آتش نشان

حفظ تعادل یکی از اساسی ترین عملکردهای سیستم عصبی-عضلانی در انجام تمامی فعالیت های ساده و پیچیده، به ویژه در مشاغل مختلف است. هدف پژوهش حاضر بررسی تأثیر تمرینات عملکردی بر تعادل آتش نشانان بود. در پژوهش حاضر 30 آتش نشان به صورت تصادفی انتخاب و در دو گروه کنترل و آزمایش جای گذاری شدند. پیش و پس از هشت هفته مداخله تمرینی، از آزمون تعادل عملکردی استفاده شد که برای آتش نشانان طراحی شده است. در گروه آزمایش، تمرینات عملکردی به مدت هشت هفته، سه جلسه در هفته و به مدت 90 دقیقه در هر جلسه انجام شد. داده ها با استفاده از آزمون تی مستقل تجزیه وتحلیل شدند. خطاهای بزرگ گروه آزمایش در پس آزمون کاهش معناداری را نشان داد و زمان اجرای آزمون تعادل عملکردی گروه آزمایش نیز به طور معناداری کاهش یافت. نتایج نشان داد تأثیر تمرینات عملکردی بر تعادل آتش نشانان مثبت است؛ بنابراین پیشنهاد می شود برای ارتقای عملکرد آتش نشانان برنامه تمرینی آن ها بر اساس مهم ترین نیازهای حرکتی مانند تعادل ایستا و پویا تدوین و اجرا شود واژگان کلیدی: تعادل ، تمرین عملکردی، آتش نشان

مقدمه: یکی از مهم ترین عوارض استرس گرمایی در آتش نشانان، اشتباه در عملکرد به لحاظ ایمنی است که حوادث جبران ناپذیری را سبب می گردد. لذا این مطالعه با هدف ارزیابی تأثیر تجهیزات حفاظت فردی (PPE)[1] بر استرس گرمایی آتش نشانان در سال 1396 طراحی و انجام شد. روش : این مطالعه توصیفی-تحلیلی از نوع مقطعی است که روی 30 نفر از کارکنان عملیاتی آتش نشانی شهرستان لارستان استان فارس صورت گرفت و نمونه مطالعاتی به صورت سرشماری انتخاب شدند. این مطالعه در اتاقک استاندارد محیطی با تجهیزات آتش نشانی یکسان و ارزیابی تأثیر دما و متابولیسم حاصل از تجهیزات حفاظت فردی بر اندازه شاخص های میانگین و درصد پیش بینی شده نارضایتی (PPD)[2] انجام شد. یافته ها: نتایج مطالعه نشان داد که وزن ناشی از تجهیزات حفاظت فردی می تواند به طور غیرمستقیم و با تأثیر بر ضربان قلب و متابولیسم منجر به تغییرات میانگین رأی پیش بینی شده و درصد پیش بینی شده نارضایتی گردد. ارزیابی تأثیر وزن تجهیزات حفاظت فردی و ضریب مقاومت لباس یا ضریب کلو (Clo) بر شاخص های رأی پیش بینی شده و درصد پیش بینی شده نارضایتی نشان داد که ضریب مقاومت لباس آتش نشانی دارای تأثیر بیشتری بر این شاخص ها می باشد. (001>p) نتیجه گیری: یافته های مطالعه بیانگر این بود که استفاده از تجهیزات حفاظت فردی و همچنین ضریب مقاومت لباس آتش نشانی بر شاخص های رأی پیش بینی شده و درصد پیش بینی شده نارضایتی تأثیرگذار بوده، بنابراین برای جلوگیری از بروز تنش گرمایی در آتش نشانان می توان از جلیقه های خنک کننده استفاده کرد تا ضمن کاهش تنش حرارتی حاصل از دما، متابولیسم و وزن تجهیزات حفاظت فردی منجر به خنک شدن دمای درونی بدن تا حد قابل قبول رأی پیش بینی شده و درصد پیش بینی شده نارضایتی گردد. [1] personal protective equipment [2] predicted percentage of dissatisfied

مقدمه: هدف از این مطالعه تعیین شیوع فرسودگی شغلی در آتش نشانان از نظر موقعیت و شناسایی عوامل پیش بینی کننده فرسودگی بیشتر به منظور برنامه ریزی استراتژی های پیشگیرانه در آینده بود. روش ها: داده های جمعیت شناختی، سبک زندگی، خستگی (مقیاس شدت خستگی (FSS))، کیفیت زندگی مرتبط با سلامت (SF-8 HRQL) و پرسشنامه فرسودگی شغلی MBI، خستگی عاطفی (EX)، بدبینی (CY) و کارآمدی حرفه ای (PE) از 604 آتش نشان (میانگین سنی 27 سال (IQR 12)) به دست آمد. ارتباط بین پیش بینی کننده ها و ابعاد EX، CY و PE با استفاده از تحلیل های رگرسیون لجستیک چند متغیره مورد آزمایش قرار گرفت. نتایج: نمرات فرسودگی شغلی در این نمونه پایین بود. سن، مدت زمان کار، تحصیلات یا خستگی با EX یا CY در مدل های تنظیم شده مرتبط نبود. HRQL بهتر فرسودگی EX و CY کمتر را پیش بینی کرد، در حالی که عدم استفاده از الکل CY بالا را پیش بینی کرد. عدم داشتن مدرک دانشگاهی فرسودگی PE بالا را پیش بینی کرد. نتیجه گیری: مدیران آتش نشانی بدون در نظر گرفتن سن و مدت زمان کار در معرض خطر فرسودگی بالاتر هستند و تغییرات هدفمند برای مبارزه با فرسودگی شغلی باید شامل لباس بهتر، بهبود سلامت عمومی و الکل کمتر باشد.