فشار ذینفعان

هدف پژوهش: هدف اصلی پژوهش حاضر، بررسی "تاثیر ارزش های اصلی پایداری بر مدیریت ریسک پایداری؛ با توجه به نقش های تعدیل کنندگی تعهد مدیریت ارشد و فشار ذینفعان(مطالعه موردی شرکت های تولیدکننده لوازم خانگی استان تهران) می باشد. ابزار سنجش و روش شناسی پژوهش: با استفاده از نرم افزار اس پی اس اس در سطح آمار توصیفی و در سطح آمار به وسیله نرم افزار PLS سازه متغیرهای تحقیق و شاخص های منتج از آن ها به وسیله آزمون تحلیل عاملی تاییدی بررسی و با استفاده از مدلسازی معادلات ساختاری به آزمون فرضیه های تحقیق پرداخته شد. اطلاعات مربوط به پاسخ های 221 نفر از مدیران عامل، مدیران مالی، حسابداران مدیریتی ، حسابرسان داخلی و مدیران منابع انسانی شرکت های تولیدی لوازم خانگی استان تهران جمع آوری شد تا بر اساس پرسشنامه محقق ساخته رابطه بین متغیرها برای آزمون فرضیه های تحقیق بررسی شود.نتایج تحلیلی فرضیه نخست نشان داد که مقدار آماره تی بدست آمده در پژوهش برابر با 7.150 و بالاتر از 1.96 می باشد و دلیل بر اثبات و تایید فرضیه نخست دارد. در خصوص فرضیه دوم ، نتایج آماره تی ولیو مشخص ساخت که معنی داری تاثیر متغیر تعدیلگر اول پذیرفته شده است به طوری که مقدار 1.809 را به خود اختصاص داده که بالاتر از 1.96 بوده و متعاقبا مقدار پی ولیو 0.036 را به خود اختصاص داده است. از سوی دیگر، ضریب مسیر این اثر 0.315 بوده که نشان دهنده مثبت بودن اثر متقابل است.

هدف: یکی از سازوکارهایی که شرکت ها را مجبور و یا ترغیب به پیاده سازی سیستم های نوین می نماید، ایزومورفیسم است. پژوهش حاضر با هدف بررسی اثر ابعاد ایزومورفیسم بر فشار ذینفعان و سپس اثر آن بر ارتقاء سطح گزارشگری زیست محیطی در راستای توسعه پایدار شکل گرفته است. روش: پژوهش از نظر هدف، کاربردی و از نظر روش گردآوری اطلاعات، توصیفی و از نوع همبستگی است. داده های پژوهش به وسیله پرسشنامه استاندارد و با استفاده از نمونه ای به میزان 300 نفر که از میان مدیران مالی ارشد شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران در سال 1400 انتخاب شده اند، جمع آوری گردیده است. داده ها به روش توصیفی و استنباطی و از طریق الگویابی معادلات ساختاری و با استفاده از نرم افزار پی آل اس مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: یافته های پژوهش نشان می دهد که ایزومورفیسم اجباری و هنجاری باعث به راه افتادن ایزومورفیسم نهادی و فشارذینفعان شده و در مرحله بعد منجر به گسترش گزارشگری زیست محیطی در راستای توسعه پایداری می گردد.  نتیجه گیری: گزارشگری زیست محیطی یک فعالیت ارزش زا در سازمان و برای جامعه است که می توان آن را از طریق دستورالعمل و الزامات قانونی و گسترش اعتقاد و باور به اصول مدیریت زیست محیطی برای دستبابی به توسعه پایدار، ارتقاء داد.