مطالب مرتبط با کلیدواژه

روش بهترین بدترین (BWM)


۱.

شناسایی و اولویت بندی عوامل موثر بر جذب و نگهداشت استعدادهای علمی در دانشگاه(مقاله علمی وزارت علوم)

کلیدواژه‌ها: مدیریت استعداد تصمیم گیری چند معیاره روش بهترین بدترین (BWM) دانشگاه ها و موسسات آموزش عالی

حوزه‌های تخصصی:
تعداد بازدید : ۶۱۶ تعداد دانلود : ۳۳۸
 هدف این پژوهش، شناسایی و اولویت بندی عوامل مؤثر بر جذب و نگهداشت اعضای هیئت علمی در دانشگاه هاست. بدین منظور عوامل مؤثر بر جذب و نگهداشت اعضای هیئت علمی با مبنا قراردادن پژوهش ورهاگن، بومی سازی و تعیین شدند. در این پژوهش از روش بهترین بدترین برای رتبه بندی این عوامل استفاده شده است. پرسشنامه طراحی شده براساس مدل بهترین بدترین، به اساتید دانشگاه که در حوزه منابع انسانی، سال ها تدریس و تحقیق نموده اند، داده شد تا به صورت جداگانه در ارتباط با "جذب" و سپس "نگهداشت" استعدادهای علمی، نظرات کارشناسی خود را ارائه کنند. جامعه موردمطالعه تحقیق شامل کلیه متقاضیان جذب هیئت علمی و اعضای کنونی هیئت علمی دانشگاه هاست و نمونه اطلاع دهنده به منظور بومی سازی مدل مفهومی تحقیق و پاسخ دهی به پرسشنامه های اولویت بندی شامل پنج تن از خبرگان باسابقه و تجربه هستند. درنتیجه می توان ادعا نمود که نمونه گیری در تحقیق حاضر به صورت قضاوتی و هدف مند انجام شده است. نتایج این پژوهش نشان می دهد به منظور موفقیت در جذب استعدادهای علمی، توجه به عوامل برند و شهرت دانشگاه و ارزش و فرهنگ دانشگاه حائز اهمیت است. همچنین به منظور موفقیت در نگهداشت استعدادهای علمی موجود، توجه به عوامل ارزش و فرهنگ و جو تدریس و آموزش حائز اهمیت است. توجه دانشگاه ها به عوامل مهم شناسایی شده در این پژوهش می تواند به جذب بهتر استعدادهای علمی کمک شایانی کند.
۲.

طراحی چارچوب کسب هوشمندی رقابتی 0/2 با بهره گیری از روش بهترین بدترین (BWM)(مقاله علمی وزارت علوم)

کلیدواژه‌ها: هوشمندی رقابتی 0/2 تجارت اجتماعی وب 0/2 رسانه های اجتماعی روش بهترین بدترین (BWM)

حوزه‌های تخصصی:
تعداد بازدید : ۲۵۴ تعداد دانلود : ۱۸۱
هدف : ظهور تجارت اجتماعی و فناوری های وب 0/2 به خصوص رسانه های اجتماعی، شکل جمع آوری اطلاعات و نحوه کسب هوشمندی رقابتی را تغییر داده است. هوشمندی کسب شده از این محیط باعث شد مفهوم جدیدی به نام هوشمندی رقابتی 0/2 پدیدار شود که نحوه کسب آن از جهات بسیاری با نوع قبلی آن تفاوت دارد. هدف این پژوهش طراحی چارچوبی برای کسب این نوع هوشمندی، بر مبنای استفاده از ابزارهای فناوری وب 0/2 و به طور خاص رسانه های اجتماعی است. روش : بدین منظور، نخست با بررسی گسترده پیشینه تحقیق و با تشکیل گروه کانونی متشکل از خبرگان بازاریابی و سپس با نظرسنجی از متخصصان بیشتر، چارچوب نهایی شامل سه مؤلفه اصلی «فرایند کسب هوشمندی رقابتی 0/2 »، «زمینه کسب هوشمندی رقابتی 0/2 » و «محتوای کسب هوشمندی رقابتی 0/2 » تدوین شد. سپس با استفاده از روش بهترین بدترین (BWM) ابعاد و زیرشاخص های شناسایی شده، توسط مدیران بازاریابی و افرادی که تجربه عملی داشتند، وزن دهی و رتبه بندی شده اند. یافته ها : بر اساس یافته ها، 10 بعد مهم این سه مقوله که به تأیید گروه کانونی نیز رسیده اند، به ترتیب رتبه عبارت اند از: بعد هوشمندی رقبا 0/2 ؛ استخراج مفاهیم و الگوها؛ هوشمندی بازار 0/2 ؛ ارائه و ارزیابی هوشمندی رقابتی 0/2 ؛ برنامه ریزی برای کسب هوشمندی رقابتی 0.2؛ فرایندهای کسب وکار؛ افراد؛ فناوری؛ نظارت و جمع آوری اطلاعات از رسانه های اجتماعی؛ هوشمندی اجتماعی/ راهبردی 0/2  و هوشمندی فناوری 0/2. نتیجه گیری : مجموع ه ای از ابعاد و مؤلفه های بسیار مهم مدل هوشمندی رقابتی 0/2 شناسایی و از نظر اهمیت رتبه بندی شدند. شرکت ها برای ارزیابی برنامه های هوشمندی رقابتی در عصر شبکه های اجتماعی، می توانند از یافته های این پژوهش استفاده کنند و به عنوان اصول راهنمای کسب هوشمندی رقابتی از آن بهره ببرند.
۳.

