شرکت پالایش نفت تهران

هدف از انجام این پژوهش بررسی اثر هوش فرهنگی و خصیصه های شخصیتی بر عملکرد شغلی کارکنان با نقش میانجی گری سازگاری میان فرهنگی در شرکت پالایش نفت تهران می باشد. پژوهش حاضر از لحاظ هدف، در گروه تحقیقات کاربردی قرار گرفته و از جهت روش، تحقیق توصیفی و در زمره تحقیقات پیمایش و همبستگی قرار می گیرد. جامعه آماری این پژوهش را 2700 نفر از مدیران و کارکنان شرکت پالایش نفت تهران تشکیل می دهد که از این تعداد 337 نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند. داده های این پژوهش از طریق پرسشنامه و به روش تصادفی طبقه ای جمع آوری و با روش مدل معادلات ساختاری توسط نرم افزار SPSS22 و AMOS22 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. پایایی پرسشنامه با استفاده از ضریب آلفای کرانباخ و پایایی ترکیبی، و روایی پرسشنامه با استفاده از روایی همگرا و روایی محتوا با استفاده از نظر متخصصان آشنا به موضوع پژوهش مورد تایید قرار گرفت. نتایج حاصل از تجزیه و تحلیل داده ها منجر به تایید همه ی فرضیه های پژوهش گردید. نتایج و یافته های مدل معادلات ساختاری حاکی از آن است که سازگاری میان فرهنگی به عنوان متغیر میانجی نقش موثری را در تاثیر هوش فرهنگی و خصیصه های شخصیتی بر عملکرد شغلی ایفا می کند.

هدف از انجام این بررسی اثر کارکردهای سازگاری میان فرهنگی بر خصیصه های شخصیتی و عملکرد شغلی است. پژوهش حاضر از لحاظ هدف، در گروه تحقیقات کاربردی قرار گرفته و از جهت روش، تحقیق توصیفی- پیمایشی و همبستگی است. جامعه پژوهشی را 2700 نفر از مدیران و کارکنان شرکت پالایش نفت تهران تشکیل می دهد که از این تعداد 337 نفر نمونه آماری به روش تصادفی انتخاب شدند. داده های آماری از طریق پرسشنامه جمع آوری و با روش مدل معادلات ساختاری توسط نرم افزار SPSS22 و AMOS22 مورد بررسی قرار گرفت. پایایی پرسشنامه با استفاده از ضریب آلفای کرانباخ و پایایی ترکیبی، و روایی پرسشنامه با استفاده از روایی همگرا و روایی محتوا با استفاده از نظر متخصصان آشنا به موضوع پژوهش مورد تأیید قرار گرفت. نتایج حاصل از تجزیه وتحلیل داده ها منجر به تأیید همه ی فرضیه های پژوهش گردید. نتایج و یافته های مدل معادلات ساختاری حاکی از آن است که سازگاری میان فرهنگی به عنوان متغیر میانجی نقش مؤثری را در تأثیر عملکرد شغلی کارکنان مبتنی بر خصیصه های شخصیتی ایفا می کند.

پژوهش حاضر به دنبال طراحی دوره ای بر پایه منتورینگ الکترونیکی به منظور بهبود عملکرد کارکنان شرکت پالایش نفت تهران بوده است. در این تحقیق از روش شبه آزمایشی با طرح پیش آزمون-پس آزمون دو گروهی استفاده شد.جامعه پژوهشی کلیه کارکنان بخش آتشنشانی پالایشگاه نفت تهران به تعداد ۸۰ نفر بودند ونمونه مورد مطالعه با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شد و تعداد 64نفر به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل قرار گرفتند.برای سنجش عملکرد کارکنان، از پرسشنامه با مقیاس لیکرت و همچنین آزمون عملی استفاده شد. با مطالعه اسناد، مدارک و همچنین مصاحبه های تخصصی برگزار شده، یک پرسشنامه 31سوالی در خصوص تاثیر منتورینگ الکترونیکی بر روی عملکرد کارکنان تهیه شد.پروتکل اجرایی پژوهش به این صورت بودکه ابتدا دوره آموزشی بر مبنای مؤلفه های منتورینگ الکترونیکی طراحی شد.پیش آزمون در قالب پرسشنامه وهمچنین آزمون عملی برای هر دو گروه آزمایش و کنترل اجرا شد. دوره آموزشی طراحی شده برای گروه آزمایش اجرا شد و برای گروه کنترل نیز دوره آموزشی به شیوه حضوری و به سبک همیشگی اجرا گردید. سپس پس آزمون از هر دو گروه گرفته شد. در آخر از آمار توصیفی (فراوانی،درصدفراوانی،میانگین،انحراف معیار،حداقل،حداکثر،کجی وکشیدگی) و آمار استنباطی (تحلیل کوواریانس) برای اعتباریابی بیرونی استفاده شد. یافته های پژوهش نشان داد که گروه منتورینگ الکترونیکی در ابعاد توانایی، ابتکار، محیط و پیشرفت به طور معنی داری از نمرات منتورینگ حضوری بالاتر بود ولی در مولفه های مشوق و ارزشیابی و بازخورد، نمرات گروه منتورینگ حضوری به طور معنی داری بالاتر بود و در بعد کمک هم تفاوت چندانی بین دو گروه دیده نشد