ورزشکار حرفه ای

آسیب های ورزشی، از تجربه های بسیار سخت و خطرناکی است که ورزشکاران در طول فعالیت ورزشی خود با آن روبه رو می شوند. حتی پس از بهبود، عوامل روان شناختی مثل ترس از حرکت و اضطراب  می توانند بر بازگشت  به ورزش تأثیر بگذارند. هدف پژوهش مقایسه ترس از حرکت یا آسیب مجدد و اضطراب ناشی از درد در ورزشکاران با و بدون سابقه آسیب دیدگی عضلانی اسکلتی بود. پژوهش حاضر از نظر هدف کاربردی و به لحاظ روش پژوهش علّی-مقایسه ای بود. در این تحقیق 60 ورزشکار مرد حرفه ای و نیمه حرفه ای رشته های مختلف ورزشی کشور شرکت داشتند  که 30 نفر از آنها سابقه آسیب دیدگی عضلانی-اسکلتی داشتند و حداقل دو ماه از حضور در میادین و فعالیت ورزشی دور بودند.  نمونه گیری به صورت در دسترس و هدفمند بود. برای تجزیه وتحلیل داده ها از پرسشنامه های ترس از حرکت و اضطراب ناشی از درد استفاده شد. داده ها با آزمون تی مستقل تحلیل شدند. نتایج نشان داد که بین دو گروه ورزشکاران  با و بدون سابقه آسیب دیدگی تفاوت معناداری وجود دارد (05/0≥p). بدین معنی که ترس از آسیب مجدد و اضطراب ناشی از درد گروه با سابقه آسیب دیدگی نمرات بالاتری نسبت به گروه بدون سابقه آسیب کسب کردند. بنابراین شناسایی عوامل شناختی مهم درگیر در ادراک درد و وجود برنامه های توانبخشی برای بهبود روانی و درگیری ذهنی پس از آسیب دیدگی ورزشکاران حائز اهمیت است.

مقدمه: امروزه فوتبال فراتر از یک ورزش شده و حواشی آن به سطح جامعه کشیده شده و موجب جلب توجه بسیاری شده است. هدف پژوهش حاضر تحلیل و ارزیابی عوامل مؤثر بر عملکرد ورزشکاران فوتبال ایران است. روش پژوهش: روش پژوهش از نوع توصیفی پیمایشی است و از نظر ماهیت و هدف پژوهش کاربردی به شمار می رود و روش اجرا میدانی از طریق تکمیل پرسشنامه محقق ساخته است. نظر به عبور جامعه آماری از مرز صدهزار نفر براساس جدول مورگان 384 نفر که در طول هجدهمین دوره لیگ برتر کشور (سال 1398-9913) حاضر بودند، وارد تحقیق شدند و میزان پایایی براساس آلفای کرونباخ 89/0 درصد محاسبه شد. آمار توصیفی با میانگین و انحراف معیار و آمار استنباطی با تحلیل عاملی تأییدی و آزمون فریدمن و با نرم افزارهای اس.پی.اس.اس 24 و لیزرل 8/8 انجام گرفت. یافته ها: نتایج نشان داد که عوامل مؤثر داخل زمین دارای هفت مؤلفه و مهم ترین آنها به ترتیب مربی و کیفیت ورزشگاه و همچنین عوامل مؤثر در خارج از زمین دارای شش مؤلفه و به ترتیب فدراسیون و خانواده مهم ترین عوامل تعیین شدند. نتیجه گیری: تأثیر عوامل به دست آمده بر عملکرد ورزشکاران تأیید شد که می توان با استفاده از آموزش و فرهنگ سازی به آنها جهت داد.

