جهت گیری زیست محیطی

هدف تحقیق حاضر بررسی تأثیر مدیریت منابع انسانی بر عملکرد زیست محیطی می باشد . جامعه آماری پژوهش حاضر، کارکنان شهرداری منطقه 11 تهران می باشد، که با نمونه گیری از فرمول کوکران برای جامعه محدود، تعداد250 نفر از آنها برای جمع آوری داده ها انتخاب شدند و با استفاده از ابزار پرسشنامه مورد بررسی قرار گرفتند . متغیر مستقل اصلی در این تحقیق مدیریت منابع انسانی استراتژیک می باشد . متغیر وابسته اصلی عملکرد زیست محیطی است. متغیر جهت گیری زیست محیطی داخلی به عنوان متغیر تعدیلگر و متغیر رفتار شهروندی سازمانی نسبت به محیط زیست به عنوان متغیر میانجی در نظر گرفته شده است . برای آزمون فرضیات تحقیق از مدلسازی معادلات ساختاری با نرم افزار پی.ال.اس استفاده شد . نتایج تشان داد که تمام فرضیات مورد تأیید هستند و تأثیر متغیرهای درنظر گرفته شده در مطالعه بر عملکرد زیست محیطی تأیید میشود.

این پژوهش با هدف بررسی رابطه بین حمایت مدیریت و جهت گیری زیست محیطی با عملکرد سازمانی با توجه به نقش میانجی مدیریت منابع انسانی سبز و عملکرد محیطی تدوین گردید. پژوهش از نظر هدف کاربردی و روش توصیفی- پیمایشی و از نوع همبستگی بود. جامعه آماری شرکت های فعال شهرک های صنعتی شرق استان گلستان به تعداد 286 شرکت بود که با استفاده جدول کرجسی و مورگان، حجم نمونه 164 شرکت به روش نمونه گیری تصادفی ساده برآورد شد. گردآوری داده ها به وسیله ابزار پرسشنامه انجام گرفت. روایی پرسشنامه به تأیید خبرگان و پایایی آن بالای 0.70 از طریق آزمون آلفای کرونباخ مورد تأیید قرار گرفت. برای تجزیه و تحلیل داده ها از مدل یابی معادلات ساختاری با استفاده از نرم افزارها Smart-PLS استفاده شد. نتایج مدل معادلات ساختاری نشان داد بین حمایت مدیریت و جهت گیری زیست محیطی با مدیریت منابع انسانی سبز رابطه معنی داری وجود دارد. بین مدیریت منابع انسانی سبز و عملکرد محیطی رابطه معنی داری وجود دارد. بین عملکرد محیطی و عملکرد سازمانی رابطه معنی داری وجود دارد. مدیریت منابع انسانی سبز در رابطه حمایت مدیریت و جهت گیری زیست محیطی با عملکرد محیطی نقش میانجی دارد. عملکرد محیطی در رابطه مدیریت منابع انسانی سبز و عملکرد سازمانی نقش میانجی دارد.

این مطالعه با هدف ارائه الگوی هم آفرینی ارزش مبتنی بر سرمایه اجتماعی سبز انجام شده است. تحقیق حاضر از لحاظ هدف، از نوع تحقیقات کاربردی و از نظر نوع روش، و از لحاظ روش جمع آوری داده ها روش تحقیق آمیخته  محسوب می گردد. جامعه آماری در بخش کیفی شامل 15 نفر از خبرگان اعم از اساتید دانشگاه، مدیران کارشناسان فروش شرکت های صنعت چرم بوده که بر اساس رسیدن به اشباع نظری تعیین شد. جامعه آماری در بخش کمی شامل کارکنان شرکت های فعال در صنعت چرم و نمایندگان فعال شرکت های برندهای چرم که دفتر مرکزی شان در شهر تهران به تعداد 4000 نفر است که از این میان نمونه ای متشکل از 384 نفر انتخاب شده است. ابزار اصلی گردآوری داده ها در بخش میدانی شامل مصاحبه نیمه ساختاریافته در بخش کیفی و پرسشنامه محقق ساخته به تعداد 42 گویه مبتنی بر طیف پنج درجه لیکرت (در بخش کمی) تنظیم شده است. جهت تحلیل داده ها در بخش کیفی از روش داده بنیاد استفاده شده است؛ و نهایتا برای آزمون فرضیات از تکنیک مدلیابی معادلات ساختاری و نرم افزار اسمارت پی. ال اس استفاده شده است. بر اساس نتایج حاصل از تحلیل کیفی، نگرانی زیست محیطی جامعه و ارتباطات به عنوان شرایط علی؛ عوامل اقتصادی و فرهنگ برند سبز به عنوان مقوله های زمینه ای، مدیریت بازاریابی سبز و بازارگرایی به عنوان شرایط مداخله گر، سرمایه اجتماعی سبز به عنوان پدیده های محوری، جهت گیری سبز، حفظ ارزش برند، برند اشتراکی، و برند احساسی به عنوان راهبردها و وفاداری فعال، طنین برند و معنای برند به عنوان مهم ترین پیامدهای هم آفرینی ارزش مبتنی بر سرمایه اجتماعی سبز در برندسازی خانوادگی شناسایی شدند. نتایج بخش کمی ضمن تایید فرضیه های تحقیق نشان داد که مدل پیشنهادی از اعتبار مناسبی برخوردار است. نگرانی زیست محیطی و ارتباطات بر سرمایه اجتماعی سبز تاثیر مثبت و معناداری دارد؛ فرهنگ برند سبز، عوامل اقتصادی، سرمایه اجتماعی سبز، بازاریابی سبز و بازارگرایی بر راهبردهای هم آفرینی ارزش تاثیر مثبت و معناداری دارد؛ و راهبردها نیز تاثیر مثبت و معناداری بر وفاداری برند، طنین برند و معنای برند دارد. با توجه به یافته ها، اینگونه استنباط می شود که از آنجا که هم آفرینی ارزش مبتنی بر روابط دوطرفه بین شرکت و مشتریان است، تجمیع سرمایه اجتماعی به تقویت این روابط و نهایتا هم آفرینی ارزش برند کمک زیادی می کند.