فرماندهان انتظامی

زمینه و هدف: پژوهش حاضر با هدف بررسی میزان تأثیر و به کار گیری نقش فرماندهان و مدیران ناجا در پیشگیری از جرم فرار از خدمت سربازان انجام شده است تا بتوان بر اساس آن راه کار هایی به منظورکاهش فرار سربازان شناسایی و پیشنهاد داد. <br /> روش شناسی: روش پژوهش، توصیفی و از نوع پیمایشی بوده و از نظر هدف کاربردی است. جامعه آماری پژوهش را کلیه فرماندهان کلانتری های شهر تهران تشکیل داده که تعداد آنها برابر با ۸۶ نفر است. از آنجا که انتخاب نمونه به صورت تمام شمار بوده، بنابراین ضرورتی به کاربرد روش نمونه گیری در این پژوهش وجود نداشت. روش گردآوری اطلاعات، میدانی و از ابزار پرسش نامه محقق ساخته با ۱۱۲ گویه و با طیف پنج گزینه ای لیکرت بهره گرفته شد. برای روایی صوری  و محتوایی از نظر کارشناسان و چندین استاد مدیریتی و خبرگان بهره گیری شده و روایی متغیرهای پژوهش نیز با استفاده از مقدار آلفای کرونباخ بیش از ۷۵ درصد بوده که بیانگر روایی بسیار مناسب پرسش نامه در این پژوهش است. <br /> یافته ها و نتیجه گیری: نتایج پژوهش نشان می دهد که یافته های فرضیه ها در خصوص خرده نقش های مدیران در پیشگیری از فرار خدمت کارکنان وظیفه تأثیر مهمی در جلوگیری از فرار سربازها دارند؛ ولی میزان به کارگیری آنها بسیار پایین تر از حد مورد انتظار است.<br /> یافته های پژوهش در خصوص نقش فرماندهان انتظامی در پیشگیری از فرار کارکنان وظیفه نشان داده که باید به ترتیب اثربخشی به مصادیق زیر بر اساس اولویت و درجه اهمیت حاصل پژوهش، توجه کرد تا در آینده شاهد کاهش فرار از خدمت کارکنان وظیفه در نیروی انتظامی باشیم.

روش تحقیق حاضر، روش توصیفی از نوع زمینهابی می باشد. جامعه آماری مورد مطالعه را تمامی فرماندهان و مدیران انتظامی و نیز شهروندان دارای تماس با سامانه 197 در استان همدان در سال 1393 تشکیل داده که بر اساس اطلاعات موجود، تعداد کل جامعه آماری شهروندان دارای تماس با سامانه 197؛ در حدود 5554 نفر می باشد که به صورت سهمیه ای تصادفی ساده انتخاب گردیده اند. حجم نمونه تحقیق با استفاده از فرمول کوکران در شهروندان برابر با 359 نفر مشخص شد و با استفاده از شیوه طبقه ای تصادفی ساده، انتخاب شدند. برای گردآوری داده ها، از دو پرسشنامه محقق ساخته ویژه فرماندهان و مدیران انتظامی و ویژه شهروندان در سطح سنجش ترتیبی و طیف پنج گزینه ای استفاده شد. روایی ابزار به صورت صوری و محتوایی و روایی سازه و پایایی توسط ضریب آلفای کرونباخ انجام شد که میزان پایایی حاصله در تمام ابعاد بالاتر از 70/0 به دست آمد. برای آزمون فرضیه ها، از آزمون t تک نمونه ای و با استفاده از نرم افزار SPSS استفاده گردید. یافته ها نشان داد که میزان تأثیر ارتباطات مردمی با سامانه 197 در تمامی ابعاد شش گانه عملکرد مدیران انتظامی استان همدان در سطح بالاتر از متوسط و زیاد است. بنابراین، در تمامی آن ها فرض صفر رد می گردد. با توجه به میزان مقادیر t های حاصله، میزان اثرگذاری ارتباطات مردمی با سامانه 197 بر ابعاد مختلف عملکرد فرماندهان انتظامی متفاوت است و اثرپذیرترین بُعد عملکرد فرماندهان انتظامی؛ پیشگیری از وقوع جرم توسط فرماندهان انتظامی بوده، در درجه دوم برقراری نظم و امنیت توسط فرماندهان انتظامی، در مقام سوم؛ عدالت محوری فرماندهان انتظامی؛ در رتبه چهارم؛ رعایت حقوق شهروندی از سوی فرماندهان انتظامی، در درجه پنجم اجرای دقیق قانون توسط فرماندهان انتظامی و پایین ترین سطح؛ پناه مردم بودن فرماندهان انتظامی بود.