اینستاگرام به طور فزاینده ای به ابزاری جهت به اشتراک گذاشتن محتوای بصری برای ورزشکاران حرفه ای تبدیل شده است. به همین جهت هدف از پژوهش حاضر استفاده از اینستاگرام به عنوان ابزار مدیریت برند شخصی ورزشکاران حرفه ای بود. روش تحقیق کیفی از نوع تحلیل محتوای کمی بود. 472 پست در اینستاگرام از دو فوتبالیست حرفه ای (کریستیانو رونالدو و لیونل مسی) تجزیه و تحلیل شد که در آن عکس ها بر اساس ویژگی های مرتبط و غیر مرتبط با محصول طبقه بندی شدند. تجزیه و تحلیل آماری شامل تحلیل محتوای پست های اینستاگرامی و بررسی تعداد لایک و کامنت های آنها در صفحه اینستاگرام ورزشکاران مورد مطالعه بود. یافته ها نشان داد؛ برای هر دو ورزشکار، پست های با ویژگی های غیر مرتبط با محصول به طور قابل ملاحظه ای بیشتر از پست های با ویژگی های مرتبط با محصول در اینستاگرام به اشتراک گذاشته شده بود. تعداد لایک ها در پست های با محتوای ویژگی های مرتبط با محصول به طور قابل توجهی بالاتر از تعداد لایک های پست های مربوط به ویژگی های غیر مرتبط با محصول برای هر دو ورزشکار بود. همچنین، تعداد کامنت ها در پست های با محتوای ویژگی غیر مرتبط با محصول به طور قابل توجهی بالاتر از تعداد کامنت های پست های ویژگی مربوط به محصول برای هر دو ورزشکار بود. این مطالعه نشان می دهد که اینستاگرام، درک چگونگی درگیری و تعامل طرفداران با پست های مربوط به ویژگی های برند ورزشکار را تسهیل کرده و طرفداران می توانند در فرآیند ساخت برند ورزشکار از طریق لایک و کامنت نقش فعال تری داشته باشند. بر این اساس پیشنهاد می شود که ورزشکاران حرفه ای باید درک بیشتری از نشانه شناسی تصاویر برای پست ها جهت افزایش تعدادکامنت و لایک طرفداران

پژوهش حاضر با هدف طراحی الگوی توسعه مسئولیت اجتماعی فردی ورزشکاران حرفه ای ایران انجام شد. روش پژوهش کیفی گراندد تئوری بوده است که با رویکرد اشتراس و کوربین به شناسایی پدیده و گردآوری داده های از طریق مصاحبه اقدام گردید. شرکت کنندگان در پژوهش، صاحب نظران، اساتید و پژوهشگران فعال در حوزه مسئولیت اجتماعی و مدیریت ورزشی، مربیان و ورزشکاران حرفه ای با سوابق فعالیت های اجتماعی بودند که با استفاده از روش گلوله برفی انتخاب شدند. روش اصلی گردآوری داده ها، مصاحبه های عمیق نیمه ساختاریافته بود که تا رسیدن به اشباع نظری ادامه یافت. روایی پژوهش از طریق نمایش روند تحلیل مصاحبه ها به متخصصین مورد تأیید قرار گرفت و در خصوص تأیید پایایی به لحاظ روش شناختی و محتوایی، از دو متخصص این حوزه که هیچ ارتباطی با پژوهش نداشتند، درباره درستی جنبه های مختلف پژوهش از گردآوری تا تحلیل داده ها نظرخواهی شد. یافته های پژوهش نشان داد عوامل علی شامل: فرهنگ اجتماعی، جایگاه اجتماعی، تشویق و ترغیب، فلسفه ورزشی؛ عوامل زمینه ای: رعایت اخلاق، معنویت، حمایت سازمانی، خانواده محوری، مسئولیت پذیری؛ عوامل مداخله گر شامل: عدم آگاهی، عدم برنامه ریزی، عدم حمایت، محدودیت ها؛ پدیده محوری: مشارکت، همدلی، مرجعیت، حضور خیرخواهانه، حفظ ارتباطات، حمایت از محرومان، حمایت زیست محیطی، قدردانی است. همچنین راهبردها: روابط اجتماعی، حمایت، آگاه سازی، انگیزش، صحه گذاری، برنامه ریزی؛ پیامدها نیز شامل: برند ورزشکار، سلامت ورزش، بهبود اجتماعی و ترویج فرهنگ است. مدیران ورزشی می توانند با به کارگیری مدل مسئولیت اجتماعی ورزشکاران و تمرکز بر توسعه مولفه های آن، مشارکت اجتماعی ورزشکاران و در پی آن مشارکت جامعه را تحت تاثیر قرار داده و اهداف اجتماعی ورزش را در جامعه محقق سازند. کاربرد مدل از آن جهت اهمیت دارد که شناخت ارتباطات میان عوامل مدل می تواند درک بهتری به مدیران و ورزشکاران داده و نگاه علمی تری به پدیده موردنظر داشته باشند.