ماتریس برنامه ریزی راهبردی کمی

 اغلب سازمان ها در صنعت خودرو و نیز سایر صنایع از ماتریس برنامه ریزی راهبردی کمی(QSPM) جهت اولویت بندی راهبردهای خود استفاده می کنند. یکی از نقاط ضعف این روش، لحاظ نکردن ارتباطات داخلی و همبستگی بین عوامل محیطی است. در این مطالعه سعی شده است تا با استفاده از فرآیند تحلیل شبکه(ANP) ضمن برطرف نمودن نقص مذکور، اقدام به اولویت بندی مجدد راهبردهای شرکت صنعتی نیرومحرکه –سازمانی پیشرو در زنجیره تامین شرکت ایران خودرو شود. نتایج نشان می دهد که اولویت بندی حاصل از فرآیند تحلیل شبکه با اولویت بندی به دست آمده از روش ماتریس برنامه ریزی راهبردی کمی تفاوت های قابل توجهی دارند که دلیل آن لحاظ نکردن ارتباطات داخلی بین معیارها در روش QSPM است؛ بنابراین به عنوان یک دستاورد مهم این مطالعه، توصیه می شود که سازمان ها به منظور اولویت بندی راهبردهای خود یا صحه گذاری روش مورد استفاده خود جهت اولویت بندی راهبردهای کسب وکار از فرآیند تحلیل شبکه استفاده کنند. نتایج اولویت بندی راهبردهای شرکت نیرومحرکه به روش ANP به این صورت بوده است که راهبرد توسعه محصولات از قبیل گیربکس اتوماتیک و دستی دارای بالاترین اولویت و راهبرد بهینه سازی عوامل تولید دارای کمترین اهمیت است.

هدف: پژوهش حاضر با هدف تدوین راهبردهای فرهنگی دانشگاههای غرب کشور(ایلام، لرستان و رازی کرمانشاه) در سال 96-1395 صورت گرفت.روش : روش پژوهش توصیفی- پیمایشی و جامعه آماری در بخش کیفی، اساتید و متخصصان حوزه فرهنگی و دینی دانشگاههای غرب کشور بود که با استفاده از نمونه گیری گلوله برفی، تعداد 31 نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند. جامعه آماری در بخش کمّی، تمامی کارکنان، مدیران و دانشجویان فعال در حوزه های دینی و فرهنگی دانشگاههای دولتی غرب کشور بودند که با نمونه گیری طبقه ای نسبی، 126 نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند. از عوامل داخلی و خارجی دانشگاهها با استفاده از مصاحبه و پرسشنامه بازشناسایی و از طریق پرسشنامه بسته پاسخ نظرسنجی شد. با استفاده از دو ماتریس SWOT و QSPM، داده ها تجزیه و تحلیل شدند.یافته ها : در مجموع، شش راهبرد SO، سه راهبرد ST، پنج راهبرد WO و سه راهبرد WT برای آموزش عالی تدوین شد.نتیجه گیری : واحدهای فرهنگی دانشگاههای غرب کشور از لحاظ موقعیت راهبردی، در منطقه SO قرار دارند؛ بدین معنی که از لحاظ عوامل درونی، دارای قوّت و از لحاظ عوامل بیرونی، دارای فرصت اند.

حوزه ی علوم مغزی به دلیل ارتباط مستقیم با سلامت انسان و نیز کاربردهای فناورانه متنوع آن، از اهمیت فراوانی برخوردار است. فناوری های عصبی دارای دورنمای بسیار روشنی هستند و به همین دلیل، کشورهای توسعه یافته با اختصاص بودجه های قابل توجه در این زمینه پیش رو می باشند. به علت نوظهور بودن این فناوری ها، تا کنون تحلیل راهبردی مناسبی برای این حوزه در کشور ارائه نشده است. هدف این پژوهش تعیین سطوح آمادگی فناوری و شناسایی و اولویت بندی راهبردهای متناسب با وضعیت کشور در حوزه ی فناوری های عصبی است. برای نیل به این هدف، از توزیع پرسش نامه بین جامعه ی آماری شامل 40 خبره ی حوزه ی فناوری های عصبی استفاده شده است. در قسمت تحلیل داده ها با استفاده از روش ماتریس SWOT وزن دهی به عوامل خارجی و داخلی صورت گرفته و جایگاه راهبردی کشور مشخص می گردد. سپس مقایسه زوجی بین راهبردهای مربوطه انجام می شود و در انتها، ماتریس برنامه ریزی راهبردی کمی راهبردهای منتخب را بر اساس جذابیت، اولویت بندی می نماید. با توجه به نتایج بدست آمده، کشورمان در زیرشاخه ی واسط مغز به رایانه دارای بیش ترین سطح آمادگی فناوری(سطح 6) و در زیر شاخه ی واسط مغز به مغز دارای کمترین سطح آمادگی فناوری (سطح1) می باشد. همچنین تحلیل راهبردی عوامل داخلی و خارجی حکایت از آن دارد که ایران در حوزه ی فناوری های عصبی در جایگاه راهبردی محافظه کارانه(ضعف-فرصت) قرار گرفته است. 10 راهبرد مرتبط با این جایگاه به صورت مقایسه زوجی مورد ارزیابی قرار می گیرند و پس از آن 5 راهبرد منتخب در این مرحله، با استفاده از ماتریس برنامه ریزی راهبردی کمی اولویت بندی می شوند.

در حال حاضر بستر بسیاری از رودخانه های شهری و حرایم آن به جای آنکه به عنوان یک فضای شهری دلپذیر مورد استفاده قرار گیرد، به فضایی زائد، غیرقابل استفاده، ناامن، متروکه و بازمانده شهری تبدیل شده اند. در شهر شیراز دو مسیل عمده شرقی- غربی (رودخانه خشک و سلطان آباد) ساختار و استخوان بندی این شهر را تشکیل داده اند. در مطالعه حاضر با هدف طراحی پایدار کریدورهای طبیعی شهری با رویکرد اکولوژیک، به بررسی رود- دره سلطان آباد پرداختیم. به منظور تحلیل ساختار زیست محیطی، کالبدی و اجتماعی این رود- دره از تکنیک برنامه ریزی راهبردی کمی و swot استفاده نمودیم. در گام اول با استفاده از پرسشنامه تکمیل شده توسط گروه هدف اقدام به تبیین و شناسایی نقاط قوت، ضعف، فرصت و تهدیدهای محدوده مطالعاتی پرداختیم. با استفاده از نظرات کارشناسان متغیرها وزن دهی گردد، سپس نوع استراتژی مسلط را براساس ماتریس های IEF و EFE تعیین نمودیم. با استفاده از ماتریس QSPM راهبردها را اولویت بندی نموده و در پایان به ارائه معیارهای طراحی در قالب 4 مؤلفه منظر پایدار شهری پرداختیم. استراتژی مسلط در برخورد با رود- دره سلطان آباد، استراتژی تهاجمی/ رقابتی است و براساس ماتریس QSPM استراتژی SO1: ایجاد فضاهای اکوتوریستی و تفرجی جذاب و با طراوت در حاشیه پیرامونی رود- دره بهترین استراتژی برای ساختار زیست محیطی، کالبدی و اجتماعی رود- دره سلطان آباد می باشد.