کتاب قانون

قطب الدین شیرازی از معدود دانشمندان ایرانی است که در جامعیت علوم عقلی و نیز تلفیق پزشکی پژوهی با فلسفه توانسته است به جایگاه بوعلی سینا نزدیک شود. کتاب عربی نگاشت تحفه سعدیه گزارشی از دریافت های او از خوانش شروح قانون، مباحثه با استادان و دانشمندان معاصرش و باریک اندیشی های فراوان خود اوست. او در تحفه سعدیه، نخست قطعه ای کوتاه از متن اصلی قانون را آورده و سپس دیدگاه های مختلف و به ویژه آنانکه در تفسیر آن لغزش داشته اند را یادآور شده است. سپس دیدگاه خود را ارائه می دهد. گاهی او با نظر یک یا چند شارح موافق است و گاهی همه را مردود شمرده و نظر نهایی را خود می دهد. نویسنده در نوشتار حاضر کوشیده است بر اساس متن تحفه سعدیه بویژه مقدمه آن، خواننده را از شیوه پژوهشگری های قطب الدین شیرازی و به ویژه پزشکی پژوهی اش آگاه سازد. وی در راستای این هدف، نخست چکیده ای سال شمارانه از زندگی قطب الدین شیرازی ارائه و شماری از ویژگی های رفتاری وی را بیان می دارد. در ادامه، چرایی گزینش کتاب قانون بوعلی سینا را توسط قطب الدین جهت شرح، مورد مداقه قرار می دهد. نگاهی به ویژگی های کتاب قانون بوعلی و شروح دیگر آن پس از تحفه سعدیه، از دیگر مباحث بحث شده است. در نهایت نویسنده، نوشتار را با ارائه دورنمایی از تحفه سعدیه به پایان می رساند

تفاوت های فرهنگی و زبانی در متون دیداری -شنیداری، همواره دشواری های بسیاری را در امر واژه گزینی و انتقال عناصر فرهنگی پیش روی مترجمان قرار می دهد و مسأله ترجمه پذیری یا ترجمه ناپذیری این عناصر، آنان را به چالش می کشد. هدف از این پژوهش، کندوکاو در زمینه چگونگی انتقال عناصر فرهنگی در قالب زیرنویس با تکیه بر روش توصیفی -تحلیلی است. به این سبب با گذر از امکان پذیری یا امکان ناپذیری انتقال مؤلفه های فرهنگی به مخاطبان غیربومی به تحلیل فیلم «کتاب قانون» بر پایه ریخت شناسی فرهنگی وُژتاسیه ویچ پرداخته، آنگاه با تکیه بر تکنیک های هفت گانه وینه و داربلنه به بررسی و تحلیل زیرنویس عربی مجموعه ی گزاره های شفاهی این فیلم می پردازیم و در پی آن هستیم که نشان دهیم کدام دسته از عناصر فرهنگی ویچ نمود بیشتری دارد و مترجم در گزینش واژگان و چینش ساختاری عبارت ها بیشتر از کدام یک از ترفندهای این دو نظریه پرداز بهره برده است. نتایج نشان از آن دارد که اصطلاحات زبانی و اشارات کاملاً فرهنگی به ادبیات، سپس اسامی و اصطلاحات ناظر بر سبک زندگی، بیشترین بسامد را به خود اختصاص داده اند. تحلیل های توصیفی و زبان شناختی حاصل از ترجمه گزاره های شفاهی فرهنگی در این پیکره نیز نشان از آن دارد که مترجم، بیشتر از ترجمه غیرمستقیم و راهکار تعادل (معادل یابی) با بسامد 14 و 40% و سپس راهکار همانندسازی (اقتباس) با بسامد 12 و 35% بهره برده است.