اعتیاد به اینترنت

زمینه و هدف: نتایج مطالعات متعدد حاکی از آن است که وضعیت اجتماعی و اقتصادی والدین و شیوع استفاده از اینترنت و فضای مجازی موجب کاهش گرایش کودکان به تحرک و اجرای فعالیت بدنی شده است؛ بدین ترتیب پژوهش حاضر با هدف بررسی ارتباط میزان گرایش به اینترنت و وضعیت اجتماعی-اقتصادی والدین با تمایل به ورزش دانش آموزان مقطع ابتدایی انجام شد. روش: نوع پژوهش حاضر توصیفی-همبستگی بود. به این منظور، 230 دانش آموز از بین دانش آموزان شاغل به تحصیل در مقاطع چهارم تا ششم ابتدایی شهرستان رشت در سال تحصیلی 99-98 ، با روش نمونه گیری خوشه ای انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه اعتیاد به اینترنت کیمبرلی یانگ (1998)، وضعیت اجتماعی-اقتصادی قدرت نما (1392) و پرسشنامه تمایل به ورزش ناجی (1389) استفاده شد. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه استفاده شد. یافته ها: نتایج تحلیل رگرسیون چندگانه نشان داد که میزان درآمد و سطح تحصیلات والدین به ترتیب توانستند 0/013 و 0/027 از واریانس تمایل به ورزش کودکان را پیش بینی کنند (0/05> p ). همچنین نتایج این پژوهش حاکی از آن بود که بین گرایش به ورزش و اعتیاد به فضای مجازی رابطه معنا داری وجود ندارد . نتیجه گیری: طبق یافته های به دست آمده می توان نتیجه گرفت که وضعیت اجتماعی-اقتصادی والدین می تواند به طور مستقیم و غیرمستقیم بر میزان تمایل کودکان به اجرای ورزش و فعالیت بدنی تأثیر داشته باشد.

هدف: اینترنت علاوه بر مزایایی که دارد بی گمان میتواند پدید آورنده مشکلات جدید یا تشدید کننده مشکلات قدیمی باشد، هدف از پژوهش حاضر، بررسی رابطه اعتیاد به اینترنت باافسردگی در تیپ های شخصیتی نوع A وB و تعی ین توان پیش بین این دو متغیر در تعامل با متغیر جنسیت به منظور پیش بینی میزان اعتیاد به اینترن ت دانش آموزان دختر و پسر ب ود. روش پژوهش: پژوهش حاضر از نوع توصیفی بود که به روش همبستگی انجام شد. به این منظور 250 دانش آموز دختر و پسر (125 پسر و 125 دختر) مدارس شهرستان مشهد به ش یوه تص ادفی خوش ه ای انتخ اب ش دند. . جهت جمع آوری اطلاعات از مقیاس پرسشنامه افسردگی Beck ، تیپ شخصیتیA وB گنجی(1380) و پرسشنامه اعتیاد به اینترنت یانگ استفاده شد. داده ها با استفاده از روشهای آماری توصیفی شامل میانگین و انحراف معیار و روشهای آماری استنباطی شامل ضریب همبستگی پیرسون وتحلیل رگرسیون، مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. یافته ها: نتایج نشان داد بین میزان اعتیاد به اینترنت در نوجوانان دختر و پسر تفاوت معنی دار وجود ندارد. بین تیپ شخصیتی A یا B در نوجوانان دختر و پسر تفاوت معنی دار وجود ندارد. و لی اعتیاد به اینترنت در نوجوانان دختر و پسر با تیپ های شخصیتی رابطه معنی داری را نشان داد. همچنین بین افسردگی در نوجوانان دختر و پسر تفاوت معنی دار وجود ندارد و اعتیاد به اینترنت در نوجوانان دختر و پسر با افسردگی ارتباط ندارد. نتیجه گیری: ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ اﯾﻨﮑﻪ اعتیاد به اینترنت در نوجوانان دختر و پسر تفاوتی ندارد و ارتباط ان با تیپ های شخصیتی و افسردگی از ﻃﺮﯾﻖ تیپ های شخصیتی و اﻓﺴﺮدﮔﯽ ﻗﺎﺑﻞ ﺗﺒﯿﯿﻦ اﺳﺖ؛ ﻟﺬا ﻧﺘﺎﯾﺞ اﯾﻦ ﭘﮋوﻫﺶ ﺗﻠﻮﯾﺤ ﺎت ﻣﻬﻤﯽ در زﻣﯿﻨﻪ آﻣﻮزش داﻧﺶآﻣﻮزان ﻣﺒﺘﻼ ﺑﻪ اﻋﺘﯿﺎد ﺑﻪ اﯾﻨﺘﺮﻧﺖ ﺑ ﻪ ﻫﻤﺮاه دارد.

