اول در ایران و کتاب های انگلیسی مقطع متناظر (از سطح 1 تا 3) در مالزی استفاده شده است. همچنین برای مقایسه کاربرد افعال نامبرده در کتاب های آموزش زبان انگلیسی ایران و مالزی با کاربرد این افعال در زبان انگلیسی معیار، از داده های مرتبط در منبع مرجع British National Corpus استفاده شده است. نتایج پژوه نشان داد که در خصوص فراوانی نسبی برخی از این افعال و ساختارهای مربوط به آن ها در کتاب های ایران و مالزی شباهت هایی وجود دارد، اما به طور کلی فراوانی این دسته از افعال در کتاب های آموزشی مالزی بیشتر از کتاب های آموزشی در ایران است. همچنین بین کاربرد این افعال در کتاب های آموزشی مذکور و فرم طبیعی کاربرد زبان، تفاوت هایی به لحاظ ترتیب فراوانی وجود دارد. نتایج این پژوهش می تواند در زمینه آموزش افعال کمکی و تولید مواد درسی مؤثر در آینده، کاربرد داشته باشد.

مطالعه حاضر با هدف ارزیابی تأثیر الگوی طراحی آموزشی بایبی(5E)بر یادگیری در درس زبان انگلیسی انجام گرفت.مطالعه به روش شبه تجربی انجام شد. جامعه آماری، شامل کلیه دانش آموزان پسر سال سوم دوره متوسطه اول شهرستان سرپل ذهاب در سال تحصیلی 96- 1395 بود. به روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای چند مرحله ای، تعداد66 نفر به عنوان نمونه آماری(33 آزمایش،33کنترل) انتخاب شدند. ابزار مورد استفاده در این پژوهش آزمون محقق ساخته میزان یادگیری بود. برای تعیین روایی آزمون محقق ساخته یادگیری از نظر متخصصان استفاده شد که روایی صوری آزمون مورد تأیید قرار گرفت و جهت پایایی آزمون از روش کودر و ریجاردسون استفاده شده است که پایایی این آزمون با این روش78/0 به دست آمد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از شاخص های میانگین و انحراف معیار و آزمون تحلیل کواریانس انجام شد. نتایج نشان داد که میانگین نمرات یادگیری دانش آموزان گروه آزمایش که از الگوی طراحی آموزشی بایبی برای آموزش آنها استفاده شده بود به شکل معنی دار آماری از گروه کنترل که به شکل متداول آموزش دیده بودند در پس آزمون، بیشتر بود(p=0.001). همچنین بین میانگین نمرات گروه های آزمایش و کنترل در آزمون یادگیری تفاوت معنی دار آماری یافت شد(p<0/05).

هدف از پژوهش حاضر واکاوی رویکرد مواجهه با رنج در کتاب های فارسی مقطع متوسطه اول (تألیف 1400-1399) بود که با استفاده از روش تحلیل محتوای کیفی به این موضوع پرداخته شد. بدین منظور در ابتدا مفهوم رنج در این کتاب ها تحلیل شد که یافته ها نشان داد می توان مفهوم درد و رنج در این کتاب ها را در پنج مقوله بررسی شد، که این مقوله ها عبارت اند از ماهیت (گذرابودن، هدف داربودن و درآمیخته بودن رنج و شادی)، هدف (رشد و سازندگی)، انواع رنج (گریزپذیر و گریزناپذیر)، عوامل رنج (فردی و اجتماعی) و راه های رهایی از رنج. که با واکاوی هر یک از این مقوله یا شاخصه ها مشخص شد که ماهیتی از رنج که در این کتاب ها به تصویر کشیده شده است، ماهیتی واقع بینانه و مثبت است بدان صورت که فرد باید در مواجهه با بعضی از رنج ها مانند بی عدالتی های اجتماعی و دفاع از وطن به مبارزه بپردازد و تلاش کند که رنج حاصل از چنین مواردی را از بین ببرد ولی همواره باید این را در نظر داشته باشد که از بخشی از رنج ها نمی تواند فرار کند یا در برابر آن ها بایستد؛ بلکه ذات رنج برای رشد و اعتلای انسان است و در چنین شرایطی با صبرکردن، خودآگاهی و تسلیم شدن در برابر رضای خدا، سعه وجودی خود را گسترش دهد که چنین رویکرد مواجهه با رنج؛ رویکرد تکاملی است.

