گزارشگری زیست محیطی

امروزه شرکتها مجبورند بین تمرکز بر سود از یک طرف و تمرکز بر موضوعات دیگری همچون مباحث اجتماعی و زیست محیطی یک راه را انتخاب کنند . گزارشگری پایداری ، دستاوردهای محیطی ، اجتماعی و اقتصادی یک شرکت می باشد و نشان می دهد که واحد تجاری با در نظر گرفتن این موضوعات ، چگونه طرح های توسعه خود را در آینده به مرحله اجرا در می آورد . نقش ارزیابی چرخه حیات محصولات از جمله ملاحظات این نوع گزارشگری است ...

هدف : این پژوهش با هدف بررسی تأثیر ویژگی های هیئت مدیره شرکت بر میزان گزارشگری زیست محیطی، اجتماعی و راهبری شرکتی طی دوره زمانی 5 ساله از سال ۱۳۹1 تا سال ۱۳۹5 انجام شده است . روش : روش گردآوری داده ها، روش اسنادکاوی و مراجعه به بانک های اطلاعاتی و روش تحلیل داده ها از نوع استنباطی می باشد. این پژوهش از جهت تحلیل آماری از نوع همبستگی و مبتنی بر الگوی معادلات ساختاری است. یافته ها: نتایج نشان می دهد که از بین هشت متغیر هیئت مدیره، متغیرهای نسبت اعضای غیرموظف هیئت مدیره، نسبت مالکیت هیئت مدیره و نسبت زنان هیئت مدیره و نسبت ثبات اعضای هیئت مدیره بر میزان گزارشگری زیست محیطی، اجتماعی و راهبری شرکتی تأثیر مثبت و معنادار و دوگانگی وظیفه مدیرعامل و نسبت تحصیلات هیئت مدیره بر میزان گزارشگری زیست محیطی، اجتماعی و راهبری شرکتی تأثیر منفی و معنادار دارند. بین اندازه هیئت مدیره و تعداد جلسات هیئت مدیره با میزان گزارشگری زیست محیطی، اجتماعی و راهبری شرکتی، رابطه ای مشاهده نشده است. نتایج: نتایج فرضیه های پژوهش، اهمیت نقش ویژگی های هیئت مدیره را بر میزان گزارشگری زیست محیطی، اجتماعی و راهبری شرکتی شرکت و در نتیجه بهبود شفافیت اطلاعات را نشان می دهد.

حسابرسی محیطی در زمینه پایداری، با شاخص افشای پایداری شرکت و میزان اطلاعات افشاشده در این خصوص و در نتیجه بازده سهام در ارتباط اند. هدف این پژوهش بررسی تأثیر گزارشگری زیست محیطی بر کیفیت افشا و ارتباط آنها با بازده سهام در شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار می باشد. پژوهش انجام شده ازنظر نوع هدف، جزء پژوهش های کاربردی است و روش پژوهش ازنظر ماهیت و محتوایی علت و معلولی می باشد. انجام پژوهش در چارچوب استدلالات قیاسی- استقرایی صورت گرفته و برای تجزیه وتحلیل فرضیه ها از تحلیل پانلی کمک گرفته شده است. برای جمع آوری اطلاعات، از داده های 146 شرکت پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران در بازه زمانی 1390-1397 استفاده شده است. نتایج این پژوهش نشان می دهد گزارشگری زیست محیطی بر کیفیت افشا تأثیر مثبت و معناداری دارد؛ همچنین گزارشگری زیست محیطی از طریق تأثیر بر کیفیت افشا با بازده سهام ارتباط معناداری دارد.

امروزه گزارشگری زیست محیطی به عنوان یک پدیده بسیار مهم به شمار می رود. علی رغم اینکه هدف گزارشهای زیست محیطی پرداختن به دغدغههای وسیع تر ذینفعان در ابعاد مختلف اجتماعی و اقتصادی است، لذا مشارکت شرکت در فعالیت هایی که منجر به حفاظت از منابع طبیعی می شود می تواند منجر به کاهش هزینه های نمایندگی و افزایش عملکرد شرکتها شود. بر همین اساس در این تحقیق با توجه به اهمیت موضوع در گام اول اقدام به ارائه گزارشگری زیست محیطی مبتنی بر انتظارات سهامداران شده و در گام دوم تاثیر گزارشگری زیست محیطی بر متغیر عملکرد مالی شرکتها مورد آزمون قرار گرفته است. در این پژوهش تعداد 118 شرکت در دوره زمانی 1399-1392 بررسی شده است. جهت آزمون فرضیه ها از آزمون دلفی، کندال و مدل رگرسیون پانلی استفاده شده، یافته های پژوهش نشان می دهد که از دید سهامداران با تحصیلات مالی 12 مولفه از 16 مولفه گزارشگری زیست محیطی بر اساس انتظارات سهامداران ضروری و دارای ضروت بسیار زیاد بوده و همچنین گزارشگری زیست محیطی مبتنی بر انتظارات سهامداران بر عملکرد مالی شرکتها تاثیر مثبت و معناداری دارد.

هدف: یکی از سازوکارهایی که شرکت ها را مجبور و یا ترغیب به پیاده سازی سیستم های نوین می نماید، ایزومورفیسم است. پژوهش حاضر با هدف بررسی اثر ابعاد ایزومورفیسم بر فشار ذینفعان و سپس اثر آن بر ارتقاء سطح گزارشگری زیست محیطی در راستای توسعه پایدار شکل گرفته است. روش: پژوهش از نظر هدف، کاربردی و از نظر روش گردآوری اطلاعات، توصیفی و از نوع همبستگی است. داده های پژوهش به وسیله پرسشنامه استاندارد و با استفاده از نمونه ای به میزان 300 نفر که از میان مدیران مالی ارشد شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران در سال 1400 انتخاب شده اند، جمع آوری گردیده است. داده ها به روش توصیفی و استنباطی و از طریق الگویابی معادلات ساختاری و با استفاده از نرم افزار پی آل اس مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: یافته های پژوهش نشان می دهد که ایزومورفیسم اجباری و هنجاری باعث به راه افتادن ایزومورفیسم نهادی و فشارذینفعان شده و در مرحله بعد منجر به گسترش گزارشگری زیست محیطی در راستای توسعه پایداری می گردد.  نتیجه گیری: گزارشگری زیست محیطی یک فعالیت ارزش زا در سازمان و برای جامعه است که می توان آن را از طریق دستورالعمل و الزامات قانونی و گسترش اعتقاد و باور به اصول مدیریت زیست محیطی برای دستبابی به توسعه پایدار، ارتقاء داد.