پژوهش در روش های آموزش

تحقیق حاضر به بررسی رابطه فرهنگ سازمانی با مدیریت دانش در سازمان آموزش و پرورش استان قم می پردازد. روش تحقیق از نظر هدف، کاربردی و از نوع همبستگی است. جامعه آماری، کارکنان اداره آموزش و پرورش شهرستان قم می باشد. نمونه شامل 140 نفر بود که با استفاده از روش تصادفی طبقه ای انتخاب شدند. نتایج آزمون T تک نمونه ای نشان می دهد فرهنگ سازمانی و مؤلفه های فرهنگ سازمانی در اداره آموزش و پرورش شهرستان قم وضعیت مطلوبی دارند. برای بررسی فرضیه های تحقیق از آزمون همبستگی پیرسون استفاده شده است. نتایج آزمون همبستگی نشان داد که بین فرهنگ سازمانی و مؤلفه های آن (تعهد به مشارکت کارکنان، سازگاری، انطباق پذیری، اهداف سازمان) با مدیریت دانش رابطه معنی داری وجود دارد. در مدل ساختاری تحقیق پس از انجام اصلاحات لازم مقدار x2/df و t-value و RMSEA به ترتیب برابر 00/0، 49/0 و 095/0 می باشد که حاکی از مناسب بودن مدل ساختاری تحقیق است.

پژوهش حاضر با هدف شناسایی موانع گرایش معلمان ابتدایی به پژوهش و ارائه راهکارهای بهبود آن صورت گرفته است. این پژوهش از نظر هدف، کاربردی و از نظر شیوه جمع آوری اطلاعات، توصیفی است و به صورت پیمایشی اجرا شده است. نتایج پژوهش نشان داد که موانع گرایش معلمان به پژوهش در سه دسته موانع فردی، سازمانی و فراسازمانی قابل دسته بندی است و میزان اثرگذاری عوامل (موانع) متفاوت است و به یک اندازه نمی باشد. موانع فردی در جایگاه اول اثرگذاری و موانع سازمانی و فراسازمانی به ترتیب در رتبه دوم و سوم از نظر میزان اثرگذاری قرار گرفته اند. در دسته موانع فردی به ترتیب، پایین بودن مهارتهای پژوهشی معلمان؛ پایین بودن مهارتهای اجتماعی و ارتباطات بین فردی معلمان؛ پایین بودن عوامل انگیزش فردی معلمان در پژوهش؛ نداشتن زمان کافی و بالا بودن هزینه های پژوهشی در مقابل عایدی آن بیشترین نقش را دارند. در دسته موانع سازمانی، به ترتیب، پایین بودن انگیزش های سازمانی و نگرش منفی به پژوهش، ضعف حمایت و همکاری مسئولین در زمینه پژوهش معلمان، وجود رابطه گرایی به جای ضابطه گرایی در واحدهای مربوط به پژوهش، نبود نظارت مطلوب بر فعالیت پژوهشی معلمان و فرایند ارزشیابی آن، بیشترین نقش را داشتند و در دسته موانع فراسازمانی به ترتیب، عدم دسترسی آسان به داده های پژوهشی و ضعف زیرساختها، ضعف اعتقاد به یافته های پژوهشی و ناهماهنگی های عناصر فراسازمانی، وجود محدودیت ها و نبود سیاستگذاری درست در امور پژوهش، بیشترین نقش را دارند.

تربیت دینی برخلاف تصور بسیاری از صاحبنظران، نوعی تربیت با ابعاد گوناگون، پیچیده، ظریف و دارای نکات بسیار شگرفی است. حوزه علوم دین با وقوف بر این نقش حساس خود و با اطلاع از برنامه های جدید آموزش باید به صورتی عمل کند که هماهنگی دقیقی بین فعالیت های درسی و تربیت دینی و معنایی فراگیران در الگوهای آموزش برقرار شود. در این مقاله تلاش شده است با عنایت به گستره تربیت دینی و محورهای گوناگون آن به دوازده اصل و چهار زمینه اساسی در تربیت دینی پرداخته شود و درخصوص هرکدام از این اصول و زمینه ها با روش تحلیل استناد و مدارک قرآنی و روایی و تجارب آموزشی و ظرایف محتوایی هر اصل و زمینه، به نکات عمده هر کدام در فرایند تربیت افراد پرداخته شود. همچنین این مقاله در صدد طرح کاوشی در اصول و زمینه هایی نسبتاً مغفول در تربیت دینی است.

