فرایند کارآفرینی

هدف اصلی این مقاله بازآفرینی و آزمون فرایندکارآفرینی در موسسات آموزشی شهر تهران است. جامعه آماری پژوهش را صاحب نظران در سه حیطه علمی (اعضای هیأت علمی دانشگاه)، تخصصی (کارشناسان مراکز کارآفرینی) و اجرایی (اعضای هیأت مدیره موسسات آموزشی) تشکیل داده و به صورت روش سرشماری کامل با توجه به شاخص های تدوین شده، 76 نفر را شامل میشود. ابزار جمع آوری اطلاعات این طرح، پرسش نامهی تدوین شده توسط محقق بوده و اعتبار پرسش نامه در مولفه های فرایند کارآفرینی در طیف 91/0 تا.96/. به دست آمد. در تجزیه و تحلیل اطلاعات از نرم افزار SPSS و روش های آمار توصیفی و آزمون خیدو استفاده شده و نتایج به دست آمده از پژوهش عبارت است از: 1) مؤلفه های ارایهی الگوی مناسب فرایند کارآفرینی که هشت مولفه تشکیل دهندهی آن است که عبارتند از: فرصت شناسی، ایده پردازی، امکان سنجی، تأسیس موسسه، تجهیز و تخصیص منابع، تولید، بازاریابی و فروش و توسعه؛ 2) با توجه نتایج به دست آمده صاحب نظران الگوی مناسب فرایند کارآفرینی در موسسات آموزشی را مهم و در حد93%بررسی کردند. در اولویت بندی نهایی از بحث فرایند در طراحی الگو به نتیجه گیری زیر میرسیم: فرصت شناسی در اولویت اول (100%)؛ تأسیس موسسه و توسعه در اولویت دوم (99%)؛ بازاریابی و فروش در اولویت سوم (96%)؛ ایده پردازی در اولویت چهارم (95%)؛ امکان سنجی در اولویت پنجم (91%)؛ تجهیز و تخصیص منابع در اولویت ششم (76%) و تولید در اولویت هفتم (75%) قرار دارد.

کارآفرینی یک پدیده پیچیده و چندسطحی است و بر مبنای رئالیسم انتقادی، پدیده های پیچیده ای مانند کارآفرینی، در سیستم های باز رخ داده و در سطوح مختلفی از واقعیت عمل می کنند. برای مطالعه و بررسی دقیق چنین پدیده ای، استفاده از روش شناسی متناسب با آن ضروری است. محور کارآفرینی، ایجاد کسب وکار مخاطره آمیز جدید است که می تواند به عنوان فرایندی پویا، در قالب یک سیستم باز تعریف شود؛ این پدیده از تعامل عناصر فردی، سازمانی و محیطی شکل گرفته و عوامل مختلفی بر آن تأثیرگذارند.هدف این تحقیق، معرفی و ارائه یک روش شناسی سیستمی ترکیبی برای پژوهش های کارآفرینی و به ویژه مطالعات مربوط به ایجاد کسب وکار مخاطره آمیز جدید است که با مطالعه مروری روایتی روش شناسی های سیستمی در زمینه کسب وکار، انجام شده است.ازآنجایی که کارآفرینی، هم شامل جنبه های ذهنی است و هم جنبه های قابل مشاهده و اندازه گیری را دربرمی گیرد، ازاین رو برای انجام پژوهش درباره آن، نمی توان تنها از تفکر سیستمی نرم و روش شناسی سیستم های نرم استفاده کرد و یا اینکه فقط تفکر سیستمی سخت و پویایی شناسی سیستم را به کار گرفت. بنابراین، در پژوهش های کارآفرینی می توان برای مدل سازی فرایند کارآفرینی در قالب سیستمی پویا، از روش شناسی پویایی سیستم های نرم استفاده نمود که از ترکیب روش شناسی سیستم های نرم و پویایی شناسی سیستم در دهه های اخیر توسعه یافته است.

هدف: کارآفرینی مبتنی بر برندسازی(Brandpreneurship) به عنوان مفهومی جدید، از ترکیب دو مفهوم برندسازی و کارآفرینی می باشد. در دیدگاه کارآفرینی مبتنی بر برندسازی، برندسازی مبنای تمام فعالیت های کسب وکار جدید می باشد که توسط کارآفرین انجام می شود. هدف از این پژوهش بررسی و شناسایی مراحل فرایند کارآفرینی مبتنی بر برندسازی در کسب وکارهای نوپا می باشد. روش شناسی: رویکرد پژوهشی مورداستفاده کیفی از نوع مطالعه تک موردی هست که داده ها از طریقِ مطالعه منابع مستند و مصاحبه های مبتنی بر رویداد با ۱۱ نفر شامل بنیان گذار و اعضای تیم مؤسس برند پنتر، به وسیله نمونه گیری هدفمند و به کمک نرم افزار اطلس تی. نسخه۷ جمع آوری گردیده است. یافته ها: بر اساس نتایج مصاحبه، ۶ بعد برای فرایند کارآفرینی مبتنی بر برندسازی شناسایی گردید: "هم آوری منابع"، " پیاده سازی ایده و فراهم نمودن زمینه کسب وکار مبتنی بر برند "، "مشروعیت بخشی هم زمان به کسب وکار و برند"، "ایجاد کسب وکار نوپای مبتنی بر برند"، "تولد کسب و کار نوپای مبتنی بر برند"، "رشد کسب وکار جدید مبتنی بر برند". نتیجه گیری: الگوی کارآفرینی مبتنی بر برندسازی تمرکز بر هم زمانی راه اندازی کسب و ایجاد برند و یا حتی تقدم بر ایجاد و مشروعیت بخشی برند بر راه اندازی کسب وکار را تأکید دارد و توجه به مراحل و توالی به کارگیری این الگو می تواند زمینه پایداری، بقاپذیری و رشد کسب وکار جدید مبتنی بر برند را فراهم آورد.