کارایی سرمایهگذاری

محدودیت های مالی با کاهش دسترسی به وجوه مورد نیاز سرمایه گذاری، می تواند مانع اتخاذ تصمیمات بهینه در زمینه سرمایه-گذاری شده و منجر به از بین رفتن فرصت های سرمایه گذاری بنگاه شود. قطعاً واکنش مناسب شرکت ها در مواجه شدن با محدودیتهای مالی می تواند در پیشگیری از این آثار منفی مؤثر باشد. هدف اصلی این پژوهش بررسی کارایی سرمایه گذاری در شرکت های سرمایه-گذاری هنگام مواجهه با محدودیت مالی است. جامعه آماری این پژوهش متشکل است از شرکت های سرمایه گذاری پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران که در نهایت تعداد 30 شرکت سرمایه-گذاری مورد بررسی قرار گرفته است. دوره زمانی پژوهش نیز سال-های 1390 تا 1392 را در بر گرفته است. در این پژوهش، محدودیت مالی بهعنوان متغیر مستقل و کارایی سبد سهام شرکت-های سرمایه گذاری بهعنوان متغیر وابسته در نظر گرفته شده است. محدودیت مالی با استفاده از روش پیشنهادی پژوهش برمبنای تکنیک رتبه بندی تاپسیس با بهره گیری از 12 معیار محدودیت مالی اندازه گیری شده است. روش مورد استفاده جهت برآورد مدل روش اثرات ثابت مبتنی بر داده های تابلویی است. نتایج نشان می دهد که محدودیت های مالی شرکت های سرمایه گذاری پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران منجر به افزایش میانگین توبین کیو سبد سرمایه گذاری و در نتیجه افزایش کارایی سبد سرمایه گذاری این شرکت ها می شود.

دقت پیشبینی سود میتواند بر کارایی سرمایهگذاری تاثیر بگذارد. پیشبینی میشود که با افزایش دقت پیشبینی سود، کارایی سرمایهگذاری افزایش و سرمایهگذاری بیش از حد و سرمایهگذاری کمتر از حد کاهش یابد. پژوهش حاضر، به تبیین رابطه دقت پیشبینی سود با کارایی سرمایهگذاری میپردازد. انحراف از سطح سرمایه گذاری موردانتظار با توجه به فرصتهای رشد به عنوان معیار کارایی سرمایه گذاری در نظر گرفته شده است و به منظورارزیابی میزان دقت پیشبینی سود از معکوس قدر مطلق تفاوت اولین EPS پیشبینی شده و EPS واقعی تقسیم بر EPS پیشبینی شده استفاده شده است.قلمرو زمانی این پژوهش دوره 5 ساله از ابتدای سال 88 تا پایان سال 92 در نظر گرفته شده و نمونه پژوهش شامل 133 شرکت پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران است. به منظور انجام تحلیل- های آماری از رگرسیون چند متغیره استفاده شده است و از 10 متغیر کنترلی نیز در مدلها استفاده شده است. نتایج حاصل از پژوهش نشان داد که دقت پیشبینی سود با کارایی سرمایهگذاری رابطه مثبت و با سرمایهگذاری کمتر از حد و سرمایهگذاری بیش از حد رابطه منفی دارد

تاکنون تاثیر عواملی مانند کیفیت گزارشگری مالی، محدودیت مالی و وفرصتهای سرمایهگذاری بر کارایی سرمایهگذاری مورد بررسی قرار گرفته است؛ اما بررسی تاثیر عوامل رفتاری مدیریت مانند خوش بینی یا بدبینی مدیریت بر کارایی سرمایهگذاری و ارزش شرکتها مورد بررسی قرار نگرفته است. هدف پژوهش حاضر بررسی ارتباط بین خوشبینی مدیریت، کارایی سرمایهگذاری و ارزش شرکتها میباشد. برای این منظور از بین شرکتهای پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران 181 شرکت در بازه زمانی 1389 الی 1394 انتخاب نموده و با استفاده از رگرسیون چند متغیره با روش برآورد حداقل مربعات تعمیم یافته و دادههای ترکیبی مورد آزمون قرار گرفتند. نتایج نشان داد در بین شرکتهایی که کم سرمایهگذاری (بیش سرمایهگذاری) مینمایند، خوشبینی (بدبینی) مدیریت تاثیر معناداری بر میزان سرمایهگذاری شرکت ندارد. همچنین نتایج بیانگر این بود که در بین شرکتهایی که کم سرمایهگذاری (بیش سرمایهگذاری) مینمایند، خوشبینی (بدبینی) مدیریت باعث کاهش ارزش شرکت میشود. طبق نتایج بدست آمده خوشبینی (بدبینی) مدیریت تاثیری بر کارایی سرمایهگذاری ندارد، اما در مواقع ناکارایی سرمایهگذاری باعث کاهش ارزش شرکت میشود.

هدف این مقاله ، بررسی تأثیر کیفیت پیشبینی مدیریت بر کارایی سرمایهگذاری با در نظر گرفتن نقش تعدیلگری ساختار مالکیت است. جامعه آماری پژوهش شرکتهای پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران است. در این راستا، دادهه ای 129 شرکت در بازه زمانی سالهای 1388 الی 1397، با بهکارگیری مدل رگرسیون چندمتغیره مورد بررسی قرار گرفته است. دادهها از طریق سایت کدال و نرمافزار ره آورد نوین نسخه 3 استخراج و بهوسیله نرم افزار ایویوز نسخه 11 تجزیه وتحلیل شده است. قبل از برازش مدلهای پژوهش، با استفاده از آزمونهای F- لیمر و هاسمن، روش دادههای تابلویی با اثرات ثابت، برای آزمون مدلها انتخاب شد. پژوهش حاضر از نظر ماهیت، از نوع همبستگی و از لحاظ هدف، کاربردی است. در این پژوهش از مالکیت نهادی و تمرکز مالکیت، برای سنجش ساختار مالکیت، استفاده شده است. نتایج بیانگر این بود که دقت پیشبینی سود تأثیر مثبت و معنادار بر کارایی سرمایهگذاری دارد. بهعلاوه، مالکیت نهادی، تأثیر دقت پیشبینی سود بر کارایی سرمایهگذاری را تعدیل نمیکند؛ اما تمرکز مالکیت، تأثیر دقت پیشبینی سود بر کارایی سرمایهگذاری را تعدیل میکند.