هدف اصلی این پژوهش توصیف چگونگی اجرای جشنواره نوجوان خوارزمی در مدارس متوسطه اول و شناسایی پیامدها و موانع پیش روی این جشنواره از دیدگاه پژوهیده ها است. برای دستیابی به این هدف، با روش مطالعه موردی و با رویکرد کیفی چگونگی اجرا، موانع پیش رو و پیامدهای حاصل از انجام این جشنواره مورد بررسی قرار گرفت. گروه مورد مطالعه 10 معلم مجری جشنواره و 15 دانش آموز مقطع متوسطه اول بود که تجربه شرکت در جشنواره را داشتند. انتخاب افراد مطلع کلیدی براساس نمونه گیری هدفمند و گلوله برفی صورت پذیرفت. ابزار گردآوری اطلاعات مصاحبه ساخت نایافته بود. اطلاعات با استفاده از روش استراوس و کوربین تحلیل شد و جهت کسب اعتبار یافته ها از معیارهای لینکن و گوبا استفاده شد. به منظور باورپذیری از روش های تبادل نظر با همتایان و استفاده از کدگذار ثانوی، برای انتقال پذیری از روش های توصیف جامع و غنی از محیط و پژوهیده ها و مراحل انجام کار و نتایج آن و همچنین انتخاب نمونه های هدفمند و برای قابلیت وابستگی، روشن سازی و مستند سازی تمام مراحل و فرایند پژوهش و کفایت اجماع و در نهایت برای تأئیدپذیری از مستند سازی مراحل انجام کار و تحلیلگر ثانوی استفاده شد. مضمون های مشترک در دو گروه معلمان و دانش آموزان شامل تقویت توانایی های پژوهشی دانش آموزان، موانع انسانی و تجهیزاتی جشنواره نوجوان خوارزمی و ضرورت حمایت همه جانبه بود. نتایج پژوهش نشان داد که اجرای این جشنواره توانمندی در یادگیری پژوهش، تقویت روحیه پژوهشی و تقویت مهارتهای پژوهشی را برای دانش آموزان به دنبال دارد.

هنر ایران از دیر باز تا به امروز همواره دستخوش تغییراتی در جهت پیشرفت و ارتقاء بوده است. گذشت زمان و الگو شدن بسیاری از راه ها و شیوه ها در جهت رشد هنر در ایران( به خصوص هنرهای سنتی) سبب شد تا در این مقاله به الگو شدن یکی از کشورهای رو به رشد در این زمینه بپردازیم. با بررسی نوع آموزش هنر سنتی در ژاپن به عنوان کشوری پیشرفته در جهت آموزش و ادامه آن در جهت ارتقا و پیشرفت آثار، اکنون وقت آنست که همین شیوه کار را در آموزش هنر سنتی به دانش آموزان مقطع متوسطه اول در ایران را هدف قرار داده که در راستای آن با تلفیق شیوه های آموزش، این شیوه را مورد مقایسه و تطابق قرارداد. چیزی که در این آموزش ها نادیده گرفته شده، آموزش هنرهای سنتی است. هدف از ارائه این پژوهش مطالعه ی تطبیقی شیوه های آموزش هنرهای سنتی در ایران و ژاپن و در ادامه بهره گیری از شیوه های آموزش هنر سنتی در مدارس ژاپن برای بهبود روش های آموزش در ایران است. ضرورت انجام پژوهش حاضر با توجه به نظام آموزشی کشورهای پیشرفته که بخش اعظم برنامه درسی دوره متوسطه اول به درس هایی مثل هنر و فعالیت های ویژه مانند برپایی جشنواره های فرهنگی، هنری و ... اختصاص یافته است، سبب بررسی این موضوع در مقایسه با ایران شد تا هر چه بیشتر علت کمبود این برنامه ها در روند درسی نوجوانان مورد ارزیابی قرار بگیرد. اکنون سوال اینجاست که چه اشتراکات و افتراقاتی میان آموزشِ هنر سنتی در مدارس ژاپن و ایران وجود دارد؟ و یا اینکه چگونه می توان از شیوه های آموزش هنر سنتی در مدارسِ ژاپن برای آموزش همین نوعِ هنری در یکی از مقاطع تحصیلی ایران بهره گرفت؟ روش گردآوری مطالب و داده های مورد استفاده کتابخانه ای، اسنادی و میدانی بوده است که با رویکرد توصیفی و تحلیلی به انجام رسیده است.