یکی از ماموریت های گروه های آموزشی، ارتقای دانش، مهارت و عملکرد حرفه ای معلمان است. معلمان بایستی علاوه بر تخصص موضوعی، الزاما مهارت حرفه ای و عملی را نیز دارا باشند. مهارت حرفه ای پیوند روش آموزش با دانش موضوعی در بافت و شرایط یادگیری دانش آموزان است. بدین دلیل گروه های آموزشی با تمرکز بر این بعد از شایستگی معلم می توانند نقشی ویژه در تحقق شایستگی عملی تربیتی معلمان و ارتقای دانش حرفه ای آنان ایفا کنند. روش تحقیق این مقاله به صورت مروری و با استفاده از مطالعات کتابخانه ای انجام گرفت. این مقاله با استفاده از شیوه توصیفی- تحلیلی و مطالعه اسناد و مدارک به معرفی گروه های آموزشی، اهداف و تبیین ابعاد عملکردی گروه های آموزشی و نقش هر یک از آنها (توسعه IT و فن آوری های نوین در قالب طرح سواد دیجیتال، نظارت و راهنمایی سرگروه های آموزشی بر فعالیت های آموزشی مدارس، نهادینه سازی ارزشیابی فرآیندمحور) پرداخته و درصدد است تا به مطالعه نحوه برگزاری مجامع و کارگاه های آموزشی، اجرای طرح درس پژوهی معلمان و پروژه های علمی دانش آموزان، نقد و تحلیل محتوای دروس در راستای ارتقای رشد حرفه ای معلمان مقطع ابتدایی بپردازد. بر اساس یافته های حاصل از تحلیل منابع مختلف پیشنهاد می شود در زمینه اجرای اثربخش رویکرد نوین ارزشیابی، برگزاری دوره های ضمن خدمت با بهره گیری از مدرسان مجرب و به صورت کارگاهی مورد توجه ویژه قرار گیرد.

هدف پژوهش حاضر، ارزیابی وب سایت های نشریات علمی حوزه علوم تربیتی بر اساس شاخص های نمایه سازی پایگاه های اطلاعاتی و استنادی بین المللی است. این پژوهش از نوع ارزیابانه و به روش علم سنجی صورت گرفته است. جامعه آن را ۵۴ وب سایت نشریات علمی- پژوهشی حوزه علوم تربیتی تشکیل می دهند که با استفاده از ابزار سیاهه وارسی محقق ساخت یافته مورد ارزیابی قرار گرفتند. یافته ها نشان داد که ۴۹ درصد از نشریات متعلق به دانشگاه های دولتی بوده که ۳۲ عنوان فصلنامه، ۲۱ عنوان دوفصلنامه و یک عنوان دو ماهنامه است. از میان نشریات، تنها دو نشریه به زبان انگلیسی منتشر می شوند و بیش از 50 درصد نشریات این حوزه دارای تاخیر هستند. در پی بررسی سامانه نشربات، سامانه "سیناوب" با فراوانی 38 پرکاربردترین سامانه است. از ۵۴ نشریه مورد بررسی 6 نشریه بیشترین میزان نمایه را دارند، به طوری که در بیشتر پایگاه های مورد بررسی نمایه شده اند و فقط دو نشریه در پایگاه اولریخ نمایه شده است. از ۵۴ نشریه مورد بررسی ۴ نشریه در ارزیابی اخیر نشریات پژوهشی مرکز ISC توانستند رتبه الف را کسب کنند. وب سایت نشریات علوم تربیتی شاخص های نمایه سازی پایگاه های اطلاعاتی را تا حدودی رعایت می کنند اما گردانندگان نشریات بایستی نمایه شدن نشریه در پایگاه های معتبر خارجی را سر لوحه برنامه های خود قرار دهند. در بین رشته های حوزه علوم انسانی چندین رشته از جمله علوم سیاسی، فقه و مبانی حقوق و علوم تربیتی هستند که بیشترین مجله ها را در دسته بندی وزارت علوم به خودشان اختصاص داده اند. اما لازم است دسته بندی های ریز و دقیق تری در طبقه بندی این نشریات اعمال گردد. 

موسسات آموزش عالی به عنوان یکی از انواع سازمان های خدماتی باید به منظور شناسایی انتظارات و نیازهای دانشجویان، حفظ و جلب وفاداری آنها و کسب مزیت رقابتی، تلاش کنند و خدمات با کیفیت به آنها ارائه دهند. بررسی روش ها و رویکردهای مطرح در نظام های تضمین کیفیت به عنوان راهبرد مناسبی جهت حفظ و ارتقاء کیفیت نظام آموزش عالی و پاسخی مناسب به چالش های پیش رو در ارائه خدمات با کیفیت مورد توجه قرار گرفته است. در فرایند ارزیابی کیفیت خدمات به عنوان یک فرآیند تصمیم، می توان از تکنیک های تصمیم گیری چند معیاره به عنوان روشی جدید جهت سنجش مطلوبیت و کیفیت آن نام برد. این پژوهش از لحاظ هدف، بنیادی و جزء روش های توصیفی مروری می باشد که سعی نموده با بررسی اسناد و اطلاعات به ارائه یافته ها با روش توصیفی پرداخته و موجبات مقایسه دو روشAHP)) و (Topsis) به عنوان روش هایی مناسب جهت ارزیابی کیفیت خدمات آموزش عالی فراهم نماید. در این پژوهش جهت گردآوری داده ها از روش مطالعات کتابخانه ای استفاده شد. نتایج پژوهش نشان داد که روش های تصمیم گیری چند معیاره AHP)) و (Topsis) از توانمندی مناسبی برای ارزیابی کیفیت خدمات آموزشی نظام آموزش عالی برخوردارند