ذهنآگاهی

هدف پژوهش حاضر بررسی ارتباط کمال گرایی و خودشفقتی در تکواندوکاران نخبه بود. در این پژوهش یک طرح همبستگی مقطعی استفاده شد و جامعه آماری آن تمامی تکواندوکار نخبه حاضر در تیم ملی و مسابقات لیگ برتر بودند. 160 تکواندوکار (80 مرد و 80 زن) به صورت نمونه گیری هدفمند بررسی شدند و مقیاس های کمال گرایی و خودشفقتی را تکمیل نمودند. داده ها از طریق آزمون های آماری همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه به روش هم زمان و آنوا تحلیل شد. نتایج نشان داد به طور معناداری تلاش های کمال گرایانه (کمال گرایی مثبت) با خودشفقتی همبستگی مستقیم دارد. درحالی که نگرانی های کمال گرایانه (کمال گرایی منفی) با خودشفقتی همبستگی معکوس دارد و این ابعاد می توانند تغییرات خودشفقتی را تبیین کنند. به علاوه، تحلیل داده ها نشان داد در مقایسه با گروه زنان، تکواندوکاران مرد کمال گرایی مثبت تری دارند و به میزان بیشتری از راهبردهای خودشفقتی استفاده می کنند. بر اساس یافته های پژوهش حاضر بهنظر می رسد، ویژگی کمال گرایی نقش مؤثری در خودشفقتی تکواندوکاراننخبه ایفأ می کند و تقویت راهبردهای خودشفقت ورزی می تواند برای پی ریزی مداخلات جهت تعدیل اثرات منفی و تسهیل اثرات مثبت آن مورد توجه قرار گیرد.

تمرکز یا توانایی تمرکز بر روی تکلیف در دست درحالی که حواس پرتی ها نادیده گرفته شوند، عامل حیاتی برای عملکرد موفق در ورزش است. هدف اصلی این تحقیق، مطالعه اثر تمرینات نوروفیدبک و ذهن آگاهی بر عملکرد پیوسته دیداری ورزشکاران جوان بود. بدین منظور، تعداد 45 ورزشکار رشته فوتبال 16 تا 20 ساله حاضر در لیگ های کشوری در سال 1396 در سه گروه مداخله تمرینات نوروفیدبک پروتکل آلفا/تتا، مداخله تمرینات ذهن آگاهی و کنترل قرار گرفتند. ورزشکاران گروه نوروفیدبک، 12 جلسه (6 هفته 2 جلسه ای) 30 دقیقه ای تمرین نوروفیدبک با پروتکل کاهش موج آلفا و افزایش موج تتا و گروه ذهن آگاهی، 12 جلسه (6 هفته 2 جلسه ای) 30 دقیقه ای تمرینات ذهن آگاهی برای ورزشکاران را دریافت کردند. قبل و بعد از مداخله آزمون از عملکرد پیوسته دیداری استفاده شد. در گروه کنترل هیچ مداخله ای انجام نگرفت. نتایج حاصل از تحلیل واریانس مختلط و تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر که در سطح معناداری 05/0 انجام گرفت، بیانگر بهبودی معنادار در همه ابعاد آزمون عملکرد پیوسته دیداری (خطای حذف، خطای ارائه و زمان واکنش) در گروه نوروفیدبک و ذهن آگاهی نسبت به گروه کنترل بود. همچنین نتایج بیانگر آن است که تفاوت معناداری بین دو گروه نوروفیدبک و ذهن آگاهی در ابعاد آزمون عملکرد پیوسته دیداری وجود ندارد. نتایج این تحقیق حاکی از کارایی تمرینات نوروفیدبک آلفا/تتا و تمرینات ذهن آگاهی به عنوان تمرینات بهبود عملکرد پیوسته دیداری در مقایسه با گروه کنترل در ورزشکاران جوان است.

پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی معنادرمانی مبتنی بر اندیشه های مولانا بر ذهن آگاهی و شادکامی سالمندان انجام شد. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه ی سالمندان بالای 60 سال ساکن در سرای سالمندان شهر تهران در سال 1400 می باشد که از بین آنان، 30 سالمند که ملاک های ورود به پژوهش را داشتند به صورت در دسترس انتخاب و به صورت تصادفی ساده و به شیوهی قرعه کشی به طور مساوی در دو گروه آزمایش و کنترل جایگزین شدند. گروه آزمایش تحت معنادرمانی مبتنی بر اندیشه های مولانا در 8 جلسه ی 2 ساعته قرار گرفتند. اطلاعات اصلی این پژوهش با استفاده از پرسشنامه ی پنج وجهی ذهن آگاهی بائر و همکاران (2006) و پرسشنامه شادکامی آکسفورد (1989) به دست آمد. در تجزیه و تحلیل اطلاعات از آمار توصیفی و آمار استنباطی (تحلیل کوواریانس چندمتغیره) استفاده شد. نتایج پژوهش، حاکی از آن بود که معنادرمانی مبتنی بر اندیشه های مولانا بر ذهن آگاهی و شادکامی سالمندان اثربخش است. با توجه به ساختار فرهنگی- اجتماعی جامعه ایرانی، قویا استفاده از رویکردهای درمانی مبتنی بر فرهنگ را توصیه می کنیم.