دانشگاه های نظامی

زمینه و هدف: ارزیابی عملکرد سازمانی یکی از عوامل کلیدی در بهینه سازی، بهبود کیفیت انجام فرآیندهای سازمانی و مقایسه عملکرد سازمان ها می باشد. پژوهش حاضر با هدف تبیین شاخص های ارزیابی عملکرد و رتبه بندی دانشگاه های نظامی انجام شده است. روش شناسی: نوع پژوهش از نظر هدف، توسعه ای و از لحاظ نتیجه، کاربردی است و از لحاظ نوع داده ها کیفی و کمی است. جامعه آماری تحقیق در بخش کیفی و کمی شامل 10 نفر از خبرگان دانشگاهی و اجرایی شاغل در دانشگاه های نظامی بود که با روش نمونه-گیری غیر احتمالی قضاوتی و هدفمند انتخاب شدند. ابزارهای گردآوری داده ها در بخش کیفی شامل مصاحبه نیمه ساختار یافته و در بخش کمی نیز پرسشنامه محقق ساخته بود. روایی مصاحبه ها از طریق بازآزمون تایید شد. روایی محتوایی پرسشنامه بخش کمی نیز توسط خبرگان تایید شد. روش تحلیل داده ها در بخش کیفی شامل تحلیل مضمون(تم) و در بخش کمی نیز تحلیل سلسله مراتبی(AHP) با نرم افزار Expert Choice جهت اولویت بندی عوامل شناسایی شده بود. یافته ها: یافته های پژوهش حاکی از شناسایی مولفه های کلیدی سنجش عملکرد دانشگاه های نظامی بود که به ترتیب رتبه عبارتند از: فعالیت های آموزشی، فعالیت های پژوهشی، فعالیت های فرهنگی- تربیتی، آموزش های نظامی و آمادگی جسمانی، وجهه فراسازمانی و تسهیلات و امکانات. نتیجه گیری: نتایج این مطالعه می تواند برای رتبه بندی دانشگاه های نظامی و ارتقا عملکرد آنها مفید بوده و زمینه مناسبی برای تحقیقات دیگر فراهم نماید.

مسئله نگهداشت سرمایه های انسانی در کشورهای درحال توسعه در دو دهه گذشته به عنوان مشکل شماره یک سازمان ها، بیشترین توجه مدیران را به خود جلب نموده و در آمار یکی از پرمخاطب ترین کلیدواژه های جستجو قرارگرفته است. پژوهش حاضر باهدف ارائه مدل پیش بین نگهداشت اعضای هیئت علمی یکی از دانشگاه های نظامی انجام گرفته است. ابزار گردآوری اطلاعات شامل مطالعات کتابخانه ای و مصاحبه باز نیمه ساختاریافته با 12 نفر از اساتید باتجربه بوده که با روش نمونه گیری هدفمند از نوع گلوله برفی حاصل شده است. تجزیه وتحلیل داده های به دست آمده در این مرحله با استفاده از راهبرد داده بنیاد صورت گرفته که درنهایت منتج به مدل نگهداشت اعضای هیئت علمی در پنج بعد شامل راهبردها (پرداخت ها، کاهش بروکراسی، افزایش روحیه میهن پرستی، آگاه سازی از پیامدهای خروج نخبگان، شرایط علی (فرصت های رشد و پژوهش، منزلت، دورکاری و ساعات کاری شناور، تعادل کار وزندگی) عوامل مداخله گر (بستر فرهنگی، مالی، سیاسی و اجتماعی)، عوامل زمینه ای (تورم، رانت و فساد اداری، تبعیض های اجتماعی، عدم وجود شایسته سالاری) و پیامدها (رضایت شغلی، افزایش کیفیت تدریس، درآمدهای دانشگاه و بازدهی) شده است. در فاز بعدی پژوهش، مدل در قالب سؤالات به پرسشنامه تبدیل شده و پس از بررسی روایی و پایایی بین نمونه آماریِ 72 نفر، توزیع شده و با استفاده از شبکه عصبی مصنوعی به 4 دسته در قالب مدل اثربخشی هی گروپ شامل کارکنانِ ستاره، کوشا، توانا و مضطرب تقسیم شده و برای هر یک راه کارها و پیشنهادهایی ارائه شده است.

این تحقیق باهدف ارزیابی عملکرد دانشگاه های نظامی مبتنی بر چهارچوب تعالی و بالندگی سازمانی صورت پذیرفته است. این تحقیق از نظر هدف از نوع تحقیقات توسعه ای- کاربردی و ازنظر روش، توصیفی- پیمایشی است. داده های لازم با استفاده از پرسشنامه محقق ساخته جمع آوری و با استفاده از آزمون T تک نمونه ای و ضریب همبستگی پیرسون تجزیه و تحلیل شده است. جامعه آماری تحقیق تعداد 125 نفر از دانشجویان، مدیران و فرماندهان هستند که با روش نمونه گیری غیر احتمالی هدفمند غیر نسبتی در دسترس، انتخاب شدند. یافته های تحقیق حاکی از آن است که عملکرد کلی دانشگاه های نظامی با میانگین 7296/2 و همچنین وضعیت حوزه توانمندسازها و نتایج با میانگین های 7080/2 و 7512/2 با وضعیت مطلوب فاصله دارند و بین دو حوزه این نظام؛ حوزه توانمندسازها و نتایج، همبستگی مثبت برابر با 425/. وجود دارد. لذا با توجه به همبستگی مثبت بین حوزه توانمند سازها و نتایج، می توان انتظار داشت با اصلاح و بهبود حوزه توانمندسازها، حوزه نتایج به مرور بهبود یابد.