وسواسی

هدف پژوهش حاضر تعیین تاثیر درمان های فراشناختی و دارویی بر باورهای فراشناختی بیماران مبتلا به اختلال وسواسی- اجباری بود. روش : نمونه این تحقیق شامل شصت بیمار مبتلا به اختلال وسواسی- اجباری بود که از بین بیماران مبتلا در شهر اردبیل انتخاب و در دو گروه آزمایشی (فراشناختی و دارویی) و یکگروه کنترل به صورتِ تصادفی جایگزین شدند (هر گروه بیست نفر). از دو روش درمانی فراشناختی و دارویی استفاده شد. برای جمع آوری داده ها، از مصاحبه بالینی سازمان یافته، فرم کوتاه پرسش نامه فراشناخت و پرسش نامه وسواسی- اجباری در دو مرحله پیش آزمون و پس آزمون استفاده شد. داده های پژوهش با آزمون تحلیل واریانس چندمتغیری تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها: نتایج نشان داد که بین دو گروه درمانی (فراشناختی و دارویی) و گروه کنترل در متغیرهای باورهای فراشناختی و نشانه های وسواسی تفاوت معنا داری وجود دارد. آزمون چندمقایسه ای نشان داد که درمان فراشناختی در مقایسه با درمان دارویی در کاهش نشانه های وسواسی مؤثرتر بود. همچنین روش درمانی فراشناختی بیشتر از روش دارویی در اصلاح باورهای فراشناختی مؤثر بود. نتیجه گیری: این نتایج از نقش درمان فراشناختی در کاهش نشانه های وسواسی و اصلاح باورهای فراشناختی بیماران مبتلا به اختلال وسواسی- اجباری حمایت می کند.

هدف: پژوهش حاضر با هدف مقایسه کمال گرایی و منبع کنترل سلامت در بیماران وسواس فکری-عملی و بیماران افسرده انجام شد. روش: روش پژوهش علی-مقایسه ای و جامعه آماری کلیه بیماران سرپایی مراجعه کننده به مرکز نگهداری بیماران روانی همراه، زیر نظر سازمان بهزیستی شهر کرج به تعداد 287 نفر در سال 1395 بود. از میان آن ها 60 بیمار وسواسی و 60 بیمار افسرده که واجد ملاک های پژوهش بودند؛ به شکل در دسترس انتخاب شدند و پرسشنامه های مقیاس کمال گرایی چند بُعدی فراست، مارتن، لهارت و روزنبلیت (1990) و مقیاس چند وجهی منبع کنترل سلامت والستون، والستون و دولیس (1978) را تکمیل کردند. داده ها با استفاده از آزمون تحلیل واریانس چند متغیره و یک راهه تحلیل شد. نتایج: نتایج نشان داد که بیماران وسواسی از کمال گرایی (12/18 =F، 001/0 =P) و مؤلفه نگرانی درباره اشتباه ها (45/17 =F، 003/0 =P)، انتظارات والدین (34/11 =F، 01/0 =P)، تردید در کارها (26/28 =F، 0001/0 =P)، معیارهای فردی (67/10 =F، 01/0 =P)، انتقادگری والدین (32/16 =F، 004/0 =P)، تمایل به نظم و سازماندهی (58/18 =F، 002/0 =P) و نیز از منبع کنترل سلامت درونی (28/61 =F، 001/0 =P)، منبع کنترل سلامت مربوط به افراد مؤثر (54/79 =F، 0001/0 =P) و منبع کنترل سلامت مربوط به شانس (23/63 =F، 001/0 =P) بالاتری نسبت به بیماران افسرده برخوردارند. بحث و نتیجه گیری: به نظر می رسد سطوح بالاتر کمال گرایی و مؤلفه های آن در بیماران وسواسی منجر به فعال سازی رفتاری و ذهنی آن ها می شود؛ به همین جهت از منبع کنترل سلامت بهتری نسبت به افراد افسرده برخوردارند. از این رو پیشنهاد می شود برای پیشگیری از افسردگی و درمان آن برنامه هایی برای فعال سازی رفتاری تدوین شود.