هدف از انجام پژوهش حاضر تعیین اثربخشی پروتکل درمان اعتیاد به اینترنت در درمان اعتیاد به اینترنت در دانش آموزان دبیرستانی بود. پژوهش از نظر هدف کاربردی و از نظر روش، شبه آزمایشی از نوع پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه شامل دانش آموزان مشغول به تحصیل در سال تحصیلی 99-98 در آموزشگاه بازیگری هفت هنر شهر کرج بود که از بین آنها، ۴۶ دانش آموز که با استفاده از مصاحبه نیمه ساختار یافته برای سنجش ولع، سوگیری، محرومیت و وابستگی به اینترنت که توسط بیگی(۱۳۹۸) تهیه و روایی آن بدست آمده است شناسایی و بررسی شده اند، انتخاب و به صورت تصادفی به دو گروه تقسیم شدند (23 نفر گروه آزمایش و 23 نفر گروه کنترل). ابزار پژوهش شامل آزمون اعتیاد به اینترنت یانگ بود. نتایج نشان داد که پروتکل درمانی اعتیاد به اینترنت در درمان اعتیاد به اینترنت در دانش آموزان دبیرستانی اثربخش می باشد.

زمینه: مطالعات بیانگر آن است که استفاده افراطی از اینترنت که امروزه در بین نوجوانان رواج دارد بر افسردگی، اضطراب اجتماعی، عملکرد تحصیلی و ارتباط با والدین، حرمت خود، کارآمدی آنان تأثیر می گذارد. همچنین انتظارات استفاده از اینترنت و راهبردهای مقابله ای بر رابطه بین عوامل زمینه ساز و اعتیاد به اینترنت تأثیر می گذارد. هدف: هدف پژوهش حاضر آزمون مدل اعتیاد به اینترنت بر اساس جنبه های آسیب شناسی روانی، شخصیتی و شناخت اجتماعی با میانجی گری راهبردهای مقابله ای و انتظارات استفاده از اینترنت بود. روش: روش پژوهش توصیفی – همبستگی بوده و جامعه آماری شامل کلیه دانش آموزان دختر و پسر دوره متوسطه دوم شهرستان گرگان در سال تحصیلی 1400-1399 بود که با استفاده از روش نمونه گیری خوشه ای چندمرحله ای تعداد 353 نفر انتخاب شدند. ابزار تحقیق شامل مقیاس کوتاه اعتیاد به اینترنت یانگ (1996)، مقیاس عزت نفس روزنبرگ (1965)، مقیاس خودکارآمدی شوارتز (1995)، فهرست استرس مزمن شولتز (2004)، مقیاس تنهایی دیونگ (2006)، مقیاس مقابله مختصر کارور (1997) و انتظارات استفاده از اینترنت برند (2015) بود. داده ها با روش مدل معادلات ساختاری تحلیل شد. یافته ها: یافته ها نشان داد اثر مستقیم جنبه های آسیب شناسی روانی بر اعتیاد به اینترنت معنادار نبود (0/01 p<)؛ اما اثر مستقیم جنبه های شخصیتی و شناخت های اجتماعی بر اعتیاد به اینترنت منفی و معنی دار بود (0/01 <p). اثر میانجیگری انتظارات استفاده از اینترنت بر روابط بین جنبه های آسیب شناسی و اعتیاد به اینترنت (0/913 <p)؛ و بر رابطه جنبه های شخصیتی و اعتیاد به اینترنت (0/917 <p) و همچنین بر روابط بین جنبه های اجتماعی و اعتیاد به اینترنت (0/951 <p) معنادار نبود. اثر میانجیگری راهبردهای مقابله ای بر روابط بین جنبه های آسیب شناسی و اعتیاد به اینترنت مثبت (0/000<p) و بر روابط بین جنبه های شخصیتی و اعتیاد به اینترنت منفی و معنادار بود (0/000 <p) و همچنین بر روابط بین جنبه های اجتماعی و اعتیاد به اینترنت معنادار نبود (0/274 <p). نتیجه گیری: به نظر می رسد کنترل نشانه های خلقی و اضطراب، آموزش راهبردهای افزایش خودکارآمدی، عزت نفس، حمایت اجتماعی ادراک شده و مهارت های مقابله ای و تغییر انتظارات استفاده از اینترنت، در پیشگیری از ایجاد و ابقای اعتیاد به اینترنت مفید است.