انطباق پذیری شغلی

تاب آوری ازجمله متغیرهایی است که جایگاه ویژه ای در حوزه های روانشناسی تحول، روانشناسی خانواده و بهداشت روانی یافته است، به طوری که هرروز برشمار پژوهش های مرتبط با این سازه افزوده شده است .پژوهش حاضر باهدف بررسی نقش انطباق پذیری و خودکار آمدی در پیش بینی تاب آوری مسیر شغلی زنان شاغل اجرا گردید. این پژوهش از نوع توصیفی و همبستگی بود. جامعه آماری این پژوهش را زنان شاغل یک شرکت در استان کهگیلویه و بویراحمد تشکیل دادند که بر اساس نمونه گیری در دسترس تعداد 132 نفر از آن ها به عنوان حجم نمونه انتخاب شدند.جهت جمع آوری داده های پژوهش از پرسشنامه های انطباق پذیری شغلی ساویکاس(2012)، خودکارآمدی عمومی شرر(1982) و تاب آوری شغلی مورگان (2001)استفاده شد و با استفاده از نرم افزار و SPSS و PLSدر دو سطح توصیفی و استنباطی با استفاده از آزمون های همبستگی پیرسون جهت سنجش رابطه بین متغیرها و همچنین جهت پیش بینی متغیر ملاک(تاب آوری) رگرسیون گام به گام مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفت. نتایج نشان داد که بین خودکارآمدی عمومی و انطباق پذیری با تاب آوری رابطه مثبت معناداری وجود دارد.همچنین نتایج نشان داد که مدل پژوهش از برازندگی مناسبی برخوردار است.بنابراین نتیجه گرفته می شود که متغیرهای مستقل قادر به پیش بینی تغییرات متغیر وابسته هستند و انطباق پذیری و خودکارآمدی بالا باعث افزایش تاب آوری مسیر شغلی خواهد شد.

هدف از پژوهش حاضر بررسی رابطه ی علّی انطباق پذیری شغلی بر اساس خودکارآمدی شغلی و ویژگی های شخصیتی و میانجی گری بلوغ شغلی بین کارکنان اداره ی زندان های کرمانشاه، می باشد. پژوهش حاضر توصیفی از نوع همبستگی و تحلیل مسیر است. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه کارکنان اداره زندان های کرمانشاه می باشد . تعداد 200 نفر به روش نمونه گیری هدفمند در دسترس انتخاب شدند. جهت جمع آوری اطلاعات و داده ها از پرسشنامه های زیر استفاده گردید که عبارتند از الف: انطباق پذیری شغلی ساویکاس(2012) ب: خودکارآمدی شغلی ریگز و نایت (1994ج: NEO و د: بلوغ شغلی ایزدی یزدان آبادی (1385) . جهت تجزیه و تحلیل داده ها از ضریب همبستگی پیرسون، رگرسیون و تحلیل مسیر استفاده گردید . نتایج نشان داد بین ویژگی های شخصیتی با بلوغ شغلی، خودکارآمدی شغلی و انطباق پذیری شغلی وجود دارد . همچنین ویژگی های شخصیتی علاوه بر تأثیر مستقیم، از طریق متغیر بلوغ شغلی نیز بر متغیرهای انطباق پذیری شغلی و خودکارآمدی شغلی تأثیر دارد. همچنین مدل از برازش مناسبی برخوردار است (p<0.01).

پژوهش حاضر با هدف مدل یابی ساختاری انطباق پذیری مسیر شغلی براساس خوش بینی و رسالت مسیر شغلی با نقش واسطه ای خودکارآمدی و تنظیم هیجانی در معلمان مدارس با نیازهای ویژه صورت پذیرفت. پژوهش حاضر جز تحقیقات توصیفی و از نوع معادلات ساختاری بود. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه معلمان مدارس ویژه در استان کردستان در سال 1401 بودند که بر اساس قاعده «کلاین» برای نمونه گیری در معادلات ساختاری، 213 نفر به روش در دسترس انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها از مقیاس انطباق پذیری مسیر شغلی (CAAS)، مقیاس خوش بینی مسیر شغلی (CFI)، پرسشنامه رسالت مسیر شغلی (CVQ)، مقیاس خودکارآمدی عمومی شرر و مقیاس تنظیم هیجانی (ERS) استفاده شد. داده ها با استفاده از معادلات ساختاری با نرم افزار Amos-22 تجزیه وتحلیل شدند. یافته های این پژوهش حاکی از آن بود مدل انطباق پذیری مسیر شغلی براساس خوش بینی و رسالت مسیر شغلی با نقش واسطه ای خودکارآمدی و تنظیم هیجانی در معلمان مدارس با نیازهای ویژه دارای برازش مطلوبی می باشد. ضرایب استاندارد و غیر استاندارد مسیر مستقیم مدل فرضی از خوش بینی (54/0= β؛ 57/7 t= )، رسالت مسیر شغلی (47/0= β؛ 44/6t= )، خودکارآمدی(51/0= β؛ 08/7= t)، و تنظیم هیجانی(48/0= β؛52/6 = t) به انطباق پذیری مسیر شغلی معنی دار شده است (01/0 >p). همچنین نتایج آزمون سوبل نشان داد خوش بینی و رسالت مسیر شغلی با نقش واسطه خودکارآمدی و تنظیم هیجانی اثر غیرمستقیم معناداری بر انطباق پذیری مسیر شغلی دارند. بنابراین وجود رابطه غیرمستقیم بین متغیرهای پژوهش تأیید می شود (05/0>p) .