توسعه فرهنگ سیاسی

" ساختار طایفه دارای سازمانی اجتماعی و غیررسمی است که اصولا با زندگی کوچ روی شبانکاره ای مناسبت دارد. اما در ایران، با وجودی که تاریخ شهرنشینی و یکجانشینی سابقه ای طولانی داشته و قرن ها پیش از حکومت سلجوقی شکل گرفته و توسعه یافته است، اما با تسلط این حکومت طایفه گرا، که به وسیله گروه های مهاجری شکل گرفت که از خارج به داخل کشور سرازیر شدند، نظام طایفه ای نیز تقویت شد و به صورت سازوکاری سیاسی برای حفظ قدرت حکومتی، وجود آن همچنان تداوم یافت. پس از آن، این ساختار حالت نهادی پیدا کرد و تا پایان قرن نوزدهم (حکومت قاجار)، در صحنه زندگی سیاسی - اجتماعی ایران حضور داشت. می توان گفت که بعضی میراث های جان سخت نظام طایفه ای تا دوران کنونی باقی مانده است؛ گواین که خود را به صورت شکلی از نظام خویشاوندی - قومی نشان می دهد. البته، تاثیر خود را بر شبکه روابط فرهنگی، دیوان سالاری، و سیاسی به طور کلی اعمال نموده و به نظر می رسد که می تواند به مثابه مانعی قابل توجه در برابر توسعه فرهنگ سیاسی و جامعه مدنی تاثیرگذار باشد. "

شناخت عوامل و ملاک هایی که می توانند روند توسعه فرهنگی در ورزش قهرمانی را تسهیل کنند ، بسیار مهم است . ازاین رو، هدف از پژوهش حاضر، شناسایی عوامل و ملاک های مؤثر در توسعه فرهنگی در ورزش قهرمانی می باشد. روش پژوهش، ترکیبی بود و مرحله اول آن براساس نظریه کارکردگرایی ساختی پارسونز طراحی گردید. در مرحله دوم پژوهش با استفاده از روش نمونه گیری هدفمند، 143 کارشناس و پژوهشگر (استاد) حوزه فرهنگ و تربیت بدنی به عنوان نمونه آماری پژوهش انتخاب شدند. بررسی داده ها با استفاده از روش تحلیل عاملی با چرخش متعامد، به ترتیب اهمیت نشان داد که پنج عامل توسعه فرهنگ سیاسی، تقویت هویت ملی دینی، توسعه فرهنگ اقتصادی، توسعه فرهنگ اجتماعی و توسعه آموزشی و فناوری برای توسعه فرهنگی در ورزش قهرمانی ضروری هستند. همچنین، از میان سه ملاک عامل توسعه فرهنگ سیاسی، ملاک شایسته سالاری؛ در بین چهار ملاک عامل تقویت هویت ملی دینی، ملاک سلامت اخلاقی؛ از سه ملاک عامل توسعه فرهنگ اقتصادی، ملاک اخلاق اقتصادی؛ در بین چهار ملاک عامل توسعه فرهنگ اجتماعی، ملاک سرمایه اجتماعی و از میان پنج ملاک عامل توسعه آموزشی و فناوری اطلاعات، ملاک آموزش و پژوهش در اولویت قرار داشتند؛ بنابراین، توسعه فرهنگ سیاسی و تقویت هویت ملی دینی، اولین گام در جهت توسعه فرهنگی در ورزش و به ویژه ورزش قهرمانی می باشد.

هدف این پژوهش، شناسایی و اولویت بندی عوامل رسانه های جمعی در توسعه فرهنگ سیاسی ورزش قهرمانی از دیدگاه اساتید مدیریت ورزشی، رسانه، اصحاب رسانه و ورزشکاران بود. نمونه ای هدفمند از اساتید مدیریت ورزشی، رسانه، اصحاب رسانه و قهرمانان ورزشی ملی و استانی در سال 97 به تعداد125 نفرانتخاب شد. ابزار، پرسشنامه ساخته محقق بود که روایی آن توسط اساتید تربیت بدنی، رسانه و ورزشکاران مورد تایید قرار گرفت. پایایی پرسشنامه، با استفاده از روش ضریب آلفای کرونباخ(91/0= α ) محاسبه گردید. روش تحلیل داده ها استفاده از معادلات ساختاری، تحلیل عاملی اکتشافی و تحلیل عاملی تأییدی مرتبه اول و دوم بود. نتایج نشان داد که سه عامل مرتبط با رسانه های جمعی شامل فرهنگی، آموزشی و تبلیغی است. ضمناً گویه های وجودتفکراستراتژیک و درازمدت وپرهیزازروزمرگی درامربرنامه سازی در ورزش، تشویق اسپانسرها جهت حمایت ازورزش قهرمانی و صلاحیت حرفه ای منتقدان رسانه های ورزشی به ترتیب در عامل های فرهنگی، آموزشی و تبلیغی در اولویت اول قرار داشتند. براساس یافته های این پژوهش رسانه های جمعی باید یک مؤلفه مهم در جهت توسعه فرهنگ سیاسی در ورزش قهرمانی مورد توجه قرارگیرد. همچنین توسعه فرهنگ سیاسی ورزش قهرمانی با همکاری همه جانبه جامعه رسانه ای، ورزشی و علم به ورزش قهرمانی صورت می گیرد.