ارزشهای فردی

هدف اصلی محقق از اجرای تحقیق حاضر، تبیین نقش میانجی نگرش اخلاقی در رابطه بین ارزشهای فردی وتمایل به رفتاراخلاقی کارکنان آموزش و پرورش استان گیلان می باشد. پژوهش حاضر، یک پژوهش کمی از نوع توصیفی-همبستگی بوده وبه لحاظ هدف، کاربردی میباشد. جامعه آماری در این پژوهش، شامل کارکنان اداره کل آموزش و پرورش استان گیلان به تعداد 464 نفر است که براساس فرمول جامعه محدود کوکران، به روش نمونه گیری طبقهبندی انتخاب شدند. ابزارگردآوری دادههای این تحقیق، پرسشنامه میباشد. دادههای به دست آمده با استفاده از نرمافزار Smart PLS2 مورد تجزیه وتحلیل قرارگرفتند. نتایج حاصل از این تحقیق نشان داد که اﮔﺮ در ﺳﺎزﻣﺎﻧﯽ ارزشﻫﺎی اﺧﻼﻗﯽ رﻋﺎﯾﺖ ﺷﻮد ﻧﯿﺮوی اﻧﺴﺎﻧﯽ آنﺳﺎزﻣﺎن وﻓﺎدار ﺑﻪ ارزشﻫﺎی ﺳﺎزﻣﺎﻧﯽ وﻣﺘﻤﺎﯾﻞ ﺑﻪ ﺣﻔﻆ ﻋﻀﻮﯾﺖ درﺳﺎزﻣﺎن ﺧﻮاﻫﻨﺪبود. وجود ارزشهاو نگرشهای مثبت همچون نگرش اخلاقی، میزان ارزشمندی اهداف و مسئولیتپذیری کارکنان را افزایش داده و در نتیجه منجر به تمایل به رفتاراخلاقی و عملکرد سازمانی بهتر میگردد.

هدف اصلی تحقیق، بررسی اهمیت نسبی ابعاد هوش رهبری در تاثیر بر بروز ارزشهای فردی در بین کارکنان موسسات فرهنگی استان اردبیل می باشد. روش پژوهش از نوع همبستگی بوده و جامعه آماری شامل کلیه کارکنان موسسات فرهنگی استان اردبیل میباشد. مطابق فرمول کوکران، حجم نمونه 164 نفر انتخاب گردید و پاسخ دهندگان با روش نمونه گیری تصادفی ساده گزینش شدند. برای جمع آوری اطلاعات از ابزار پرسشنامه استفاده شد. برای آزمون فرضیه ها، ابتدا جهت آگاهی از نرمال بودن متغیرها از آزمون اسمیرنوف – کولموگروف استفاده شد،که مشاهده گردید متغیرها از توزیع نرمال برخوردارند و در این حالت با استفاده از آمار استنباطی به تجزیه و تحلیل فرضیه های تحقیق پرداخته شد و از آزمون ضریب همبستگی پیرسون برای یافتن ارتباط بین متغیرهای مستقل و وابسته و از تکنیک اهمیت نسبی برای یافتن وزن نسبی ابعاد هوش رهبری در بروز ارزشهای فردی کارکنان استفاده شد. یافتهها حاکی از آن است که اهمیت نسبی ابعاد هوش رهبری در بروز ارزشهای فردی کارکنان دارای اهمیت نسبی یکسانی نیست.

پدیده مهاجرت و به‌طور ویژه مسئله‌ «ایرانیان مهاجر» مساله­ای غامض است که برخلاف اهمیت آن هم در ادبیات دانشگاهی و هم در ساحت سیاست­گذاری به اندازه کافی و به طور جدی به آن پرداخته نشده است.. این مقاله با رویکردی تحلیلی- انتقادی و مبتنی بر داده‌های اکتشافی تصویری آسیب­شناسانه از مواجهه دولت‌های پس از انقلاب با پدیده مهاجرت ایرانیان به دست می‌دهد. به بیان دقیق­تر، هدف پژوهش حاضر بررسی و شناخت آسیب‌های سیاست­گذاری جمهوری اسلامی ایران در قبال ایرانیانی است که از کشور مهاجرت کرده­اند . به لحاظ روشی ، داده­های مورد نیاز با پیمایش نظرات از 28 نفر از خبرگان و متخصصین امر سیاست‌گذاری، مهاجرت و امور ایرانیان مقیم خارج از کشور و با ابزار پرشسنامه جمع­آوری شده است. اطلاعات به دست آمده نیز با استفاده از نرم‌افزار SPSS با روش آمار توصیفی و استنباطی (آزمون‌های ضریب توافقی کندال، تی یک نمونه‌ای و آنالیز رتبه‌ای فریدمن) تجزیه و تحلیل شد. طبق یافته­های پژوهش، در فرآیند سیاست­گذاری در خصوص مهاجرت ایرانیان شانزده آسیب شناسایی شد که اصلی‌ترین آن­ها، پراکندگی سازمانی و فقدان یک نهاد مرجع با قابلیت اتخاذ تصمیم نهایی است. آسیب­های دیگری مانند نگاه امنیتی به ایرانیان مهاجر، موازی‌کاری، فقدان ضمانت اجرایی قانونی برای بازگشت ایرانیان مهاجر، فقدان بانک آماری و خلأ تقنینی در این حوزه و ...، نیز استخراج شد. به طور کلی در نتیجه این مقاله می­توان گفت، مجموعه‌ای از اقدامات حکومت جمهوری اسلامی به عنوان عامل رانشگر و ترغیب افراد به مهاجرت عمل کرده است.