مدل ریاضی چندهدفه

یکی از مهم ترین تصمیماتی که در زنجیره تأمین گرفته می شود، مسئله برنامه ریزی تولید ادغامی است؛ به نحوی که در آن برنامه تولید بهینه تمام محصولاتی که از منابع و تجهیزات مشترک استفاده می کنند در افق زمانی میان مدت تعیین می شود. در مقاله حاضر مدل ریاضی چندهدفه برای برنامه ریزی تولید ادغامی برای زنجبره تأمین برگشت پذیر طراحی شده است. زنجیره تأمین مورد مطالعه سه سطحی و شامل چندین تأمین کننده، یک تولیدکننده و تعدادی مشتری است. این زنجیره متشکل است از مرکز بازسازی برای اصلاح کالاهای مرجوعی از مشتریان و مرکز نگهداری و تعمیرات برای ترمیم یا انهدام محصولاتی که مدت زمان گارانتی آنها سپری شده است و به وسیله مشتری عودت می شوند. در مدل پیشنهادی هدفِ نخست عبارت است از حداقل کردن هزینه ها (شامل هزینه های تولید کالا، تأمین، نگهداری وکمبود موجودی و هزینه های مرتبط با نیروی انسانی)، دومین و سومین هدف نیز به ترتیب حداکثر کردن رضایت مشتریان و رضایت تأمین کنندگان است. همچنین کیفیت محصولات تولیدی هدف دیگر مدل است. برای حل مدل پیشنهادی از روش P-L متریک و نرم افزار LINGOv14.0.1.55 استفاده شده است. مدل پیشنهادی یک بار با مثال عددی و بار دیگر با استفاده از داده های واقعی برگرفته از زنجیره تأمین برگشت پذیر مربوط به یک صنعت Military حل شده است و خبرگان صنعت مربوطه، نتایج حاصله را تأیید کرده اند.

هدف: این تحقیق باهدف طراحی یک سیستم خبره فازی نوین برای مدیریت ریسک سبد پروژه در پروژه های در دست اجرای یک هلدینگ همراه اول انجام شده است. روش شناسی پژوهش: برای این کار؛ برای شناسایی ریسک ها از روش دیمیتل توسعه داده شده در اکسل، برای ارزیابی و تعیین مهم ترین ریسک ها از روش های FMEA فازی در اکسل و روش AHP در نرم افزار اکسپرت چوییس؛ و برای انتخاب پاسخ ریسک بهینه از یک مدل ریاضی پیشنهادی و حل آن در نرم افزار گمز استفاده شده است. یافته ها: یافته های تحقیق نشان داد 23 ریسک در پروژه های موردمطالعه وجود دارد که 8 تای آن ها از اهمیت و تأثیرگذاری بالا برخوردار بوده اند. همچنین اولویت بندی ریسک ها و تعیین سطح تأثیرگذاری آن ها با استفاده از روش تلفیقی AHP-FMEA انجام شد. مدل ریاضی پیشنهادی پس از کدنویسی و اجرا در نرم افزار گمز نیز توانست استراتژی های بهینه پاسخ به ریسک های مهم را انتخاب نماید. اصالت/ارزش افزوده علمی: سیستم خبره فازی نوین پیشنهادی نیز از قابلیت و کارایی لازم برای مدیریت ریسک سبد پروژه و انتخاب استراتژی های بهینه پاسخ به ریسک در هلدینگ موردمطالعه، برخوردار است.

هدف: بهینه سازی تجهیز و تخصیص منابع مالی در سیستم بانکی، به منظور کاهش هزینه های جمع آوری منابع مالی و نیز، افزایش درآمد ناشی از توزیع این منابع مالی در قالب انواع تسهیلات، از اهمیت بسیاری برخوردار است. در این پژوهش با معرفی یک مدل ریاضی چندهدفه، ضمن در نظرگرفتن محدودیت های مترتب بر مسئله، یک مدل ریاضی برای تجهیز و تخصیص بهینه منابع مالی ارائه شده است. روش: پس از مرور ادبیات و بررسی مطالعات پیشین انجام شده در زمینه موضوع پژوهش، با بهره بردن از نظر خبرگان بانکی، توابع هدف بیشینه سازی درآمد ناشی از تخصیص منابع و کمینه سازی هزینه های ناشی از تجهیز منابع تعریف شد. در ادامه، محدودیت های حاکم بر مسئله با توجه به قوانین و مقررات بانک مرکزی و نیز، مقررات مالی حاکم بر کسب وکار سیستم بانکی تعریف شد. پس از تعریف وکدنویسی مدل، مسئله با استفاده از الگوریتم های فراابتکاری ژنتیک چندهدفه، بهینه سازی ازدحام ذرات و فاخته حل شد و در نهایت، میزان کارایی الگوریتم ها در ارائه جواب مطلوب، مقایسه شد. یافته ها: نتایج پژوهش حاکی از آن است که در صورت تجهیز و تخصیص علمی منابع سیستم بانکی، ریسک های اعتباری و عملیاتی بانک کاهش می یابد. نتیجه گیری: نتایج پژوهش نشان داد که چنانچه در سیستم بانکی از مدل ارائه شده در این پژوهش استفاده شود، سودآوری سیستم بانکی در نتیجه تجهیز و تخصیص بهینه منابع مالی، به میزان چشمگیری افزایش می یابد.