تشکل یابی

هدف اصلی پژوهش ارائه مدل تشکل یابی و رونق بازار خدمات فرهنگی است. این پژوهش به لحاظ کیفی یک پژوهش اکتشافی و از ن ظر ه دف، کاربردی و دارای ماه یت، توصیفی-پیمایشی و کمی است. مبانی نظری به روش کتابخانه ای و داده های آن به وسیله نمونه گیری تصادفی و با استفاده از پرسشنامه محقق ساخته به تأیید خبرگان رسیده است. روایی محتوا از نوع صوری و از نوع همگرا با تأیید عاملی است. همچنین در تمامی موارد میزان آلفای کرونباخ برای پایایی کل پرسشنامه مطلوب و مورد تأیید است. جامعه آماری هدف این پژوهش مصرف کنندگان خدمات فرهنگی از بین افراد 15 تا 60 سال اعم از زن و مردِ مراجعه کننده به مراکز فرهنگی منطقه شش تهران در مقطع زمانی سال 1398 شامل 288 نفر است که به طور تصادفی انتخاب شده اند. در انجام فرایند دلفی روش نمونه گیری برای انتخاب خبرگان قضاوتی است. برای پاسخ به سؤال های پژوهش، بررسی فرضیه ها و تحلیل یافته ها، از آمار توصیفی و استنباطی با نرم افزار اس. پی. اس. اس. نسخه 22 و برای مدل سازی معادلات ساختاری از نرم افزار لیزرل استفاده شده است. براساس نتایج به دست آمده تمامی فرضیه های پژوهش در سطح اطمینان 95% تأیید شد است.

امید به آینده در مطالعات اخیر علوم اجتماعی بر ارزیابی مثبت از بهبود اوضاع اقتصادی و اجتماعی دلالت دارد. ارزیابی از آینده خود تاحدزیادی متأثر از ارزیابی از روندهای پیشین و وضعیت اکنون جامعه است. درواقع، ارزیابی پاسخگویان از آینده به نوعی نقد وضعیت و سیاست های فعلی و پیشین است؛ نوعی ارزیابی بازتابی و نقد تداوم و چسبندگی سیاست های فعلی. «نه» به آنچه تاکنون رخ داده است و تأکید بر ضرورت تغییر بنیادین. این برداشت تداعی کننده تاریخی بودن مسئله امید است. در این مقاله، ارزیابی جامعه از آینده براساس داده های پیمایش ملی سلامت اجتماعی بررسی شده است. در این پیمایش که در سال 1397 انجام شده، در هشت محور اقتصادی و اجتماعی ارزیابی پاسخگویان از وضعیت آینده جویا شده است. تطبیق داده های این پیمایش با دو پیمایش ارزش ها و نگرش های ایرانیان و سرمایه اجتماعی در امتداد زمانی نشان از روند کاهنده ارزیابی امیدوارانه ایرانیان از آینده دارد. با استفاده از داده های موجود در گزارش های تحلیلی و آماری حوزه های مرتبط نظیر فقر، اشتغال، بیکاری، وضعیت برخورداری استان ها، و غیره نسبتِ بین داده های پیمایش و وضعیتِ موجود جامعه توضیح داده می شود. شواهد نشان می دهد پنداشت جامعه از وضعیت خود با داده های ثبتی رسمی و پژوهشی انطباق دارد و برداشت های ذهنی از وضعیت معرّف وضعیت واقعاً موجود اقتصادی و اجتماعی است.