ارائه رویکرد دومرحله ای پویا برای طراحی استراتژی توسعه تأمین کنندگان(مقاله علمی وزارت علوم)

تعداد بازدید : ۱۴۷ تعداد دانلود : ۱۲۰
بخش بندی تأمین کنندگان، پایه و اساس تصمیمات مدیران زنجیره تأمین با هدف مدیریت و توسعه تأمین کنندگان است. هدف پژوهش حاضر ارائه رویکردی پویا برای طراحی استراتژی مدیریت و توسعه تأمین کنندگان است. در این پژوهش به دلیل اینکه علاوه بر ویژگی های تأمین کنندگان، ویژگی های اقلام خرید در طراحی این استراتژی ها نقش مهمی دارد، از رویکردی دومرحله ای استفاده شده است. در مرحله نخست، اقلام خرید بر اساس معیارهای مناسب و با رویکرد پرتفولیو طبقه بندی می شوند؛ سپس در مرحله دوم، تأمین کنندگان هر طبقه از اقلام خرید بر اساس دو بُعد توانمندی و تمایل و معیارهای متناسب با هر طبقه از اقلام خرید در این دو بعُد بخش بندی می شوند. درنهایت برای هر بخش از تأمین کنندگان در هر طبقه از اقلام خرید استراتژی های مناسب مدیریت و توسعه تأمین کنندگان طراحی خواهد شد. در طبقه بندی اقلام خرید و بخش بندی تأمین کنندگان ابتدا معیارهای مناسب بررسی شده از مبانی نظری پژوهش با روش دلفی تعیین می شوند؛ سپس وزن معیارها با روش بهترین بدترین (BWM) به دست می آید و در ادامه با استفاده از تکنیک های تصمیم گیری چندمعیاره، اقلام خرید در طبقه ها و تأمین کنندگان در بخش های مرتبط با خود موقعیت یابی می شوند. درنهایت این روش برای اقلام خرید و تأمین کنندگان در یک شرکت تولیدی اجرا و نتایج شرح داده خواهد شد.
۴.

اولویت بندی معیارهای مرتبط با توسعه تامین کننده در صنعت خودروسازی با استفاده از BWM(مقاله علمی وزارت علوم)

کلیدواژه‌ها: توسعه تامین کننده روش بهترین بدترین (BWM) صنعت خودروسازی

حوزه‌های تخصصی:
تعداد بازدید : ۱۰۱ تعداد دانلود : ۹۲
عملکرد تامین کننده می تواند توسط معیار های مرتبط با توسعه تامین کننده تحت تأثیر قرار گیرد. بنابراین، شناسایی و اولویت بندی معیارهای مرتبط با توسعه تامین کننده می تواند از اهمیت ویژه ای برای صنایع مختلف و به ویژه صنعت خودروسازی برخوردار باشد که شناسایی و مقوله بندی معیارهای مرتبط با توسعه تامین کننده در پژوهش های قبل، اما اولویت بندی آنها در این مقاله با استفاده از روش بهترین-بدترین محقق می شود. بدین منظور ابتدا ماتریس مقایسات زوجی معیارها در مقوله های چهارگانه ملموس، ناملموس، روابط و محیطی با نظرسنجی از خبرگان صنعت خودرو استخراج و پس از مدلسازی آنها بر اساس روش بهترین-بدترین و حل مدل های بهینه سازی، اوزان معیارها در مقوله های چهارگانه به دست آورده می شوند. نتایج نشان می دهد که در مقوله های ملموس، ناملموس، روابط و محیطی به ترتیب معیارهای قابلیت کیفیتی، اعتماد، همکاری و دارا بودن استانداردهای زیست-محیطی به عنوان بهترین معیارها و قابلیت تحویل، تمایل، شفافیت و مشارکت در فعالیت های توسعه سبز به عنوان بدترین معیارها هستند. معیارهای دیگر از لحاظ اهمیت در بین بهترین و بدترین معیارها قرار می گیرند. بحث و نتیجه گیری و همچنین پیشنهادات برای صنعت خودروسازی بر اساس اوزان معیارها در هر مقوله انجام شده است. باتوجه به اینکه پژوهش های گذشته و به ویژه پژوهش های داخلی به ندرت به موضوع توسعه تامین کننده پرداخته اند، نتایج این پژوهش می تواند برای شرکت های فعال در صنعت خودروسازی ایران به منظور تخصیص منابع به معیارهای با اهمیت و تدوین سیاست های مدیریت روابط با تامین کنندگان مفید واقع شود.