شرکت در فعالیت ورزشی منظم برای ارتقاء سلامت روانی و جسمانی ضروری است. محققان یکی از دلایل کناره گیری از ورزش را ادراک بی رمقی (تحلیل رفتگی) می دانند که حاصل تنیدگی شدیدی است که به دنبال نیازهای بدنی، روانی و هیجانی به وجود می آید. برای پیش بینی تحلیل رفتگی، مسأله این است که آیا اشتیاق به فعالیت ورزشی می تواند از عوامل بروز آن باشد؟ بنابراین، هدف از این تحقیق بررسی ارتباط بین تحلیل رفتگی ورزشی با نوع اشتیاق در دانشجویان تربیت بدنی دانشگاه تهران بود. جامعه آماری این تحقیق را تمامی دانشجویان دانشکده تربیت بدنی تشکیل می دادند که از بین آن ها 173 نفر پرسشنامه های مورد نظر را تکمیل کردند. روش تحقیق از نوع همبستگی بود. ابزارهای مورد استفاده عبارتند از: پرسشنامه جمعیت شناختی، پرسشنامه تحلیل رفتگی ورزشی (ABQ) رادک و اسمیت (2003) و پرسشنامه اشتیاق ورزشی والراند و همکاران (2011). با توجه به طبیعی بودن توزیع داده ها، از روش همبستگی پیرسون برای تجزیه و تحلیل داده ها در سطح معناداری 0/05≥ P استفاده شد. نتایج نشان داد اشتیاق وسواسی با تمامی ابعاد تحلیل رفتگی ورزشی دانشجویان ارتباط معنادار دارد (با واماندگی هیجانی- بدنی 0/50، با حس کاهش عملکرد 23/0 و با حس کاهش ارزشمندی 0/26). از طرف دیگر، اشتیاق هماهنگ با هیچ یک از عوامل تحلیل رفتگی ارتباط معنادار نداشت. با توجه به نتایج به دست آمده از این تحقیق، می توان گفت که ورزشکارانی که اشتیاق وسواسی نسبت به فعالیت شان دارند از احتمال بیشتری در ادراک تحلیل رفتگی ورزشی برخوردارند و امکان این که ورزشکاران با اشتیاق هماهنگ، تحلیل رفتگی را تجربه کنند، پایین است.

هدف: هدف از این پژوهش، ارزیابی ظهور و بروز ویژگی های سازمان نوروتیک در آموزش وپرورش با روش نگاشت شناختی فازی است. روش: برای شناسایی ویژگی های رفتار نوروتیک در سازمان مورد مطالعه، از روش نگاشت شناختی فازی استفاده شده است. در نخستین گام بعد از مشخص شدن مسئله پژوهش، ابتدا خبرگانی انتخاب شدند که در رابطه با سازمان آموزش وپرورش از دانش و آگاهی لازم برخوردار بودند.  بعد از مشخص شدن خبرگان پژوهش، پژوهشگر به استخراج نقشه ذهنی خبرگان اقدام کرده است. به این صورت که با انجام جلسات گروهی فکری از خبرگان خواسته شد تا ویژگی های مد نظر را با توجه به بعد مشخص شده روی فلیپ چارت نوشته و مکتوب کنند. بعد از رسیدن به اشباع نظری، تسهیلگر گروه، پاسخ ها را بر اساس بعد های مشخص شده، دسته بندی کرد، سپس روابط علی بین عناصر هر بعد و روابط با عناصر سایر بعد ها بررسی و ترسیم شده است. یافته ها: نگاشت شناختی علی رفتارهای نوروتیک در سازمان آموزش وپرورش شامل 122 عنصر است. تحلیل نگاشت به کمک FCMaper نشان داده که این عناصر شامل 45 عنصر معمولی، 75 عنصر فرستنده و 2 عنصر دریافت کننده هستند. نتیجه گیری: نتایج حاصل از نگاشت نشان داده است که عنصر عدم عزت نفس، با داشتن بیشترین درجه ورودی، اثرپذیری ترین عنصر نگاشت و عنصر رسانه ای کردن با داشتن بیشترین درجه خروجی، اثرگذارترین عنصر نگاشت رفتار نوروتیک در سازمان آموزش وپرورش هستند. مرکزیت، شاخص دیگری است که نشان دهنده شدت اثرگذاری عناصر در رفتار نوروتیک است، تحلیل ها نشان می دهند که عنصر عدم عزت نفس با داشتن بیشترین مجموع درجه ورودی و خروجی مرکزی ترین عنصر نگاشت شناخته شده است. همچنین نتایج حاصل از آزمون اسپیرمن و بررسی سناریوی های حدی نشان دهنده صحت نتایج به دست آمده هستند.