چاقی کودکان

مقدمه با توجَه به شیوع بالای چاقی در کودکان، پیشگیری، و کنترل آن ؛ نقش شناخت مادران بر رفتارهای پیشگیری وکنترل کننده ى کودکان ، اهمیت بسزایی دارد. چون یکی از بهترین مدل های مطالعه رفتار در آموزش بهداشت جهت پیشگیری و کنترل بیماری ها بویژه چاقی ،مدل اعتقاد سلامتی(Health Belief Model) می باشد، هدف این پژوهش به کارگیری مدل اعتقاد سلامتی در اتخاذ رفتارهای پیشگیری و کنترل کننده از بیماری چاقی در مادران کودکان چاق منطقه 17 شهر تهران در سال 1386 بود. روش بررسی :این مطالعه یک پژوهش نیمه تجربی ست. از طریق نمونه گیری چند مرحله ای ازدبستانهای پسرانه ى منطقه ی17 شهر تهران100دانش آموزاز 5 دبستان ، که نمایه ى توده ى بدن آنان بالاتر از مقدار استاندارد براى سن و جنس بود،انتخاب شدند.دانش آموزان به طور تصادفی به دو گروه تجربى و شاهد تقسیم شدند.روش گرد آوری اطلاعات پرسشنامه ای مشتمل بر 40 سوال در 7 قسمت دموگرافیک،ابعاد مدل اعتقاد سلامتی (حساسیت،شدت،منافع و موانع درک شده ،خودکارآمدی و نیز راهنمای عمل)بود.این پرسشنامه توسط مادران دانش آموزان تکمیل شد.بعد از تکمیل پرسشنامه ،مداخله ى آموزشی برای گروه تجربى بر اساس مدل اعتقاد سلامتی در 2 جلسه 30 دقیقه ای انجام؛ و 2 هفته بعد نیز اطلاعات،مجددا گردآوری شد.برای مقایسه ی میانگین نمرات ابعاد مدل اعتقاد سلامتی قبل و بعد از مداخله در هر یک از گروه ها از آزمون آنالیز کوواریانس و برای مقایسه ى میانگین نمرات ابعاد مدل اعتقاد سلامتی با عوامل دموگرافیک از آزمون مجذورکای استفاده شد. یافته ها: میانگین سنی مادران گروه هاى تجربى و شاهد به ترتیب 2/33 و 2/32 سال و میانگین سن کودکان آنان در گروه تجربى 94/9 سال و در گروه شاهد 12/9 سال بود. مشخصات دموگرافیک بین دو گروه تجربى و شاهد تفاوت معنی دار نداشت.میانگین نمره ى حساسیت،شدت،منافع و موانع درک شده و خودکارآمدی قبل از مداخله ى آموزشی ضعیف بود.بعد از مداخله ى آموزشی ، میانگین نمرات حساسیت،شدت،منافع و موانع درک شده و خودکارآمدی در گروه تجربى در مقایسه با گروه شاهد افزایش معنی دار یافت. یافته های این پژوهش نشان داد که 11 درصدمادران کودکان چاق در هر دو گروه قبل از آموزش معتقد بودند که کودکان آنها چاق نیستند .ولى 83.3درصد از مادران(گروه مورد) که قبل از آموزش اعتقادی به چاقی کودکانشان نداشتند پس از آموزش می دانستند که کودکان آنها چاق هستند . نتیجه گیری:یافته های این بررسی تاثیر و کارایی مدل اعتقاد سلامتی در اتخاذ رفتارهای پیشگیری و کنترل کننده در مادران کودکان چاق را تایید می کند.

مقدمه: در سال های اخیر، برای درمان چاقی کودکان، به مداخلات رفتاری سبک زندگی متمرکز بر والد، توجه بیشتری شده است. بر این اساس، این مطالعه با هدف اصلی مروری بر اثربخشی مداخلات متمرکز بر والد در درمان چاقی کودکان و نوجوانان، و با هدف فرعی بررسی میزان ریزش در مطالعات انتخاب شده انجام شد . روش: 1476 مقاله بین سال های 2021-1957 میلادی، با انواع کلیدواژه های مرتبط با مداخله، والد، چاقی و اضافه وزن، در دامنه سنی 18-6 سال، از پایگاه های اطلاعاتی PubMed، Science Direct و PsyINFO در مرحله اول شناسایی شدند. پس از اعمال ملاک های ورود و خروج و بررسی مقالات مرتبط، نهایتاً ده مطالعه کارآزمایی کنترل شده تصادفی (RCTs) که پیامد اصلی آنها کاهش شاخص توده بدنی (BMI) بود، به طور سیستماتیک مرور شدند. از روش استاندارد بررسی مشخصات جمعیت، جزئیات مداخله، استفاده از گروه کنترل، و گزارش پیامدها (PICO) در انتخاب، و از روش بیانیه استانداردسازی گزارش در مطالعات کارآزمایی بالینی (CONSORT)، در ارزیابی کیفیت مقالات استفاده شد. یافته ها: دامنه کاهش نمرات استاندارد BMI در پایان مداخلات بین 31/0- 06/0، و در پایان پیگیری های 24–13 ماهه بین 42/0–16/0 بود. میزان ریزش تا پایان پژوهش ها، به طور میانگین 3/32 درصد (50-13 درصد) بود . نتیجه گیری: به طور کلی، مداخلات رفتاری جامع سبک زندگی متمرکز بر والد در کاهش BMI کودکان اثربخش هستند، اما لازم است تا نتایج آنها با احتیاط تفسیر شده و پژوهش های جامع و استاندارد شده بیشتری در آینده انجام شوند.

مقدمه: با توجه به افزایش قابل توجه شیوع چاقی و اضافه وزن در ایران به خصوص در کودکان سن مدرسه، شناسایی عوامل ایجادکننده چاقی کودکان اهمیت دارد. هدف پژوهش حاضر تدوین مدل چاقی کودکان بر اساس استرس فرزند پروری و شاخص توده بدنی مادر  با میانجی گری روش های غذادهی است . روش: نمونه آماری پژوهش را 460 نفر از دانش آموزان 7 تا 11 ساله مدارس شهر تهران به همراه مادران آنها تشکیل داده اند. آزمودنی ها با استفاده از روش نمونه گیری خوشه ای انتخاب شدند. پس از اندازه گیری شاخص توده بدنی کودکان و مادران، پرسشنامه های استرس فرزند پروری (فرم کوتاه) و شیوه های غذادهی والدین، توسط مادران تکمیل شد. داده ها با استفاده از روش معادلات ساختاری و با بهره گیری از نرم افزار Amos  تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها: مدل به طور کلی از برازش مناسبی برخوردار بود. بر اساس نتایج تحلیل مسیر شاخص توده بدنی مادر، استرس والدینی، غذا دادن هیجانی، غذا دادن ابزاری، غذا دادن کنترلی و غذا دادن تشویقی به صورت مستقیم شاخص توده بدنی کودک را پیش بینی می کنند. نتایج به دست آمده نشان داد شاخص توده بدنی مادر و استرس والدینی به صورت غیرمستقیم با میانجی گری روش های غذادهی مادر از جمله غذادادن هیحانی، ابزاری، کنترلی و تشویقی نیز شاخص توده بدنی کودک را پیش بینی می کنند . نتیجه گیری: یافته این این پژوهش نشان داد این روابط می تواند به عنوان مدل، چاقی کودکان را پیش بینی نماید و  به بینش های مفیدی از نظر مداخلات در پیشگیری منجر گردد.